ضریب نفوذ بیمه در ایران رو به افزایش است

 

امیر صفری رئیس پژوهشکده بیمه در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در خصوص رشد ضریب نفوذ بیمه در ایران اظهار داشت: سال 1390 ضریب نفوذ بیمه‌های بازرگانی 1.37 درصد بود. این رقم در سال‌های بعد از آن به ترتیب به 1.85 و 1.73 و سرانجام به 1.9 درصد تا سال 94 رسیده که این آمار موید آن است که این صنعت روند در حال توسعه‌ای را در پیش گرفته است.

وی افزود: به علاوه، این ضریب، ضریب نفوذ بخشی از بیمه‌های بازرگانی است که با لحاظ بیمه بازنشستگی و سایر بیمه های مرتبط، این ضریب عملاً بالای 5 درصد برآورد می شود.

 

صفری با بیان اینکه تا یکی دو دهه قبل، فقط 4 شرکت دولتی در حوزه بیمه های بازرگانی فعالیت می کردند گفت: در حال حاضر، 30 شرکت بیمه در حوزه بیمه‌های بازرگانی فعالیت می‌کنند. از مهم‌ترین اصلاحات ساختاری در دهه‌های اخیر، خصوصی سازی در صنعت بیمه و گسترش نقش بخش خصوصی در بیمه‌گری، حرکت به سمت نظارت مالی از طریق تصویب آیین نامه‌های مربوطه و حرکت به سمت آزادسازی بیشتر بازار بیمه را می‌توان نام برد که همگی بیانگر پویایی هرچه بیشتر صنعت بیمه هستند.

رئیس پژوهشکده بیمه خاطر نشان کرد: در کشور ما بخشهای زیادی از بیمه ها که می توان آنها را درقالب بیمه های بازرگانی ارائه کرد، در قالب های دیگری نظیر بیمه های پایه، سلامت، تامین اجتماعی تعریف شده اند ضمن آنکه بخش بزرگی نیز در قالب خدمات رسانی بهداشتی و درمانی تعریف شده است.

وی افزود: برخلاف نظام بیمه ای ما، در برخی از کشورها اغلب این موارد از بیمه در قالب بیمه بازرگانی عرضه می شوند.

 

رئیس پژوهشکده بیمه با بیان اینکه محصول بیمه برای جامعه ما خیلی مغفول نیست و جامعه ما از آن آگاهی دارد گفت: مساله این است که بیمه خدمتی مدرن و رایج در جامعه ای مدرن است که برای آن ارزش و اهمیت قائل است اما در برخی از جوامع، بیمه به اندازه کافی اولویت اول را ندارد. به عنوان مثال، سرانه هزینه آرایش در فرانسه که یکی از مهم‌ترین تولید کنندگان محصولات آرایشی است کمتر از ایران است. به این دلیل که جامعه ما اینگونه انتخاب کرده است و یک نفر فرانسوی برای بیمه و انتقال ریسک های خود ارزشی بیش از آرایش خود قایل است.

 

صفری ادامه داد: بسیاری از ایرانی‌هایی که از رفاه مالی بالایی برخوردارند و مدرن‌ترین خودروهای سواری آلمانی را سوار می شوند و با بیمه نیز آشنایی کافی دارند، بیمه عمر ندارند اما خیلی از آلمانیهایی که حتی استطاعت خرید خودروهای سطح متوسط خود را ندارند، حداقل یک بیمه نامه عمر را دارند.

 

وی تصریح کرد: برخی از خانم های ایرانی از طبقه مالی متوسط و حتی پایین‌تر، لباس عروسی را فقط برای یکبار عروسی می خرند و حاضر نیستند علیرغم عدم استطاعت مالی کافی دوباره آنرا در عروسی بعدی استفاده کنند اما بیمه عمر اصلاً برای آنها اولویت ندارد.

صفری گفت: مردم عادی ما ضمن آگاهی کافی از بیمه، شبها برای صرف شام در صف رستورانها می‌ایستند اما به ندرت در مورد بیمه عمر با یگدیگر صحبت می کنند. این‌ها تفاوت در انتخاب و اولویت است. جامعه ما برای بیمه همین قدر اهمیت قائل است.

