یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های روحانی آن است که با موضوعات مختلف عاقلانه برخورد می‌کند. برخورد عاقلانه با موضوعات مختلف مهم‌ترین نیاز امروز کشور است.
روزنامه اعتماد در گفت وگو با سیدمصطفی هاشمی‌طبا نوشت: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های روحانی آن است که با موضوعات مختلف عاقلانه برخورد می‌کند. برخورد عاقلانه با موضوعات مختلف مهم‌ترین نیاز امروز کشور است.
در ادامه در گزیده ای از این گفت وگو می خوانیم: سیدمصطفی هاشمی‌طبا، مرد محجوب انتخابات ریاست‌جمهوری پس از رقابت‌های انتخاباتی بسیار کم پیدا شد. مردی که پس از مناظره‌های انتخاباتی اکثریت جامعه او را به رعایت اخلاق و انصاف شناختند. هاشمی‌طبا با وجود انصراف ندادن از کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری از هواداران خود خواست به حسن روحانی رای دهند.
**عملکرد دولت دوازدهم درچند ماه اخیر را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا دولت توانسته دستاوردهایش را برای مردم تشریح کند؟
در ابتدای پاسخ به این سوال، باید نکته مهمی را گوشزد کنم. یک اشکال بزرگ در همه ما وجود دارد و این است که ما فکر می‌کنیم دولت می‌تواند دستاورد مهمی داشته باشد یا بعضی‌ها اعلام می‌کنند ما دستاورد بزرگی خواهیم داشت درحالی که این موضوع اصلا امکان‌پذیر نیست. شرایط کشور به گونه‌ای نیست که دولتی بتواند دستاورد بزرگی داشته باشد. اما روحانی یک دستاورد بزرگ داشت و آن برجام است. برجام به تنهایی مجموعه‌ای از دستاورد‌هایی است که توانست کشور را از تنگنا‌هایی که در آن گیر کرده بود، رها کند. اما اینکه ما توقع داشته باشیم هردولتی که روی کار می‌آید بتواند دستاورد بزرگی داشته باشد، غلط است. حتی اگر دولتی واقعا بخواهد به مردم و کشورخدمت کند باید تنگناهای شدیدی برای مردم پیش بینی کند. بنابراین باید برای خدمت به مردم فشار زیادی را وارد کرد.
**منظورتان از اینکه می‌گویید هیچ دولتی نمی‌تواند دستاورد بزرگی داشته باشد یا برای خدمت باید مردم در تنگنا قرار بگیرند چیست؟ آیا ساختار با مشکل مواجه است؟
اجازه دهید با مثال توضیح دهم. به عنوان نمونه مشکل آب رادر نظر بگیرید. کمبود آب باعث شده است کشاورزان به راه‌های مختلف مانند حفر چاه جدید یا غیرمعقول یا آب‌کشی از رودخانه‌ها دست بزنند و این باعث تشدید کمبود آب می‌شود. چاره‌اش این است که تمهیداتی از سوی دولت برای مقابله و اصلاح این سیستم آبیاری اتخاذ شود. اصلاح روش آبیاری باعث می‌شود کشاورزی در یک دوره‌ای افت کند و کشاورزان با مشکل مواجه شوند. این موضوع در همه زمینه‌ها وجود دارد. یک مثال دیگر می‌زنم. درباره سرمایه‌گذاری نیز مشکلی مشابه داریم. برای امر توسعه نیاز داریم بخش زیادی از ارز کشور را سرمایه‌گذاری کنیم در حالی که بخش زیادی از ارز کشور صرف واردات می‌شود چون دولت پول نیاز دارد. در نتیجه واردات باید کم شود. واردات کم شود کمبود کالا رخ می‌دهد. کمبود کالا سبب گرانی می‌شود و به مردم فشار می‌آید. درنتیجه رو به رو شدن با این مسائل ساده نیست. از ابتدای انقلاب متصور بودیم باید دستاورد‌های بزرگی داشته باشیم که مردم بتوانند آن دستاورد‌ها را حس کنند و برای مردم ملموس باشد اما همین طرز فکر اشتباه سبب شد مشکلات مردم در طول زمان بیشتر شود.
**اگر به جای روحانی رقیب اصلی او رای می‌آورد امروز کشور به کدام سمت می‌رفت؟
تفاوت چندانی نداشت. اجبارهایی وجود دارد که دولت باید به آنها تمکین کند. به عنوان مثال کافی است نگاهی اجمالی به واردات کالای لوکس در زمان احمدی‌نژاد داشته باشیم. احمدی‌نژاد شعار ساده‌زیستی داد اما بیشترین واردات کالای لوکس در زمان او رخ داد. دولت‌ها تسلیم وضع موجود می‌شوند. ممکن است مقدار کمی تغییرات داشته باشند اما در دید اجمالی تفاوتی نمی‌کند. دولت‌های مختلف تنها حرف‌های جدیدی می‌زنند اما این حرف‌ها هیچ‌وقت جامه عمل به خود نمی‌پوشاند و دولت‌ها تسلیم وضع موجود می‌شوند. به عنوان مثال ما از دولت تدبیر و امید انتظار داشتیم یارانه‌ها هدفمند شده و یارانه افراد پر درآمد حذف شود اما به هردلیلی این اتفاق رخ نداد. بنابراین اصلاح امور در چنین شرایطی کار بسیار سختی خواهد بود.
