کد خبر: ۸۳۴۸۳
تاریخ انتشار: ۱۵:۳۸ - ۱۴ مهر ۱۳۹۵ - 05 October 2016
سفری که وزیر اقتصاد آلمان در قالب یک هیات تجاری به ایران داشتند دارای جنبه های مثبت بی شماری برای روابط بین هر دو کشور دارد.
 مقتدی کرمانشاهانی نایب رییس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و آلمان با درج یادداشتی در روزنامه تعادل می نویسد: سفری که وزیر اقتصاد آلمان در قالب یک هیات تجاری به ایران داشتند دارای جنبه های مثبت بی شماری برای روابط بین هر دو کشور دارد.

در ادامه این یادداشت که در شماره چهارشنبه 14 مهر انتشار یافت، می خوانیم: در این دیدارها جلساتی بین تولیدکنندگان بزرگ آلمانی مانند «زیمنس»، «فولکس واگن» و... با همتایان و شرکت های بزرگ ایرانی داشتند. به طور کلی ماحصل این جلسه ها کاملا مثبت بوده اما موضوعی که برای پیشرفت روابط دو جانبه مساله ساز شده است، بانک های آلمانی هستند که همکاری نمی کنند. البته در جریان این جلسه ها با آقای «زیگمار گابریل» گفت وگوهای صورت گرفت تا بانک های آلمانی را ترغیب به همکاری با بانک های ایران کنند تا این مراودات تجاری بیش از گذشته انجام شود. 

خوشبختانه هرمس، موسسه بیمه صادرات آلمان چند ماهی است که واردات ایران را بیمه می کند و پوشش می دهد. این موضوع باعث می شود که شرکت های آلمانی بدون استفاده از عدم پرداخت یا دیرکرد در پرداخت با داشتن بیمه بتوانند به ایران کالا صادر کنند. اما مساله اصلی که با این هیات بلندپایه مطرح شد، دردسری است که بانک های بزرگ آلمانی ایجاد کرده اند که هنوز آماده همکاری با بانک های ایرانی نیستند و امیدوار هستیم تا چند ماه آینده این مشکل به مرور برطرف شود و بانک های بزرگ ژرمن ها اعتبارات از ایران و مبادلات را با ایران شروع کنند. 

در جریان این سفر نیز کمیسیون مشترک اقتصادی ایران و آلمان برای چندمین بار تشکیل شد. وظیفه این کمیسیون ها بررسی، مذاکره همچنین آشنایی بیشتر طرفین از پتانسیل های موجود دو کشور بوده است. 

در این کمیسیون مشخص می شود که آلمانی ها در چه بخش هایی از اقتصاد ایران می توانند فعالیت داشته باشند. همچنین نیازهای هر دو کشور در این کمیسیون مورد بررسی و مشکلات نیز زیر ذربین دقیق تری قرار می گیرد. امیدوار هستیم که این کمیسیون بتواند نتیجه مطلوبی برای هر دو کشور به همراه داشته باشد و با گذر زمان مشکلات و معضلاتی که بر سر راه بانک های بزرگ وجود دارد از میان برداشته شود. 

اما مهم ترین موضوعی که در این بین وجود دارد، جذب سرمایه گذاری خارجی است. در این راستا باید بستر سرمایه گذاری را فراهم و بهینه کرد تا خارجی ها به دور از هر گونه حاشیه یی در کشور ما مانند کشورهای همجوار سرمایه گذاری کنند. 

به طور مثال باید بررسی کرد که در کشورهای اسلامی مانند ترکیه، اندونزی، مالزی و... چه قوانینی و چه مشوق هایی در مورد سرمایه گذاری خارجی وجود دارد که آنان در جذب سرمایه خارجی موفقیت آمیز عمل کرده اند و از آنها باید الگوبرداری کرد تا بستر را برای ورود سرمایه خارجی فراهم کرد.

در این مسیر بدون شک به تکنولوژی و فناوری روز نیاز است تا شرکت های بزرگ آلمانی در ایران سرمایه گذاری کنند چراکه نه تنها نیاز کشور را برطرف می کنند بلکه بتوانند از ایران به کشورهای همسایه و همجوار کالاهای تولیدی خود را صادر کنند. همچنین در جریان این سفر وزیر اقتصاد آلمان به موضوع مهمی اشاره کرد. 

گابریل بر این باور است که نباید تنها به شرکت های بزرگ بسنده کرد و کوچک و متوسط ها هم باید قادر به سرمایه گذاری باشند. در آلمان معمولا از شرکت های میانی صحبت می شود و ستون اصلی اقتصاد این کشور شرکت های میانه هستند. شرکت هایی که بین هزار تا دو هزار نفر کارمند و کارگر دارند که اتفاقا تولید کنندگان بسیار خوب و پیشرویی هستند. 

وزیر اقتصاد آلمان معتقد است که به شرکت های بزرگ تنها نباید تکیه کرد چراکه شرکت های بزرگ نمی توانند در صنعت پیشرو باشند. این درحالی است که شرکت های میانه به دلیل اینکه به دنبال پیشرفت هستند، پتانسیل پیشرو شدن را دارند و می توان روی آنان حساب کرد. توصیه ما هم این است که در ایران روی شرکت های کوچک و متوسط سرمایه گذاری صورت گیرد. 

روی میز مذاکرات ایران و آلمان نیز در جریان این دیدارها اسناد مختلفی به امضا رسید البته کار اتاق جنبه اقتصادی دارد تا سیاسی. اتاق مشترک ایران و آلمان به عنوان یکی از اتاق های شبکه سراسری آلمان و پل ارتباطی بسیار قوی تکنولوژی، بازرگانی و فرهنگی میان دو کشور برقرار است. این ارتباط و دستاوردهای آن هر چه بیشتر باشد در آینده می توان مشکلات را بهتر حل و برطرف کرد.

از سوی دیگر اتاق ایران و آلمان بزرگ ترین اتاق بازرگانی خارجی در ایران محسوب می شود و حدود 40سال است که در کشور فعالیت دارد و نزدیک به 2200عضو دارد که اکثر اعضای آن را صنعتگران ایرانی و سرمایه گذاران آلمانی تشکیل می دهند. به طور کلی وظیفه این اتاق برقراری ارتباط دو جانبه و حفظ ارتباطات صنعتی و تکنولوژی با آلمانی هاست. 

در این اتاق ضمن تقویت روابط، وظایف دیگری همچون انتقال فناوری آلمان به ایران جهت آشنایی واردکنندگان ایرانی با آلمانی ها دنبال می شود. این درحالی است که در دوران تحریم هم همیشه سعی شده که به بازرگانان و فعالان اقتصادی کمک شود تا واردات آلمان را به میزان کمتری همانند سابق ادامه دهد.
*منبع: روزنامه تعادل،14 مهر 1395
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: