شهره سلطانی در این باره نوشت: «یه وقتایی هست که اعصابمون داغونه و خلقمون تنگ . یه وقتایی هست که از زمین و زمان دلمون گرفته و همه رو مقصر میدونیم . ولی این دلیل نمیشه که مشکلاتمونو بخواهیم سر دیگران خالی کنیم یا زورمونو سر آدما ، بچه ها ، حیوانها ، طبیعت یا هر چیز و هر کس دیگه . من گاهی به باشگاه تیر اندازی میرم و خشممو اینطوری خالی میکنم . تیرمو به سیبلهایی میزنم که جوون نداره و دردو احساس نمیکنه . اگر خیلی بهم فشار بیاد و بخوام حتما یه جوری به جز فرار از آدمها و همه و همه خودمو خالی کنم و بخوام حتما یه ضربه ای و ناز شصتی نشون بدم و در نهایت نتونم اینجا بیام بازم مشتمو روی یه تیکه آهنی یا سنگی یا هر چیز بی جوون دیگه میزنم . همه ما میتونیم اینکارو کنیم و اگه خیلی دلمون خواست دیگران ببینن اینطوری از خودمون فیلم و عکس بگیریم نه با آزار دادن موجودات دیگه.»