سکوت معنی دار سعودی‌ها در برابر افشاگری‌های نشریه «فارین پالیسی» باعث تعجب ناظران شده است.
بانكداري ايراني- سکوت معنی دار سعودی‌ها در برابر افشاگری‌های نشریه «فارین پالیسی» باعث تعجب ناظران شده است.
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله ای، آورده است: این مجله از شروط تحقیرکننده‌ای سخن به میان آورده که آمریکای ترامپ برای چراغ سبز نشان دادن به ریاض جهت پادشاهی بن سلمان تعیین کرده و شخصاً خواستار انصراف همیشگی سعودی‌ها از انتقال دارائی‌های عربستان در آمریکا، سهم خواهی از مجموعه دریافتی‌های دربار سعودی از شاهزادگان و مقامات برجسته عربستان در چارچوب طرح به اصطلاح مبارزه با فساد سعودی‌ها و همچنین معافیت سفارت آمریکا در عربستان از پرداخت هرگونه هزینه‌ای است. در این زمینه نکات مهمی وجود دارد که هر یک به تنهائی می‌تواند مسئله ساز شود.
1- این باج خواهی ترامپ به وضوح نشان می‌دهد که آمریکا جای مناسبی برای سرمایه‌گذاری نیست و هر لحظه احتمال می‌رود سرمایه اشخاص و کشورها به سرنوشت سرمایه‌ها و سپرده‌های عربستان دچار شود. بعلاوه چشمداشت آمریکا به سرمایه‌های خارجی به ویژه با در نظر گرفتن حجم عظیم بدهی‌های 17 تریلیون دلاری این کشور نکته‌ای به شدت باورپذیر است و نشانگر آنست که واشنگتن برای بلوکه کردن سرمایه‌های خارجی منتظر بهانه است و در هر فرصت ممکن برای مصادره اموال سایر کشورها و اشخاص وسوسه می‌شود. این پدیده قطعاً به روند سرمایه‌گذاری در آمریکا لطمه خواهد زد و ممکن است حتی روی اقتصاد این کشور نیز اثرات منفی و ماندگاری را باقی بگذارد.
2- موضوع مهمتر به وطن فروشی مقامات سعودی باز می‌گردد که چنین فضائی را فراهم کرده‌اند که واشنگتن به سپرده‌ها و سرمایه‌های عربستان در این کشور چشم طمع بدوزد و به فکر مصادره اموال و سپرده‌های عربستان در آمریکا بیفتد. ممکن است در توجیه این پدیده و در تلاش برای قبح زدائی و کمرنگ جلوه دادن موضوع گفته شود که این خواسته آمریکا است و ممکن است عربستان واکنش مخالفی داشته باشد و حتی به کلی چنین خواسته‌هائی را رد کند. پاسخ این است که سرمایه‌گذاری عربستان و سایر کشورهای عربی و اسلامی در آمریکا تازگی ندارد لکن آنچه شرایط را به کلی تغییر داده، عملکرد سلمان و فرزندش در قبال آمریکا است که با درک ابعاد و زمینه‌های آن، ترامپ و دستیارانش برای مصادره اموال عربستان وسوسه شده‌اند.
در واقع ترامپ بدون کسب اطمینان از عملی بودن چنین تصمیم و اقدامی، هرگز دست به چنین ریسک بزرگ و غیرمنتظره‌ای نمی‌زد. بلکه حتی این احتمال جدی وجود دارد که با ارزیابی بازخورد پیشنهاداتش و احیاناً استقبال یا نرمش نسبی آل سعود، خواسته‌هایش را مطرح کرده است اگرچه دربار سعودی از ابتدای تاسیس حاکمیت منحوس سعودی‌ها دست نشانده و فرمانبردار غرب و به ویژه آمریکا و انگلیس بوده و هست، ولی آنچه این روزها شاهدیم اوج وطن فروشی و ذلت پذیری سعودی‌ها است.
3- مسئله حیاتی دیگر به آثار و تبعات بدعتی است که با عملیاتی شدن شروط و خواسته‌های ترامپ در قبال پادشاهی بن سلمان، گذاشته می‌شود. اگر تابحال عناصر دست آموز استعمار سیاه غرب سعی داشته‌اند با حرف شنوی از اربابان خود، کشور را به غارت دهند و ثروت‌های ملی را در معرض چپاول بیگانگان قرار دهند، بن سلمان حتی پیش از به قدرت رسیدنش هم، تمامی ثروت‌های ملی عربستان را که در آمریکا ذخیره و سرمایه‌گذاری شده، به عنوان «پیش پرداخت پادشاهی» خود به صورت یکجا به آمریکا پیشکش می‌کند. این بدعت خطرناکی است که ممکن است در سایر کشورها نیز عیناً و یا با تغییراتی، اجرا شود و ثروت‌های ملی کشورهای عربی و اسلامی را به کلی از میان ببرد.
4- طرح این مسائل، ابعاد اشتهای سیری ناپذیر آمریکا برای غارت ثروت ملت‌ها را به تصویر می‌کشد و یکبار دیگر نشان می‌دهد که با خروج مرکز ثقل تصمیم گیری کشورها از مرزهای جغرافیائی آنها و وابستگی به اجانب، چه پیامدهای مهلک و غیرقابل بازگشتی را به همراه دارد و ملت‌ها در نهایت وقتی هشیار می‌شوند که کار از کار گذشته و عملاً هیچگونه ابزار و اهرمی برای جلوگیری از غارت ثروت های برباد رفته خود ندارند و ناچارند صرفاً با خشم و نفرت نسبت به غارتگران داخلی و خارجی واکنش نشان دهند درحالی که عملاً هیچ اتفاق مهمی در جهت احیای منافع و ثروت ملی آنها نخواهد افتاد.
5- با نگاهی به واکنش‌های غرب و به ویژه آمریکا در قبال تحرکات پرشتاب سلمان و فرزندش در منطقه و فرامنطقه و به ویژه جانبداری ترامپ از طرح‌های سلمان و فرزندش به خوبی می‌توان دریافت که این اقدامات واشنگتن در واقع پوششی بر روی اهداف اصلی ترامپ در قبال ثروت‌های عربستان و سایر کشورها بوده تا افکار عمومی جهان عرب و دنیای اسلامی به سمت و سوی دیگری منحرف شود و آنها فرصت‌های طلائی برای زمینه سازی و مصادره اموال عمومی کشورهای عرب و مسلمان را داشته باشند.
اگرچه هنوز شاید بسیار زود باشد که درباره عملیاتی شدن این پیشنهاد وقیحانه و اشاعه آن در سایر کشورها سخن گفته شود، لکن از هم اکنون احتمال می‌رود که گزینه‌های بعدی آمریکا برای روی کار آوردن عناصر دست نشانده جدید، با تعهد و پذیرش پیش پرداخت به قدرت رسیدن خود، منابع و ثروت‌های ملی کشورشان را پیشاپیش به غارتگران بین‌المللی پیشکش کنند. این آرزوی غارتگران است و چه بسا که آنها در این زمینه هم ناچار شوند آرزوهای خود را به گور ببرند.
*منبع:روزنامه جمهوری اسلامی،1396،11،4
نظر شما
