سرانجام جمنا از سر ناچاری لیستی از کاندیداهای خود را منتشر کرد. لیستی که نه تنها نشان می دهد اختلافات در جمنا فراوان است، بلکه فاش می کند آن ها حتی از نقطه ای که شروع کرده بودند نیز یک گام عقب‌تر رفتند.
روزنامه قانون در گزارشی نوشت: سرانجام جمنا از سر ناچاری لیستی از کاندیداهای خود را منتشر کرد. لیستی که نه تنها نشان می دهد اختلافات در جمنا فراوان است، بلکه فاش می کند آن ها حتی از نقطه ای که شروع کرده بودند نیز یک گام عقب‌تر رفتند.
در ادامه این گزارش آمده است: لیست جبهه مردمی نیروهای انقلاب (جمنا) درحالی منتشر شد که اسامی 14 نفر در آن وجود دارد. بعد از انتشار لیست، حسن غفوری فرد از اعضای موتلفه گفت: «خدا رحم کرد (باخنده) که لیست، 50 نفره نشد»(22 بهمن 95). اما جمنا که به دنبال ایجاد کاندیدای واحد است، چرا در اولین گام به جای کاستن از تعداد کاندیداها، تعداد آن را افزایش داد؟ پاسخ این رویداد روشن است. جمنا چاره ای جز این نداشت! زیرا اگر این افراد را معرفی نمی کرد، هرکدام از آن‌ها علیه جمنا موضع گیری سفت و سختی انجام می دادند و شیرازه وحدت اصولگرایان را از هم می پاشیدند. حدود یک ماه از برگزاری جلسه همایش جمنا گذشت.
آن ها که همان روز برای اعلام کاندیداها رای گیری کرده بودند، در مقابل اخباری که از ترکیب لیست خروجی به بیرون درز کرده بود، اطلاعیه ای صادر کردند و گفتند: «درباره انتخابات ریاست جمهوری نیز چنانکه بارها اعلام شده با نهایی شدن شمارش، شورای مرکزی، مذاکره با ١٠ نفر اول برگزیده را آغاز می کند و نتایج نهایی در مجمع دوم به اطلاع مجمع و عموم ملت شریف و انقلابی ایران خواهد رسید». روشن است که برای اعلام اسامی که رای آورده بودند نیاز به زمان یک ماهه وجود نداشت.
** گاف های جمنایی
به نظر می رسد حال که به جای 10 نفر، اسامی 14 نفر در لیست آمده، بر اساس همین بیانیه، این زمان برای رایزنی با این افراد صرف شده است. قرار جمنا بر این بود که این افراد شرایط آن ها را برای کناره گیری به نفع گزینه نهایی بپذیرند. سوال این است: حال که جلیلی در این لیست قرار گرفته، آیا او پذیرفته به نفع کاندیدای آن‌ها کنار برود؟ آیا در این زمینه با او گفت وگویی صورت گرفته است؟
رفتارهای جلیلی نشان می دهد از ابتدا نیز به این تشکیلات اعتقادی نداشت و راه خود را رفته و از این به بعد نیز به آن ادامه خواهد داد. از سوی دیگر، افرادی درون لیست دیده می شوند که در گذشته حضورشان را تکذیب کرده بودند و از مهم ترین این افراد حجت الاسلام رییسی و پرویز فتاح هستند.
از طرف دیگر محسن رضایی با حضور در این لیست نشان داد که حتی اگر به کسوت نظامی نیز بازگشته باشد، همچنان می خواهد یک «گزینه» باشد. او بارها بخت خود را در این عرصه آزموده و هیچ وقت نتوانسته اقبال حداقلی نیز کسب کند. از این لیست افرادی مانند محمد خوش‌چهره، زاهدی، نیک زاد و میرسلیم کسانی هستند که به جمع ده نفر لیست نهایی راه پیدا نخواهند کرد. اما در نهایت میرسلیم نیز راه خودش را جدا می کند و خارج از این چارچوب، کاندیدا می شود.
** باج به احمدی نژادی ها
در میان وزرای احمدی نژاد حاضر در لیست، رقابت میان حمیدرضا حاجی بابایی و رستم قاسمی زیاد است. هفته قبل حتی شنیده شد که قاسمی زمانی‌که متوجه شد جزو ده نفر لیست جمنا قرار ندارد به یارانش دستور تشکیل ستاد‌ها را داده بود. خبرآنلاین در این رابطه نوشت: «شنیده شده است که برخی چهره هایی که عضو 21 نفر بوده اند اما در میان 10 نفر نهایی قرار نگرفته اند بسیار رنجیده خاطر شده و فرمان آغاز به کار ستادهای اجرایی انتخابات خود را صادر کرده اند. از جمله این افراد، یکی از وزرای سابق احمدی‌نژاد یعنی رستم قاسمی است»(15 اسفند 95).حاجی بابایی نیز در مجلس از شرایط خوبی برخوردار است و شاید او به ریاست بر فراکسیون اصولگرایان در مجلس قانع شده و کنار بکشد.
** سران پنجگانه
چالش های اصلی میان چند تن از این لیست است که چگونه جزو پنج نفر نهایی قرار بگیرند. این افراد رییسی، جلیلی، بذرپاش، ضرغامی، زاکانی، محسن رضایی و رستم قاسمی هستند. از میان این افراد، پنج نفر به عنوان کاندیدای مورد نظر برای ثبت نام روانه وزارت کشور می شوند. اماچه کسانی در لیست پنج نفره خواهند بود؟ هیچ کدام از این افراد خود را از دیگری کمتر نمی بینند. حتی بذرپاش نیز خود را هم‌ردیف محسن رضایی و زاکانی، لایق اداره امور کشور می داند.
** حرکت بر لبه پرتگاه
در میان این افراد دو نفر شاید با وعده‌و وعید یا فشار پشت پرده باید کنار گذاشته شوند. با این حال، جدال بر سر دو شخصیت ابراهیم رییسی وسعید جلیلی همچنان باقی است. اگر جلیلی به عنوان فردی خارج از این لیست به انتخابات وارد شود، برخلاف دوره قبل با سکوت با او برخورد نخواهد شد. جلیلی یا باید بپذیرد در میان این جمع (با پذیرفتن شرط کناره‌گیری) فعالیت کند یا به دشمن جمنا تبدیل خواهد شد. وضعیت ابراهیم رییسی نیز در هاله ای از ابهام است. در حالی که گفته می‌شود او تمایلی به شرکت در انتخابات ندارد، اما به سفرهای استانی رفته و انتقادات اقتصادی و مدیریتی به دولت را طرح می کند. در تلویزیون میهمان ویژه می شود و در اجلاس خبرگان، در موقعیت انتقادی علیه دولت قرار می گیرد. رییسی کسی است که در صورت حضور، حتی پایداری را نیز در کنار جمنا قرار می دهد و انتخاباتی دوقطبی شکل می گیرد. با این حال دو سوال در مورد او وجود دارد: اول،آیا رییسی حاضر می شود خود را در معرض قضاوت برای کسب «مشروعیت مردمی» قرار دهد؟
دوم، موضع سایر کاندیداهای اصولگرا در قبال او چه خواهد بود؟ کسانی مانند قالیباف، ضرغامی و جلیلی که مدت هاست برای حضور در انتخابات برنامه ریزی می کنند چه موضعی در قبال او خواهند گرفت؟
*منبع: روزنامه قانون، 1395.12.24
نظر شما
