بانکداری ایرانی ـ کارشناسان شهرسازی معتقدند که ضرورت دارد در اداره شهر به اقتصاد کلان توجه شود. اغلب مدیران کشور علت مشکلاتشان را مربوط به مساله پول بیان می‌کنند و فقط به اقتصاد خرد قائل هستند و اقتصاد کلان را در اداره شهر مد نظر نمی‌گیرند.
به گزارش ایسنا، نشست "طرح تفصیلی تهران و چالش‌های آن" عصر دیروز با حضور احمد سعیدنیا، گیتی اعتماد، محمدسعید ایزدی، سهراب مشهودی، مهدی معینی، محمد سالاری و جمعی از متخصصان این حوزه در ساختمان جامعه مهندسان مشاور ایران برگزار شد.
در این نشست کارشناسان به بیان وضعیتی از تهیه و تدوین طرح‌های تفصیلی و جامع تهران، نحوه اجرا، برنامه‌ریزی‌ها و آسیب‌شناسی آنها در دهه‌های اخیر پرداختند.
گیتی اعتماد، کارشناس پیشکسوت شهرسازی و معماری در ابتدای این نشست گفت: تهران مانند غنیمت جنگی است که همه می‌خواهند سهم بیشتری از آن بگیرند. باید صادقانه توجه کنیم که آیا وضعیت فعلی تهران حاصل ناکارآمدی طرح‌های جامع یا تفصیلی گذشته است و یا شهرداری‌ها با تراکم فروشی از تهران، شهری غیرقابل تنفس ساخته‌اند.
احمد سعیدنیا، کارشناس دیگر شهرسازی در این جلسه درباره وضعیت منطقه یک تهران در دهه‌های گذشته از منظر سیما و اقتصاد شهری گفت: منطقه یک، محل حساس شهر تهران و باغشهری بود که پایتخت ایران آنجا تشکیل شد. فضاهای طبیعی پای کوه‌ها، سفارتخانه‌ها در نقشه به عنوان کاربری‌های ثابت و دامنه کوه‌های البرز به عنوان فضای سبز در اسناد قبلی برنامه‌ریزی شده‌اند.
وی افزود: برخی نواحی مانند دارآباد و درکه به عنوان سرمایه‌های زیست محیطی شهر تهران دارای نام هستند. در محدوده کاخ‌های شمیران نیز قرار بوده است که هیچ ساختمانی بالاتر از کاخ‌ها ساخته نشود؛ چرا که این سرمایه‌های زیست محیطی شهر تهران، دربند را نگهداری کرده‌اند.
سعیدنیا اضافه کرد: در دهه‌های اخیر برخی نهادها نقش مهمی در تغییر کاربری باغ‌ها داشتند و تقریباً همه دامنه‌های کوه تقسیم شد.
این کارشناس شهرسازی گفت: شمیران مرکز تعامل قدرت سیاسی و اقتصادی کشور بود و همه اراضی آن دارای شناسنامه‌اند که در آنها مراحل تغییر کاربری موجود است.
وی افزود: در منطقه یک تهران، ۷۱ درصد تخلف صورت گرفته که اغلب به سفارت‌های ایتالیا، روسیه، ترکیه و آلمان مربوط است.
در ادامه این جلسه مهدی معینی، کارشناس شهرسازی و معماری، تاریخچه سه طرح جامع و تفصیلی شهر تهران از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۹۷ را مرور کرد و توضیح داد: بعد از انقلاب طرح جامع کنار گذاشته شد و به دلیل برخی فشارهای سیاسی دولت اجازه داد ۳۰۰ کیلومتر مربع به محدوده ۵ ساله بدون داشتن طرح و نقشه‌ای برای آن، اضافه کردند. زمین‌های زیادی نیز تقسیم شدند و اجازه ساخت و ساز داده شد که به ظهور زور آبادهایی مانند خاک سفید تهرانپارس انجامید.
محمد سالاری، دیگر کارشناس حضور یافته در این جلسه درباره جنبه‌های اجتماعی طرح‌های جامع و تفصیلی گفت: ضرورت دارد که در اداره شهر به اقتصاد شهر به عنوان کلان توجه شود. کمبودهای نظری در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی کشور نیز باید در اداره شهر ترمیم شوند و لازم است بین وظایف آکادمی و حرفه جداسازی صورت گیرد؛ در حالی که این روزها اغلب مدیران کشور علت مشکلاتشان را مربوط به مساله پول بیان می‌کنند و فقط به اقتصاد خرد قائل هستند و اقتصاد کلان را در اداره شهر مد نظر نمی‌گیرند.
سیدمحمد ایزدی، کارشناس شهرسازی و معماری و دبیر پیشین شورای عالی شهرسازی و معماری نیز درباره آسیب‌شناسی طرح‌های جامع و تفصیلی تهران گفت: همانطور که در حوزه شهرسازی به این نتیجه رسیدیم که طرح‌های جامع باید تغییر رویکرد بنیادین پیدا کنند، سند تفصیلی هم که ذیل آن سند تهیه می‌شود، باید به لحاظ محتوایی تغییر کند، این در حالی است که وجود مشکل در سیستم‌های اجرایی، مکانیسم‌های اجرای آن را دچار نقص کرده است.
وی که کمیسیون ماده ۵ را فاقد نظارت نهاد مرجع و کاملاً در کنترل شهرداری‌ها دانست، گفت: باید بدانیم که شهرداری بدون ارجاع به طرح‌های مصوب، کمیسیونی دارد که برای مناطق و محلات مختلف طرح تعیین و آن را اجرا می‌کند.
ایزدی تصریح کرد: امیدواریم با توجه به موضوع تأثیرپذیری طرح‌ها بر یکدیگر، بتوانیم برای شهر تصمیماتی بگیریم و آنها را به بیانیه‌هایی قابل پی‌گیری تبدیل کنیم و جریانی مطالبه‌گر ایجاد کنیم.
نظر شما
