محققان در پژوهشگاه مواد و انرژی موفق به طراحی یک ساختمان انرژی صفر و بهینه برای مناطق گرم و خشک شدند.
به گزارش مهر، علی ادریس آبادی در خصوص این پژوهش اظهار داشت: امروزه مفهوم ساختمان انرژی صفر در جوامع علمی شناخته شده و گسترش یافته است. اتحادیه اروپا برای سال ۲۰۵۰ اهداف بلند مدت در نظر گرفته است و به منظور کاهش انتشار GHG خانگی از سال ۱۹۹۰ الی ۲۰۵۰ به میزان ۸۰ تا ۹۵ درصد، بخش ساختمانی باید مورد بازسازی عمیق قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه بنابراین تمایل به طراحی و راه حل هایی فناورانه جهت دست یابی ساختمان به انرژی صفر زیاد شده است، بیان داشت: این پروژه به بررسی چند تکنولوژی سازنده یا سیستم های تولید انرژی که در ساخت همچنین ساختمان هایی با قابلیت ذخیره سازی انرژی می پردازد که سعی در دستیابی به انرژی صفر دارند.
به گفته وی، برای این منظور ابتدا ساختمان به لحاظ معماری طراحی شد که در این مرحله، پس از بررسی گزینه های موجود، استفاده از دیوار پیش ساخته LSF به عنوان مصالح ساختمان به عنوان ماده بهینه انتخاب شد.
ادریس آبادی خاطر نشان کرد: همچنین میزان انرژی خورشیدی در منطقه جغرافیایی تهران (مهرآباد) بررسی و مشخص شد؛ انرژی برق لازم جهت تامین نیازهای داخلی ساختمان (روشنائی، گرمایش و سرمایش)، سیستم فتو ولتائیکی در وضعیت متصل به شبکه برای این ساختمان طراحی شد که شبیه سازی انجام شده مقدار انرژی تولید شده توسط سیستم فتو ولتائیک را برابر ۲۲۵۲ کیلو وات ساعت در سال و مصرف انرژی ساختمان ۲۰۱۹ کیلو وات ساعت در سال را نشان داد.
وی گفت: همچنین مشخص شد که با طراحی ۱۲ ماژول فتوولتائیک بر سقف ساختمان انرژی صفر با مجموع سطح موثر ۰۵.۱۸ متر مربع می توان، تابش کل ۷.۲۰۶۲۱ کیلو وات ساعت از خورشید بر سطح سلول و نهایتا ۱.۲۴۶۹ کیلو وات ساعت برق در شبکه خانگی تولید کرد.
این محقق با بیان اینکه محاسبات در شبیه سازی نشان داد که با استفاده از سیستم فتو ولتائیک از انتشار ۱۳۱۰ کیلوگرم CO۲ در سال جلوگیری می شود، گفت: سیستم گرمایش خورشیدی نیز با نرمافزار T*SOL شبیه سازی شد؛ از بین سیستم های گرمایشی طراحی شده، سیستم مخزن دو جداره با بیشترین بازدهی ۵.۱۵ درصد به عنوان سیستم بهینه گرمایش خورشیدی انتخاب شد.
وی ادامه داد: سیستم گرمایش خورشیدی شامل کلکتور لوله خلاء به همراه مخزن دو جداره و با ۱۶۰ لیتر آب مصرفی روزانه با دمای°C ۵۰ و ظرفیت مخزن ۷۵۰ لیتر طراحی شد. جایگزینی این سیستم از انتشار سالیانه ۱۶۷۶ کیلوگرم گاز CO۲ جلوگیری می کند.
پژوهش حاضر با راهنمایی دکتر فرح سادات هالک و مهندس حمیدرضا حقگو و مشاوره دکتر محمد امینی، توسط علی ادریس آبادی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی انرژی های تجدیدپذیر در پژوهشگاه مواد و انرژی انجام شد.