تغییرات جدید بیمه مرکزی در سطوح توانگری مالی شرکت‌های بیمه

بیمه مرکزی ایران اخیراً تغییراتی در آیین‌نامه نظارت بر توانگری مالی مؤسسات بیمه اعمال کرده است که معیارهای تعیین سطوح توانگری مالی شرکت‌های بیمه را سخت‌گیرانه‌تر کرده است. این تغییرات، که جایگزین آیین‌نامه مصوب سال ۱۳۹۰ شده‌اند، با هدف تقویت پایداری مالی شرکت‌های بیمه و افزایش نظارت بر عملکرد آن‌ها اعمال شده‌اند. به گزارش بانکداری ایرانی، .سطوح توانگری مالی در آیین‌نامه قبلی (مصوب ۱۳۹۰)بر اساس ماده ۷ آیین‌نامه نظارت بر توانگری مالی مؤسسات بیمه (مصوب سال ۱۳۹۰)، سطوح توانگری مالی به‌صورت زیر تعریف شده بود:

سطح یک: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه برابر با 100 درصد و بیشتر باشد.
سطح دو: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه برابر یا بیسم از 70 درصد و کمتر از 100 درصد باشد .
سطح سه: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه برابر یا بیش از 50 و کمتر از 70 درصد  باشد .
سطح چهار: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه برابر یا بیش از 10 درصد و کمتر از 50 درصد باشد .
سطح پنج: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه کمتر از 10 درصد باشد .

طبق این آیین‌نامه، شرکت‌های بیمه با نسبت توانگری مالی کمتر از ۱۰٪ (سطح ۵) مشمول انحلال پروانه فعالیت می‌شدند.
بیمه مرکزی در بازنگری اخیر خود، معیارهای توانگری مالی را به‌صورت زیر تغییر داده است. در این آیین‌نامه جدید، شرکت‌هایی که نسبت توانگری مالی آن‌ها کمتر از ۵۰٪ باشد (سطح ۵)، مشمول انحلال پروانه فعالیت خواهند شد.

بر اساس مصوبه جدید:

سطح یک: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه بیش از  130 درصد  باشد.
سطح دو: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه  از 90 درصد و کمتر از 130 درصد باشد . 
سطح سه: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه برابر یا بیش از 70 و کمتر از 90 درصد باشد .
 سطح چهار: مقدار نسبت توانگری مالی موسسه بیمه بین 50 برابر و  کمتر از 70 درصد باشد . 
سطح پنج :مقدار نسبت توانگری کمتر از 50 درصد باشد. 

چه تغییراتی ایجاد می شود؟

در حقیقت شرح این تغییرات سبب اثراتی  و پیامدهای برای صنعت بیمه می شود که عبارت از 
افزایش الزامات: شرکت‌های بیمه باید نسبت مالی بالاتری حفظ کنند؛ یک شرکت با نسبت ۸۰٪ طبق آیین‌نامه قدیم سطح ۲ بود، اکنون سطح ۳ محسوب می‌شود.

خطر انحلال: شرکت‌هایی با نسبت زیر ۵۰٪، مستقیماً مشمول ابطال پروانه هستند، در حالی که قبل از این، خطر تنها برای شرکت‌های زیر ۱۰٪ بود.

نظارت شدیدتر: شرکت‌های سطح ۳ و ۴ تحت الزامات اصلاحی و گزارش‌دهی قرار می‌گیرند و ممکن است ملزم به افزایش سرمایه یا بهبود مدیریت مالی شوند.

فشار بر شرکت‌های کوچک: شرکت‌های کم‌سرمایه با محدودیت‌های تازه مواجه‌اند و احتمال ادغام یا خروج آن‌ها از بازار بیشتر شده است.

تاثیر بر صنعت و اعتماد عمومی: سخت‌گیری جدید می‌تواند به تقویت سلامت صنعت بیمه و کاهش ریسک ورشکستگی کمک کند، اما در صورت انحلال شرکت‌های ضعیف، ممکن است اعتماد عمومی کاهش یابد.

و در نهایت؛
 می توان گفت که تغییرات جدید بیمه مرکزی در سطوح توانگری مالی، با افزایش حداقل نسبت‌ها، استانداردهای سخت‌گیرانه‌تری را برای شرکت‌های بیمه وضع کرده است. این تغییرات، اگرچه به‌منظور تقویت پایداری مالی صنعت بیمه طراحی شده‌اند، ممکن است فشار قابل‌توجهی بر شرکت‌های بیمه، به‌ویژه شرکت‌های کوچکتر، وارد کند. خطر انحلال برای شرکت‌هایی با نسبت توانگری زیر ۵۰٪ افزایش یافته و این امر می‌تواند به بازسازی ساختار بازار بیمه منجر شود. برای موفقیت این تغییرات، بیمه مرکزی باید نظارت دقیق، حمایت مالی و شفافیت را در اولویت قرار دهد.