به گزارش ایسنا و به نقل از نیوزویک، محققان دانشگاه هنگکنگ در یک پیشرفت در زمینه مهندسی ژنتیک و تولید محصولات ضدپیری، روش مغذی کردن گوجهفرنگی را با ویتامین E، پروویتامین A، لیکوپن، فیتوسترول و اسکوالن پیدا کردند.
سه نفر از محققان چینی یک ژن را که به طور معمول در خردل هندی یافت میشوند، جدا کردند و با موفقیت آن را برای انتقال به گوجهفرنگی اصلاح کردند.
گوجهفرنگیهای معمولی قدیمی در حال حاضر منبع خوبی از آنتی اکسیدانها مانند ویتامین E و لیکوپن هستند، ترکیباتی که برای همه چیز از قلب گرفته تا پوست مناسب است.
اما گوجهفرنگی جدید و بهبود یافته در حال حاضر حاوی حدود 500 درصد ویتامین E بیشتر و بیش از 100 درصد لیکوپن بیشتر از همتایان خود هستند.
خردل هندی برگ، ساقه و دانههای خوراکی دارد. همچنین حاوی یک ژن به نام HMGS است. اصلاح این ژن و معرفی آن به گوجهفرنگی سبب شد تا گوجهفرنگیهایی با حدود 90 درصد آنتی اکسیدان بیشتر از گوجهفرنگیهای معمولی تولید شود.
"چایمیلن"، سرپرست مطالعه از دانشکده علوم زیستی دانشگاه هنگ کنگ گفت: گوجهفرنگی اصلاح شده ژنتیکی ما میتواند برای تولید آب گوجهفرنگی و رب گوجهفرنگی غنی شده با بسیاری از عناصر سالم، مفید باشد.
عصاره میوههای غنی از آنتی اکسیدان در حال حاضر مواد محبوبی برای مراقبت از پوست هستند.
"چای میلن" در ادامه توضیح داد که عصارههای این گوجههای جدید ممکن است به دستیابی به نمونهای از کرمهای ضد پیری و کرمهای ضد آفتاب منجر شود. آنها همچنین خواص ضد التهابی دارند. گام بعدی این است که مزایای آن را روی حیوانات آزمایش کنیم.
لازم به ذکر است که حتی اگر میوهای 500 درصد ترکیبات جادویی اضافی داشته باشد، لزوما این بدان معنی نیست که بدن ما واقعا میتواند آن را جذب کند.
به رغم این که ویتامینها بسیار مفید هستند، اما اکثر ما به مکملها یا هرگونه ویتامین اضافی نیاز نداریم. زیرا میتوانیم آنها را از غذاهای عادی مصرفی در طول روز دریافت کنیم.
ویتامینهای اضافی به سادگی از بین میروند. با این وجود، از آنجا که بسیاری از مردم در حقیقت غذاها و میوهها را به اندازه کافی نمیخورند، پیشرفتهایی مانند این ممکن است سودمند باشد.
پیشرفتهای مهندسی ژنتیک، پتانسیل لازم برای کمک به غنی کردن مواد غذایی را در نقاطی از جهان که سوءتغذیه یک تهدید جدی است، دارد.