آلمان و ایتالیا به عنوان بزرگ ترین وارد کنندگان گاز روسیه، روی هم نزدیک به نیمی از گاز وارداتی اروپا از روسیه را دریافت می کنند.
با وجود مخالفت های بسیاری که از سوی شرکت های اروپایی برای مشارکت در ساخت خط لوله گازی وجود داشت، روسیه موفق شد در اوایل دهه 90 اولین خط لوله گاز به مقصد اروپا را راه اندازی کند.
اگرچه در اوایل دهه 80 و در دوران ریاست جمهوری دونالد ریگان، ساخت اولین خط لوله انتقال گاز از روسیه به اتحادیه اروپا تصویب شد؛اما این خط لوله بنیانی بر شکل گیری زیرساخت های عظیم تولید و صادرات گاز روسیه و شرکت هایی همچون گاز پروم بود.
با روی کار آمدن پوتین و تلاش وی برای بدست آوردن بازار انرژی اروپا، ساخت خطوط لوله دیگر برای انتقال گاز از روسیه به اروپا کلید خورد.این اقدام در پی کش مکش های روسیه و اوکراین بر سر مالکیت گاز در اواخر دهه نخست قرن بیستم میلادی شکل گرفت و پوتین را وا داشت تا به فکر راه های جایگزین برای انتقال گاز به اروپا باشد .
پس از آن بود که ساخت خط لوله نوباکو که گاز را از مسیر آذربایجان، گرجستان، ترکیه، بلغارستان، رومانی، مجارستان و اتریش عبور می داد، در دستور کار قرار گرفت.
در سال 2007 نزدیک به 38.7 گاز وارداتی اروپا و 24.3 درصد از گاز مصرفی این اتحادیه از روسیه وارد می شد.
در سال 2009، 12 خط لوله کار انتقال گاز روسیه به اروپا را انجام می دادند که سه خط لوله مستقیم به فنلاند، استونی و لتونی می رفت، چهار خط لوله از بلاروس به لیتووانی و لهستان و 5 خط لوله از اوکراین به اسلوواکی، ورمانی، مجارستان و لهستان می رفت.
بعدها در سال 2011 خط لوله نورد استریم برای انتقال مستقیم گاز به آلمان از مسیر دریای بالتیک ساخته شد.
به گزارش خبرآنلاین،فرانسه، مجارستان، جمهوری چک، لهستان، اتریش و اسلواکی به عنوان عمده وارد کنندگان گاز روسیه، هر سال 5 میلیارد مترمکعب گاز وارد می کنند. بزرگ ترین وارد کنندگان گاز روسیه در خارج از اتحادیه اروپا، اوکراین، ترکیه و بلاروس هستند و در سال های اخیر روسیه با ایجاد خط لوله ترانس - سیبرین سعی دارد بازار شرق آسیا از جمله چین، ژاپن و کره را نیز در دست بگیرد.
در حال حاضر کشورهای استونی، فنلاند، لتونی و لیتوانی 100 درصد از گاز مصرفی خود را از روسیه دریافت می کنند.
نظر شما
