نشست مجمع تشخیص مصلحت در غیاب هاشمی

درون قاب نشسته و جلسه نهادی را که ٢٧ سال بر ریاستش تکیه زده بود نظاره‌گر است؛ نخستین جلسه بعد از درگذشتش. دیروز مجمع تشخیص مصلحت نظام با رییس جدید اما موقت خود تشکیل جلسه داد و یکی از پر ترددترین روزهای خود را پشت سر گذاشت. همه آمده بودند، از روسای دو قوا گرفته تا ناطق نوری و سعید جلیلی و احمدی‌نژاد همه در جلسه حاضر بودند و در این شلوغی جای خالی یکی از اعضا باز هم به چشم می‌آمد، مردی که به باور بسیاری عزادارترین چهره سیاسی این روزهای ایران است. حسن روحانی در نخستین جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام با ریاست آیت‌الله موحدی کرمانی حضور نداشت، گویی جای خالی آیت‌الله برای حسن روحانی به این راحتی‌ها پر نخواهد شد. آیت‌الله موحدی کرمانی قرار است تا اسفند ماه ریاست مجمع تشخیص را عهده‌دار باشد و در حالی نخستین جلسه بعد از درگذشت آیت‌الله هاشمی را آغاز کرد که کوهی از غم بر دلش نشسته بود. این حرف را خودش در آغاز جلسه بیان کرد و گفت: از اینکه جای ایشان را در جلسه خالی می‌بینم، کوهی از غم بر دل من نشسته است.

** ابقای«بودجه فرهنگی» نهادهای‌خاص

قرار بود کمیسیون تلفیق لایحه بودجه ٩٦ موسسات و سازمان‌های نظارت‌ناپذیر در جدول شماره ١٧ این لایحه را حذف کند اما با رای بالای اعضای این کمیسیون به عدم حذف این موسسات و سازمان‌ها یک سال دیگر هم به عمر این جدول اضافه شد. جدول شماره ١٧ بودجه همان جدولی است که موسسات و نهادهای غیردولتی بسیاری در قالب آن سالانه بخشی از بودجه فرهنگی را به خودشان اختصاص می‌دهند بدون آنکه در قبال آن پاسخگو باشند. غلامعلی جعفرزاده‌ایمن‌آبادی به «اعتماد» می‌گوید: «تنها ٣٠ درصد از موسسات و نهادهایی که نام آنها در جدول شماره ١٧ بودجه آمده نظارت‌پذیر هستند. اما ٧٠ درصد باقی مانده یا به نهادهای نظارتی پاسخگو نیستند یا این نهادها نمی‌توانند به مسائل مالی آنها ورود کنند. لذا ما امسال تلاش کردیم تا آن موسساتی را که پاسخگو نیستند از این جدول حذف کنیم اما با لابی‌های سنگینی که وجود داشت، موفق نشدیم.» با این حساب یک بار دیگر تیر نمایندگان مجلس برای تعیین تکلیف و شفاف‌سازی ردیف‌های بودجه جدول ١٧ به سنگ خورد. بی‌سبب نبود که جعفرزاده ایمن‌آبادی می‌گفت «برای حذف نهادهای نظارت ناپذیر از جدول ١٧ برای ما دعا کنید.»

