بانكداري ايراني ـ روحانی: ادبیات جاهلانه، زشت، کینهتوزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بیپایهای که از زبان رئیسجمهور آمریکا علیه ملت ایران دیروز در این مجمع محترم شنیده شد، نهتنها در شأن سازمان ملل نبود بلکه در تقابل با خواسته امروز ملتها از این اجلاس - یعنی اتحاد دولتها برای مقابله با جنگ و تروریسم - قرار داشت.
دنیای اقتصاد: حسن روحانی، رئیسجمهوری در سخنرانی روز گذشتهاش در هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل گفت: دولت جدید آمریکا با پیمانشکنی و نقض تعهدات بینالمللی، فقط اعتبار جهانی خود را میشکند و اعتماد دولتها و ملتها را از دست میدهد. او در این سخنرانی تاکید کرد: برجام حاصل بیش از دو سال مذاکرات فشرده است که نتیجه آن، مورد حمایت شورای امنیت ملل متحد و جامعه جهانی قرار گرفت و بهصورت بخشی از قطعنامه 2231 شورای امنیت در آمد. برجام متعلق به یک یا دو کشور نیست، برجام سند شورای امنیت و متعلق به کل جامعه بینالمللی است.روحانی در این سخنرانی با بیان اینکه صدای اعتدال از طرف ملتی است که نه فقط در بیان، که در عمل به آنها پایبند بوده است، تصریح کرد: برجام، بهترین نشانه صدق ادعای ما است.
برجام؛ تعامل نو در مناسبات جهانی
به گزارش خبرگزاری مهر، رئیسجمهوری در ادامه گفت: برجام ایجاد یک تعامل نو در مناسبات جدید جهانی است. تعاملی مبتنی بر مشارکت و سازندگی دوجانبه، میان ما و جهان. ما درهای تعامل و همکاری را گشودیم. ما دهها قرارداد توسعهای با دولتهای توسعهیافته شرق و غرب بستیم. متاسفانه برخی خود را از این امکان تازه محروم کردند، به خود تحریمی دست زدند و حال با احساس غبن، فکر میکنند فریب خوردهاند؛ درحالیکه ما نه فریب خوردهایم و نه کسی را فریب دادهایم. ما سطح برنامه هستهای خود را، خود تعیین کردهایم. ما بازدارندگی هستهای را نه از سلاح هستهای که از دانش و مهمتر از آن از مقاومت ملت خود بهدست آوردهایم. این هنر و تکنیک ماست. آنها میخواستند سلاح نداشته اتمی را از ایران، سلب کنند و البته ما از سلب چیزی که نداشتیم و مدعی آن هم نبودیم، ابایی نداشتیم و نداریم. نمیتوان پذیرفت رژیم غاصب صهیونیستی که با سلاح هستهایاش منطقه و جهان را تهدید میکند و متعهد به هیچ مقررات و نظارت بینالمللی نیست، ملتهای صلحطلب را نصیحت کند.تنها یک لحظه تصور کنید که منطقه خاورمیانه بدون برجام، در چه وضعیتی قرار داشت. تصور کنید اگر در کنار جنگهای داخلی، تروریسم تکفیری، بحرانهای انسانی و وضعیتهای پیچیده سیاسی ـ اجتماعی در غرب آسیا، یک بحران ساختگی هستهای نیز در این منطقه وجود میداشت؛ چه میشد؟به صراحت اعلام میکنم که جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری نخواهد بود که برجام را نقض کند، ولی در مواجهه با نقض آن عکسالعمل متناسب و قاطع خواهد داشت. اگر این توافق به دست «نااهلان عرصه سیاست» از بین برود، مایه تاسف خواهد بود و دنیا فرصت بزرگی را از دست خواهد داد؛ اما چنین اقدامی هرگز قادر نخواهد بود جمهوری اسلامی ایران را در مسیر پیشرفت و تعالی خود متوقف کند.دولت جدید آمریکا با پیمانشکنی و نقض تعهدات بینالمللی، فقط اعتبار جهانی خود را میشکند و اعتماد دولتها و ملتها نسبت به هر گونه مذاکره و تعهدات آینده خود را از دست میدهد.جمهوری اسلامی ایران مبتکر اتحاد جهانی برای مقابله با خشونت و افراطیگری است و گفتوگو و مذاکره بر مبنای برد-برد را تنها مسیر حلوفصل بحرانهای جهانی و منطقهای میداند. تعمیق پیوندها با کشورهای همسایه و منطقه و افزایش سطح همکاری با کشورهای دوست، انتخابِ آگاهانه ما است و عبور از تهدیدات خطرناک و تحولات پیچیده دوران گذار فعلی جز با افزایش تماسها و مراودات و نهادینه کردن گفتوگو از سوی دولتها و ملتها امکانپذیر نیست.
انتقاد از سخنان ترامپ
روحانی در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از سخنان ترامپ گفت: ادبیات جاهلانه، زشت، کینهتوزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بیپایهای که از زبان رئیسجمهور آمریکا علیه ملت ایران دیروز در این مجمع محترم شنیده شد، نهتنها در شأن سازمان ملل نبود بلکه در تقابل با خواسته امروز ملتها از این اجلاس -یعنی اتحاد دولتها برای مقابله با جنگ و تروریسم - قرار داشت.
روحانی در بخش دیگری از سخنرانیاش در سازمان ملل گفت: در این بزرگترین تریبون بینالمللی، با صدای بلند اعلام میکنم که اعتدال منش و روش ملت بزرگ ایران است.او افزود «ایران از گذشته، پرچمدار تسامح در حق ادیان و اقوام مختلف بوده است. ما همان ملتی هستیم که یهودیان را از رنج اسارت بابلی نجات دادیم؛ ارمنیان مسیحی را با آغوش باز در میان خویش پذیرفتیم و در میان خود یک «قاره فرهنگی» و تنوعی کم نظیر از اقوام و ادیان را جای دادهایم.ایران نه میخواهد، امپراتوری تاریخیاش را احیا کند و نه میخواهد، مذهب رسمیاش را حاکم کند و نه میخواهد انقلابش را با زور سرنیزه صادر کند. ما به استواری فرهنگمان، حقیقت مذهبمان و اصالت انقلابمان آن قدر باور داریم که هرگز نمیخواهیم آنها را چونان اهداف استعماری جدید بر کوله سربازان صادر کنیم. ما برای ترویج فرهنگ و تمدن و مذهب و انقلابمان، در قلبها وارد میشویم و با عقلها سخن میگوییم. شعر میخوانیم و با حکمت سخن میگوییم. سفیران ما، شاعران و عارفان و حکیمانمان هستند. ما با مولوی تا این سوی اقیانوس اطلس را درنوردیدهایم. ما با سعدی در دل آسیا نفوذ کردهایم. ما با حافظ جهان را فتح کردهایم پس چه نیازی دیگر، به فتح جدید داریم؟!