به گزارش بانکداری ایرانی ، طبق نشریه نیلسون ریپورت «به‌پرداخت ملت»، «پرداخت الکترونیک سامان»، «تجارت الکترونیک پارسیان»، «آسان‌پرداخت پرشین»، «کارت اعتباری ایران‌کیش»، «پرداخت الکترونیک سداد» و «پرداخت الکترونیک پاسارگاد» به‌ترتیب هفت شرکت پی‌اس‌پی برتر منطقه خاورمیانه و آفریقا هستند که در سال ۲۰۱۹ توانستند ۲۲.۵۱ میلیارد پرداخت کارتی به ارزش ۵۹۹.۶۴ میلیارد دلار را پردازش کنند؛ این در حالی است که ویزا و مسترکارت در ایران پذیرش نمی‌شوند.
طبق آمارهای نیلسون ریپورت، تراکنش‌های انجام‌شده توسط این پذیرندگان در سال ۲۰۱۹، رشد ۲۴.۱ درصدی داشتند و تمامی این تراکنش‌ها در شبکه پرداخت شاپرک انجام شده‌اند.
با شرکت«به‌پرداخت ملت» که به‌عنوان پذیرنده برتر منطقه خاورمیانه و آفریقا ، درباره اهمیت رتبه‌بندی این نشریه و توان رقابتی بین‌المللی آنها گفت‌وگو کردیم و از برنامه‌هایشان برای دوران بعد از تحریم‌ها پرسیدیم.
محمدرضا نمازی، مدیرعامل شرکت به‌پرداخت ملت درباره اهمیت رتبه‌بندی نیلسون ریپورت برای شرکت به‌پرداخت ملت، گفت: «رتبه‌بندی نیلسون ریپورت از منظر اینکه عملکرد شرکت ما از طرف یک نهاد معتبر بیرونی و بین‌المللی در کنار سایر شرکت‌های معتبر جهانی مورد ارزیابی قرار گرفته و عملکرد ما در سطح جهان منتشر می‌شود، موضوع مهمی است.
به عبارت دیگر اهمیت این گزارش از این جهت است که از یک سو ما می‌توانیم جایگاه و عملکرد خود را در سطح بین‌المللی با رقبای بین‌المللی ارزیابی کنیم و از سوی دیگر جایگاه و نقش خود و کشورمان را به‌عنوان نماینده در صنعت پرداخت با قدرت و افتخار به جهان عرضه کنیم. این عرضه قدرتمند از توانمندی، قدرت ما و کشور ما را در تمامی مذاکرات تجاری، کسب‌وکاری، عملی و سیاسی و غیره بالا می‌برد.»
نمازی در خصوص اقدامات به‌پرداخت برای داشتن جایگاه برتر در این گزارش گفت که شرکت به‌پرداخت ملت به‌طور مستقیم اقدام و برنامه‌ریزی خاصی در خصوص این گزارش و گزارش‌های مشابه ندارد؛ بلکه واقعیت این است که تمام تمرکز، اقدامات و برنامه‌ریزی شرکت به‌پرداخت ملت روی ارائه خدمات خوب، مناسب و پوشش‌دادن نیازهای کلیدی ذی‌نفعان و مشتریان به شکل نوآورانه و برد ـ برد در زمان کنونی و آینده است. نتیجه این اقدامات است که به‌صورت غیرمستقیم و به‌عنوان نمره عملکرد شرکت در گزارش نیلسون ریپورت و سایر گزارش‌های خارجی و داخلی متجلی می‌شود.
مدیرعامل به‌پرداخت سپس در رابطه با چالش‌های متصل‌نبودن به شبکه‌های بین‌المللی به چهار چالش مهم اشاره کرد؛ چالش اول مرتبط با کسب‌وکارهای عمومی است که در اثر متصل‌بودن رونق پیدا می‌کنند و به تبع آن بازیگران سود می‌برند که از نمونه این صنعت‌ها می‌توان به توریسم اشاره کرد. چالش دوم عدم امکان تعریف کسب‌وکار جدید و توسعه راه‌حل‌های فنی و کسب‌وکاری با بخش‌های صنعتی و فناوران مالی کشورهای دیگر است. چالش سوم عدم امکان استفاده از زیرساخت‌های فنی موجود شرکت‌های بین‌المللی است و چالش چهار نیز عدم انتقال دانش تجربی است.
نمازی سپس درباره داشتن توان رقابت با شرکت‌های بین‌المللی توضیح داد: «شرکت‌هایی مانند به‌پرداخت ملت همان‌طور که در آمارهای جهانی نشان داده می‌شود، توان رقابت با شرکت‌های بین‌المللی را دارا هستند و اتفاقاً ما به‌دلیل تحریم‌ها امکان حضور در بازارهای بین‌المللی را از دست داده‌ایم و در اثر برداشته‌شدن تحریم، به بازارهای جدیدی در سطح بین‌المللی ورود خواهیم کرد.
در ضمن باید به این نکته توجه کرد که به‌طور کلی اتصال به سیستم‌های پرداخت بین‌المللی در هر کشوری دارای یکسری بازیگر اصلی شامل شبکه‌ها و اسکیماهای بین‌المللی از قبیل ویزا، مسترکارت، رگولاتور یا قانون‌گذار از قبیل بانک مرکزی و شرکت شاپرک، شرکت‌های دارای خدمات پرداخت و گیرنده و پذیرنده فروشگاهی، پردازشگران از قبیل شرکت شاپرک، پذیرندگان فروشگاهی، دارندگان کارت و بانک‌های متصل به شبکه و فین‌تک‌ها هستند. شرکت به‌پرداخت ملت در نقش بازیگر شرکت دارای خدمات پرداخت با توجه به سهم بازار و شناخت و برتری‌های محیطی توان بالایی بابت رقابت در کشور با رقبای خارجی دارد.»
مدیرعامل به‌پرداخت ملت در ادامه صحبت‌هایش به تمهیدات مورد نیاز برای رقابت با شرکت‌های بین‌المللی اشاره کرد. به گفته او، شرکت به‌پرداخت ملت در خرید تجهیزات، توسعه محصولات نرم‌افزاری و ارائه خدمات کسب‌وکاری خود، همیشه شاخص‌های ارزیابی و استانداردهای بین‌المللی‌بودن را لحاظ می‌کند؛ به‌نحوی که بتوان در کمترین زمان امکان حضور در بازارهای بین‌المللی را به دست آورد؛ اما در هر حال پیش‌نیازهایی از قبیل قوانین رگولاتوری و کسب‌وکاری و همچنین دریافت مجوزهای بین‌المللی وجود دارد که برنامه‌ریزی و تمهیدات دقیق را متأثر می‌سازد.