** همنشینی نصیریان و ‌فرمان‌آرا

این روزها، بهارِ سینمای ایران، در روزهای برفی زمستان پایتخت از راه رسیده و جشنواره فیلم فجر در حال برگزاری است؛ جشنواره‌ای که غایب بزرگ آن، بهمن فرمان‌آراست. کارگردانی که اوایل زمستان امسال، نهمین فیلمش را کلید زد و خیلی‌ها چشم به راه تماشای فیلم او در جشنواره امسال بودند که خبر رسید نخستین نمایش «دل دیوانه» در جشنواره فجر بین‌الملل و در اردیبهشت ٩٦ خواهد بود. آنچه در ادامه می‌خوانید، گزارش «اعتماد» از حضور علی نصیریان-پیشکسوت هنرهای نمایشی ایران- در «دل دیوانه» به کارگردانی بهمن فرمان آراست؛ فیلمی که فیلمبرداری آن ششم بهمن در رامسر پایان یافت. دریای خزر آرام‌تر از هر روز دیگری است. مرغان دریایی که در ایام اخیر کمتر لب ساحل آمده‌اند، حالا نزدیک‌تر از همیشه‌اند. در آسمان نیز، ابرها چنان پراکنده‌اند که گویی زمستان در واپسین روزهای دی، بهار را انتظار می‌کشد. در روزی که رامسر میزبان یکی از بزرگان فرهنگ و هنر ایران- علی نصیریان- شده، همه چیز در سکون و آرامش و زیبایی است. بیست و شش روز از فیلمبرداری «دل دیوانه» نهمین ساخته بهمن فرمان‌آرا در شمال ایران گذشته و در آغاز بیست و هفتمین جلسه فیلمبرداری، روز سه‌شنبه بیست‌و هشتم دی ماه، استاد علی نصیریان میهمان این گروه است تا نقش کوتاه اما کلیدی خود را ایفا کند. حالا نه خبری از نم و رطوبت است و نه بارانی در راه؛ همه چیز در اعتدال کامل است و به سامان. بناست یکی از سکانس‌های پراهمیت فیلم تازه فرمان‌آرا با حضور علی نصیریان رقم بخورد. علی نصیریان روز قبل‌ از فیلمبرداری به رامسر رسیده و با فرمان‌آرا که حالا دیگر نه فقط کارگردان، که بازیگر نقش مقابل او نیز هست، دورخوانی کرده‌اند و پس از تبادل ایده‌ها و پیشنهادات، به نظرات مشترک رسیده و به تحلیل نقش پرداخته‌اند. 

** هر دو طرف در سوریه باید دست از مطالبات حداکثری بردارند

محمد ایرانی، مدیرکل خاورمیانه و شمال آفریقای وزارت خارجه در گفت و گو با اعتماد گفت: به‌طور طبیعی در گفت‌وگوهای سوریه و در روند سیاسی قرار بر این است که بر سر همه مسایل بحث شود. نکته اینجاست که هر دو طرف بپذیرند دست از خواسته‌های حداکثری بردارند. بدترین شکل ممکن این است که یک طرف بگوید طرف مقابل هیچ سهمی ندارد و باید نابود بشود و فقط طرف من تعیین‌کننده است. دو طرف باید بپذیرند که سهمی در آینده قدرت داشته باشند و البته شرط آن این است که هر دو طرف بپذیرند مردم تعیین‌کننده باشند. هر دو طرف معتقد هستند که مردم طرفدار آنها هستند پس راهکار مشخص است و می‌توانند به صندوق‌های رای مراجعه کنند.

** کارگران پلاسکو شب عید به دنبال بیمه بیکاری هستند

طبقه دوم اداره کار خیابان ٣٠ تیر ستاد رسیدگی به وضعیت بیمه بیکاری کارگران ساختمان پلاسکو است. ١٧ روز از حادثه پلاسکو گذشته است. حادثه‌ای که تبعات آن دامنگیر اقشار مختلف شده است و هنوز هم عده بسیاری با این تبعات درگیرند. مرد میانسالی از اتاق بیرون می‌آید و برگه‌هایی که در دست دارد داخل پوشه طلقی‌اش جا می‌دهد. می‌گوید اتوکار است و در یک تولیدی در طبقه هفتم پلاسکو کار می‌کرد، ٢٨ سال پیش برای نخستین بار در این ساختمان مشغول کار شده است. اما در تمام این سال‌ها بیمه نبوده. حالا اما با مصوبه هیات دولت مبنی بر تعلق گرفتن بیمه بیکاری به کسانی که در طول مدت فعالیت خود در پلاسکو بیمه نبوده‌اند، امیدوار شده که در ماه‌های پایانی سال مشمول بیمه بیکاری شود. پروانه کسب کارفرمایش را منگنه کرده به متن دست‌نویسی که اشتغال او را در یکی از تولیدی‌های پلاسکو تایید می‌کند. می‌گوید آمده پرونده تشکیل داده و گفته‌اند منتظر باشد تا خبر بدهند که چطور و کجا مبلغ مربوط به بیمه بیکاری‌اش را دریافت کند. دنبال کار می‌گردد، اما: «این موقع سال که کار پیدا نمیشه، همه به خاطر پاداش آخر سال هم که شده با هر شرایطی هست کارشون رو حفظ می‌کنن، کار پیدا کردن تو صنف ما تو این موقع سال کار سختیه. باید صبر کنیم تا بعد از عید.» پوشه‌اش را مرتب می‌کند و از پله‌ها پایین می‌رود، انگار چیزی یادش آمده باشد بر می‌گردد و می‌گوید: «بنویسید ما راضی بودیم این پولی که میخوان برای بیمه بیکاری به ما بدن خرج استحکام اون ساختمون می‌کردن، که ما این موقع سال این وضعیت رو پیدا نکنیم.»