مدتی است چهره‌های سرشناس دو جناح سیاسی چپ و راست تلاش دارند تا باب گفت‌وگو را باز کرده و موضوعات مورد نظر خود را به صورت مستقیم با یکدیگر مطرح کنند.
بانكداري ايراني -روزنامه اعتماد در گفت وگویی با محمدتقی فاضل میبدی فعال سیاسی، نوشت: مدتی است چهره‌های سرشناس دو جناح سیاسی چپ و راست تلاش دارند تا باب گفت‌وگو را باز کرده و موضوعات مورد نظر خود را به صورت مستقیم با یکدیگر مطرح کنند.
در گزیده ای از این گفت وگو آمده است: در ابتدا این تلاش‌ها شفاهی بود و افراد مختلف در مصاحبه‌های خود از این اتفاق استقبال کرده بودند. اما موضوع گفت‌وگو وارد فاز جدیدی شده و از صحبت‌های شفاهی به نامه مکتوب رسیده است. محمد تقی فاضل میبدی معتقد است گفت‌وگو با نامه‌نگاری متفاوت است. او می‌گوید: برای شکل‌گیری فضای گفت‌وگو، طرفین باید پیش شرطی را بپذیرند و آن، پذیرش اشتباه است.
**با توجه به صحبت‌های اخیر میان اشخاص مختلف جناح‌های سیاسی کشور که با یکدیگر اختلاف سلیقه دارند و همچنین مطلبی که آیت‌الله موسوی خوئینی‌ها خطاب به آیت‌الله جنتی، نوشته‌اند آیا ظرفیت شکل‌گیری فضای گفت‌وگو در کشور وجود دارد؟
گفت‌وگو گام مفیدی است برای حل مشکلات اما این موضوع شرط دارد؛ در گفت‌وگو طرفین باید فرض را بر این بگذارند که احتمال خطا و اشتباه من وجود دارد؛ همچنین این احتمال وجود دارد که طرف مقابل من حرف درستی بزند و من باید به این صحبت‌ها گوش کنم. اما اگر در گفت‌وگو پیش فرضی وجود داشته که بر اساس آن یک طرف بگوید هرچه من می‌گویم درست و هرچه طرف مقابل می‌گوید اشتباه است، در چنین فضایی گفت‌وگو شکل نخواهد گرفت و طرفین در این شرایط سعی می‌کنند نظر خود را به رخ یکدیگر بکشانند.
متاسفانه در جامعه ما گفت‌وگو زیاد انجام می‌شود اما در این گفت‌وگو‌ها پیش‌فرض آن است که طرف مقابل دچار خطا و اشتباه است. ما اگر باب گفت‌وگو را اینگونه باز می‌کردیم که هدف در آن کشف حقیقت است در بسیاری از مسائل وضعیت بهتری داشتیم. ما در رقابت‌های سیاسی، در احزاب و در انتخابات یکی از مشکلات ما همین است. طبیعتا این مدل گفت‌وگو راه به جایی نخواهد برد. جناب آقای موسوی خوئینی‌ها در نامه اخیر خود به موضوع خوبی اشاره کرده و گفته‌اند نقد مردم متوجه تمام مسوولان است. ما نباید در نقد یک فرد یا یک جریان را از خطا مبرا کنیم.
کشور ما اگر به سمت و سویی حرکت می‌کند و در این مسیر با اشکالات متعددی روبه‌رو است، این اشکال متوجه یک جریان یا فرد نیست. اگر قوه مجریه ما دچار مشکل است، این اشکالات محدود به قوه مجریه نیست بلکه متوجه قوه قضاییه و قوه مقننه نیز می‌شود. درست است که موضوع تفکیک قوا مطرح است اما در کشور ما این موضوع آن طور که گفته شد صورت نگرفته و قوا با یکدیگر همپوشانی دارند. بنابراین تفکیک قوا به معنای واقعی صورت نگرفته است واشکالات محدود به یک جریان و جناح خاص نیست.
**گفت‌وگو‌ها در چه سطحی باید شکل بگیرد؟
گفت‌وگو باید در سطح ملی صورت پذیرد نه میان دو مسوول. امروز خیلی‌ها هستند که از قطار انقلاب پیاده شده‌اند. نقش صدا و سیما در این موضوع حائز اهمیت است. اینکه چهار نفری که در اصطلاح، خودی هستند دور یک میز بنشینند و صحبت کنند گفت‌وگو نیست. باید گفت‌وگو میان کسانی صورت گیرد که به صورت صد در صدی با یکدیگر اختلاف نظر و مشکل دارند. متاسفانه امروز اگر گفت‌وگویی صورت می‌گیرد، بین خودی‌هاست نه میان کسانی که با یکدیگر رقیب جدی هستند.
**آیا بستر برای گفت‌وگو فراهم است؟
فضای امروز برای گفت‌وگو مناسب نیست. اینکه افراد مختلف خطاب به یکدیگر نامه‌نگاری می‌کنند، نامش گفت‌وگو نیست. گفت‌وگو باید در ملأعام و صداو سیما صورت پذیرد تا مردم شاهد باشند و بتوانند آن گفت‌وگو را قضاوت کنند.
**این گفت‌وگو‌ها چه نقشی در حل مشکلات کشور خواهد داشت؟
نوع گفت‌وگویی که به آن اشاره کردم اگر در کشور شکل بگیرد، در حل مشکلات بسیار موثر است اما اگر شروطی که به آنها اشاره شد رعایت نشود، گفت‌وگو هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت.
*منبع: روزنامه اعتماد؛ 1396،11،21
نظر شما
