چشم انداز شکست و خشم فزاینده

  بانكداري ايراني - تردیدی نیست که انتخابات دوازدهم در چارچوب سنت و آداب نظام جمهوری اسلامی مبارزه ای سوزان و نفس گیر میان دو هماورد همیشگی و پایان ناپذیر در این 38 سال سپری شده است.

محمد صادق جنان صفت در سرمقاله ای در روزنامه ابتکار، نوشت: یک سوی این مبارزه تکنوکراتها، سیاست ورزان و علاقمندان به مقوله سیاست هستند که نگاهشان به جهان و انسان و جامعه نگاه دوستی و آشتی است و پیشرفت و آبادانی این مرزو بوم را درگروی مهربانی با دنیا و بهره گیری از توانایی های جهان می دانند. این سوی هماوردجویی باویژگی های یادشده در امروز ایران مدارا،بردباری و آشتی با دنیا را پیشنهاد می کنند. 

در سوی دیگر اما گروهی ایستاده اند که باورشان این است که دنیای امروز دنیایی بیمروت و خشن است که هرسرزمین بزرگ می خواهد کوچکترها را فریب دهد و یا بازور آنها رابرده سازد و خود را توانمند و دیگران را ناتوان سازد. این دو هماورد با همان نگاه سازگار و تضاد به مناسبات درون سرزمینی چشم دوخته اند. 

گروه سازگار و مدارا ایرانیان را کل واحد می داند که باید باهم ودست در دست هم ایران را آبادکنند و هرگروه برپایه آورده هایش از دانش وسرمایه و کار از تولید ملی برداشت کنند و کارها برمدار مداراسامان یابد. تردیدی نیست در این نگاه هرفرد و گروه برپایه آورده هایش درآمد خواهد داشت و تفاوت درآمدها پذیرفته می شود اما اصل براین است که کیک تولید ملی به اندازه ای بزرگ شود که دهانی بازنماند و دیگرانی از پرخوری به محاق نروند.

گروه تضاد و ناسازگار اما نگاهش به درون و آدمها و گروه ها نیز نگاه تکه تکه کردن است و می خواهد با دیوارکشی و دستکاری ایرانیان را شقه شقه کند تا آسیب پذیری آنها از یکپارچگی شهروندان نمایان نشود. این سوی میدان باورش این است که دارا و نادار در ایران نباید حضورداشته باشد و باید همه در یک قدو قامت باشند و به همه برپایه مساوات از داشته های کلان جامعه سهم برسد. این دو نگاه در دوانتخابات یازدهم ریاست جمهوری و مجلس قانونگذاری در بهار 1392 و زمستان 1394 رودرروشده و مبارزه نفس گیری داشتند. نتایج انتخابات نشان داد دیدگاه سازگاری و مدارا نزد ایرانیان بیشتر هواخواه دارد و ناسازگارها در هردو نبرد هواخواهان کمتری داشتند. 

اکنون و در بهار 1396 کاندیداها دو رفتار و گفتار سازگاری و مدارا و ناسازگاری و برخورد نبردی سوزان را کلید زده و یک نیمه این نبرد نیز سپری شده است. برآیند نیمه نخست نبرد نشان از برتری نگاه سازگاری بردیدگاه برخورد و ناسازگاری دارد. نشانه های این شکست رامی توان در سراسیمگی وآشفتگی رفتار و گفتارناسازگاران به خوبی دید. کارنامه ناروشن و پر از نقاط سیاه جبهه ضد سازگاری و اصلاح طلبی دولتهای پیشین و پرچمدار شدن مردان شکست همان دولتهای در ستاد انتخابات یکی از کاندیداهای جبهه ناسازگاری شهروندان را به سوی دورشدن از آنها می کشاند و این چیزی است که دیدن آن سخت نیست . 

شهروندان می بینندهمان تندخوهایی که راه را برسازگاری سرافرازانه با جهان بستند و آوار تحریم را برسر اقتصاد ایران و کسب و کار مردم فرودآوردند برهمان دهل می کوبند و ازهمان شیپور ساز ناسازگاری با جهان را می نوازند و می خواهند تحریم ها را بازگردانند و کاسبی خودراراه بیندازند. اینگونه است که این جریان سیاسی ناسازگار با دنیا خشو و خروش خود را در کلمه ها و عبارات آزاردهنده و سرشار از نفرت آفرینی به سوی دولت و رییس آن نشانه می گیرند و از هیچ چیز هراس ندارند و انگار که خودزنی را تنها راه می دانند. این تندخوها که نبرد را در میدان کارزار رای تا امروزباخته اند از این پس ازهمه نیروی ناشناس و ناشناخته خود بهره خواهندگرفت وثروت ایران را پیشاپیش می فروشند تا رای جمع کنند.

*منبع:روزنامه ابتکار،1396،2،18