رئیس‌جمهور آمریکا را در تهران انتخاب می‌کردیم و با پست به واشنگتن می‌فرستادیم بعید بود به این خوبی منافع ایران را تأمین کند.
پایگاه خبری خبرآنلاین در یادداشتی نوشت: رئیس‌جمهور آمریکا را در تهران انتخاب می‌کردیم و با پست به واشنگتن می‌فرستادیم بعید بود به این خوبی منافع ایران را تأمین کند.
در ادامه این یادداشت به قلم علی قنواتی، می خوانیم: دو تا همسایه با هم دعوای قدیمی دارند. یکی از آن‌ها نسبتاً معقول است. یکی دیگر شر و شیطان و حسابی خرپول. کار به جایی کشیده که همه همسایه‌ها درگیر شده‌اند. به‌خصوص که یک طرف دعوا پول یامفت دارد و مدام همسایه‌ها را آنتریک می‌کند و به جان هم می‌اندازد.
خلاصه این ماجرا فتنه‌ای شده و محله را به آتش کشیده است! یک‌عده طرف آن همسایه خرپول را گرفته‌اند، چند نفر طرف این همسایه معقول را! دو طرف اصلی دعوا خیلی پا وسط نمی‌گذارند. یکی دو بار آمدند وسط و دیدند اوه‌اوه! خیلی هزینه دارد. این شد که ترجیح دادند تا جایی که می‌شود کنار گود بنشینند و نیابتی حال هم را بگیرند...
دعوا آن‌قدر بالا گرفته که کل شهر دارد فلج می‌شود. شما باشید چه می‌کنید؟ می‌روید ببینید «ریشه» دعوا چیست؟ می‌خواهید با ریشه‌یابی و ریشه‌کنی و ریش‌سفیدی دعوا را حل کنید؟ فکر خوبی است ولی راه‌حل‌های سریع‌الوصول و پراگماتیک هم هست. چی؟ پول آقا جان پول! من که می‌گویم باید آن خرپول‌ه را بیندازید تو خرج حسابی. اصلا به‌ش چوب و چماق لاکچری بفروشید. بگذارید کلکسیون‌ش کامل شود. اگر چاقوی بدون دسته بفروشید که چه بهتر! خلاصه یک‌جوری بدوشیدش که این‌قدر پول یامفت‌ش بی‌کار نماند. این وسط سودی هم به جیب زده‌اید. چه بهتر!
***
تعریف کردن از این رئیس‌جمهور خودشیفته ایالات متحده دشوار است. (انگشت‌هایم برای نوشتن این کلمات مقاومت می‌کنند و مورمور می‌شوند!) ولی باید واقع‌بین بود: ترامپ دارد آن نبوغ‌ش در سوداگری را به کار می‌اندازد. لب‌خند رندانه‌اش در حال آن رقص شمشیر مسخره می‌گوید با یک تیر چند نشان زده و از خودش راضی است: 1. جمهوری‌خواهان کلاسیک و نزدیک به صنعت اسلحه در آمریکا حالا از او خشنود اند و در مقابل حملات سیاسی به اندازه قبل تنها نخواهد ماند. 2. پولی که از این معامله به آمریکا سرازیر می‌شود اقتصاد جنگ‌افزار این کشور را تکانی خواهد داد و هزاران شغل برای آمریکایی‌هایی که به او رأی داده‌اند ایجاد می‌کند. 3. فشار مالی این خرید بزرگ عملاً جیب سعودی را خالی و دست شاه‌زاده‌ها را برای کمک به تروریست‌های منطقه تنگ می‌کند. 4. یک نمایش سیاسی پرسروصدا علیه ایران در منطقه بازی کرده و با آن، دهان بخش دیگری از لابی‌های سیاسی از جمله لابی پرنفوذ اسرائیل را برای مدتی می‌بندد.
5. پورسانت خوبی هم می‌گیرد که یک رقم آن 100 میلیون دلار کمک به بنیاد ایوانکا است!
رئیس‌جمهور آمریکا را در تهران انتخاب می‌کردیم و با پست به واشنگتن می‌فرستادیم بعید بود به این خوبی منافع ایران را تأمین کند. پذیرفتن‌ش سخت است ولی ظاهراً دنیای وارونه «پساحقیقت» دیگر به سیاست‌مداران و رهبران واقعی روی خوش نشان نمی‌دهد و با سوداگرانی مثل همین ترامپ کارش بهتر راه می‌افتد.
*منبع: پایگاه خبری خبرآنلاین/3 خرداد 96
نظر شما
