به نظر می رسدکه در پس این شعار ظاهرا درست، این نیت نهفته است که مدیریت ناکارآمد و پراشتباه منابع آب که علت اصلی به وجود آمدن مشکلات مربوط به آب است، لاپوشانی شود.
سایت خبری تحلیلی خبرآنلاین با انتشار مطلبی در خصوص گرانی آب بها افزوده است : به نظر می رسدکه در پس این شعار ظاهرا درست، این نیت نهفته است که مدیریت ناکارآمد و پراشتباه منابع آب که علت اصلی به وجود آمدن مشکلات مربوط به آب است، لاپوشانی شود.
این مطلب برگرفته از وبلاگ عباس محمدی می افزاید : وزیر نیرو، در «کنفرانس ملی اقتصاد آب» که در پنجم مرداد برگزار شد، گفت: «قیمت های پایین فروش آب موجب شده تا مردم برای مصارف خود حدی قایل نباشند».
لزوم گران کردن آب، موضوعی است که از مدتی پیش توسط وزارت نیرو، شرکت های تابع آن، و اقتصاددان های مدافع «بازار آزاد» تبلیغ می شود. اما به نظر می رسدکه در پس این شعار ظاهرا درست، این نیت نهفته است که مدیریت ناکارآمد و پراشتباه منابع آب که علت اصلی به وجود آمدن مشکلات مربوط به آب است، لاپوشانی شود.
واقعیت این است که آب در ایران ارزان نیست. در بخش کشاورزی که به گفته ی خود وزارت نیرو بیش از نود درصد آب در دسترس کشور را صرف می کند (و البته این رقم، مورد مناقشه است)، حفر یک چاه عمیق در حدود نود میلیون تومان هزینه دارد. قیمت اجاره ی یک ساعت آب چاه های عمیق شش اینچی با آبدهی متوسط، در گردش های پانزده روزه برای یک سال، در روستاهای حاشیه ی کویر در حدود پانصد هزار تومان است.
با توجه به این نکته که یک هکتار باغ یا کشتزار (به صورت خیلی تقریبی) دست کم به ده دوازده ساعت آب در گردش پانزده روزه نیاز دارد، و با توجه به هزینه ی خواب سرمایه ی حفر چاه، پول برق مصرفی، تعمیر موتور، دستمزد نگهبان، و دیگر هزینه ها، می توان گفت که هزینه ی آب برای یک هکتار کشاورزی، 8- 7 یا حتی ده میلیون تومان در سال می شود.
سود خالص (پس از کسر هزینه های دستمزد و کود و سم و بیمه و...) در یک هکتار کشاورزی در بیشتر سال ها زیر ده میلیون تومان است. از این رو، با قاطعیت باید گفت که آب کشاورزی اصلا ارزان نیست. ممکن است سوال شود که پس سود کشاورز کجا است؟! واقعیت تلخ این است که بیشتر کشاورزان، در واقع دستمزد خود و خانواده شان را جزو هزینه ها حساب نمی کنند، چنان که هزینه ی خواب سرمایه ی اصلی یا همان زمین خود را نیز حساب نمی کنند، و «سود»شان بخشی از دستمزد خودشان است!
گران شدن آب،از قضا وضع آب را خراب تر خواهد کرد، چرا که در آن صورت حفر چاه های غیرمجاز، و برداشت غیرقانونی از رودخانه ها و تالاب ها ودریاچه های پشت سدها به صرفه تر و بیشتر خواهد شد. در نتیجه، منابع آب بیشتر به تحلیل خواهد رفت، و از سوی دیگر مواد غذایی هم گران تر خواهد شد.
در مورد آب آشامیدنی نیز دولت به جای گران تر کردن آن، ابتدا باید امکان کنترل آب مصرفی هر واحد آپارتمانی و امکان نصب وسایل کاهنده ی مصرف را فراهم کند تا هر خانواده بتواند مسوولیت کنترل مصرف خود را برعهده بگیرد.
منبع : سایت خبری تحلیلی خبرآنلاین
نظر شما