**تسلیم وضع موجود شدن یعنی چی؟
یعنی دولت‌ها برای حفظ خود، خود را تسلیم وضع موجود می‌کنند مگر اینکه دولت شجاعی بر سرکار قرار گیرد.
**اگر به زمان انتخابات برگردیم بازهم از هواداران خود می‌خواهید به روحانی رای دهند؟
بله! موضع من فرقی نکرده است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های روحانی آن است که با موضوعات مختلف عاقلانه برخورد می‌کند. برخورد عاقلانه با موضوعات مختلف مهم‌ترین نیاز امروز کشور است.
**نظر شما درباره اقدامات و صحبت‌های اخیر احمدی‌نژاد چیست؟
ایشان مسیری را انتخاب کرده است که خود را حفظ کند. در زمان ایشان اتفاقات سیاسی و مالی زیادی در کشور رخ داد. اگر هرکدام از این پرونده‌ها پیگیری قضایی شود تبعات زیادی برای احمدی‌نژاد به همراه خواهد داشت. ایشان مثل همیشه حالت تهاجمی به خود گرفته است تا پوششی بر گذشته خود باشد.
**چرا اصولگرایان نسبت به این اقدامات یار دیروز خود سیاست سکوت را اتخاذ کرده‌اند؟
دلیلی ندارد هرکسی به پای دیگری حتما بسوزد. من فکر نمی‌کنم آدم‌هایی که در راه مبارزه با نا حقی خود را فدا کنند، زیاد باشند. مگر آنکه نفعی برای این افراد به همراه داشته باشد. دوستان آقای احمدی‌نژاد احساس می‌کنند اگر به این موضوع ورود کنند نه تنها منفعتی برای‌شان نخواهد داشت بلکه خود نیز درگیر این ماجرا می‌شوند. این افراد به دلیل تخلفات و سیاست‌های غلط احمدی‌نژاد است که در این موضوع سکوت پیشه کرده‌اند.
**مردم از تندروی عبور کرده‌اند یا امکان بازتولید دولتی نظیر دولت احمدی‌نژاد همچنان وجود دارد؟
من قبول ندارم مردم تندروی را کنار گذاشته و اعتدال را انتخاب کرده‌اند. رای مردم قابل پیش‌بینی نیست کمااینکه ممکن است مانند احمدی‌نژاد بازتولید شود حتی ممکن است جامعه ایران قابل پیش‌بینی نیست بنابراین نمی‌شود پیش‌بینی کرد که دیگر احمدی‌نژادی ظهور نخواهد کرد.
**شما زمانی نفر اول ورزش کشور بودید؛ به نظر شما آیا امکان حضور بانوان در استادیوم‌ها وجود دارد؟
این موضوع سال‌های سال است مطرح است. من به نظرم شرایط خاصی نیاز نیست. آیا بانوان در خیابان تردد نمی‌کنند؟ آیا در خیابان فحش نمی‌شنوند؟ آیا سینما، تئاتر و کنسرت نمی‌روند؟ این موضوعات بهانه و جو‌سازی است. هرچند ورزشگاه‌های ما از نظر زیرساختی ناقص است اما همه این موضوعات بهانه است. یکی از مهم‌ترین موانع حضور بانوان در استادیوم‌ها مخالفت علما است. مسوولان چون نمی‌توانند این موضوع را به صورت شفاف بیان کنند با بهانه‌تراشی سعی در مخفی کردن این موضوع دارند.
**از ابتدای دولت یازدهم موضوع خصوصی‌سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مطرح شده است اما تا امروز این اتفاق نیفتاده است. مهم‌ترین مانع برای خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس چیست؟
در این باره یک نکته مهم را یادآوری کنم. باشگاه پرسپولیس در سال 80 دولتی شد. سهام این باشگاه متعلق به دولت نبود و با شکایت رییس وقت سازمان تربیت، پرونده به دادگاه رفت و به هردلیلی دادگاه حکم را به نفع دولت داد. هر دو باشگاه مشمول ماده 141 قانون تجارت هستند. قانون تجارت می‌گوید این شرکت‌ها دو راه دارند؛ یا اصلاح مالی کنند و یا اعلام ورشکستگی. این دو شرکت حساب کتاب درستی ندارند و من فکر می‌کنم این دو باشگاه باید طبق ماده 141 قانون تجارت اعلام ورشکستگی کنند اما با همین نام دو شرکت سهامی عام تشکیل دهند و سهام آن را بدون محدودیت به معرض فروش بگذارند. آن وقت می‌تواند این شرکت سهامی عام باشد و از صفر آغاز کند.
**آیا اراده‌ای برای خصوصی‌سازی وجود دارد؟
اصلا اراده‌ای برای این کار در دولت وجود ندارد. در دولت تصویب شد این دو باشگاه، باشگاه فرهنگی باشند و چون باشگاه‌های فرهنگی مشمول خصوصی‌سازی نیستند لذا اعلام کردند این دو باشگاه را نمی‌توان خصوصی کرد.
*منبع: روزنامه اعتماد، 1396.9.8
نظر شما