 

وی با بیان اینکه اقتصاد ایران یک اقتصاد با پایه بانکی است گفت: جامعه ما با آگاهی کافی از بانک و بیمه، پس انداز خود را نزد بانک می‌سپارد و اقبال کمتری به بیمه دارد. البته، مسئولیت صنعت بیمه و دست اندرکاران این صنعت در تغییر این الگو، تغییر رجحان مصرف کننده و ایجاد آگاهی بیشتر کم نیست و لازم است در این مسیر بیش از پیش تلاش شود.

وی در پاسخ به این پرسش که چطور می‌توان اطلاعات و دانش بیمه‌ای مردم کشور را افزایش داد؟ افزود: در این باره دو موضوع حائز اهمیت است، اول این که چگونه می‌توان آگاهی و دانش مردم را در مورد بیمه افزایش داد و بیمه را در جامعه گسترش داد و نهادینه کرد و دیگر اینکه چگونه می‌توان مردمی را که به بیمه اعتماد کرده اند را حفظ کرد؟ در هر دو مورد صنعت بیمه شامل بیمه مرکزی سهم و مسئولیت بالایی دارد.

 

صفری تصریح کرد: آموزش و آگاهی دادن از طریق تمام رسانه‌ها راه حل معلوم است. کتب درسی مدرسه و دانشگاه، خبرگزاریها، رادیو و تلویزیون و سایر رسانه ها، روزنامه ها، نشریات، اینترنت و شبکه های اجتماعی و تمام رسانه ها را می توان به کار گرفت. اینها ابزار انتقال دانش و آگاهی هستند. می توان به فراخور مخاطب محتویاتی تولید و عرضه کرد. شرکتهای بیمه نیز ابزار تبلیغاتی خود را دارند.

وی ادامه داد: یک راه، وارد کردن مباحث مدیریت ریسک به بطن زندگی افراد و نقش بیمه در این مباحث از ابتدایی ترین مراحل ورود شخص به اجتماع است. شاید بتوان مفاهیم ریسک و بیمه را درقالب بازی کودکان، طنز، شعر، داستان کوتاه، فیلم و انیمیشن، و... گنجانید. اینها نیاز به تلاش فراوان و صرف وقت دارد.

 

وی افزود: شاید بتوان از فضای مجازی که اغلب استفاده مفیدی برای ما ایرانی‌ها ندارد و در ایران گرایش زیادی به آن وجود دارد برای این منظور بهتر استفاده کرد. اخیرا کانال­‌های بیمه‌ای مفیدی در شبکه تلگرام مشاهده می شود که توسط بیمه مرکزی، برخی شرکت­‌های بیمه­ گر، نمایندگان، ارزیابان و کارگزاران بیمه و سایر دست اندرکاران صنعت بیمه راه اندازی شده است که ضمن تبادل اطلاعات تخصصی و مکانی برای تکمیل دانش فعالان صنعت بیمه، به تکمیل دانش سایر افراد خارج از صنعت بیمه و بیمه گذاران بالقوه و بالفعل کمک می کند.

رئیس پژوهشکده بیمه گفت: گنجاندن مباحثی از مدیریت ریسک­‌های مختلف از طرقی مانند متنوع‌سازی، توزیع ریسک، مشارکت جمعی در قالب داستان‌هایی جذاب به متون درسی مدارس، می‌تواند توجه شخص به مدیریت ریسک را از کودکی ایجاد کرده و در ادامه، به معرفی بیمه به عنوان راه نهایی انتقال ریسک های باقیمانده به شرکت­های بیمه­ گر بیان کند.

 

وی در خاتمه افزود: فقط لازم است صنعت بیمه مراقب رفتار خود باشد و این رفتار به خوبی نظارت شود تا اعتمادی که آرام آرام کسب شده، یکمرتبه سلب نشود. نمایندگان و شبکه فروش بیمه باید مراقب رفتار خود باشد، قطعا روش‌های توسعه دانش بیمه‌ای عامه مردم، محدود به این موارد نیست و هر اقدامی که منجر به جلب اعتماد مردم به شرکت­های بیمه برای واگذاری ریسک­های خود، می­تواند اقدامی در راستای توسعه دانش بیمه ­ای افراد محسوب شود.