«اقتصاد روی خط استارت آپ»، «بر مدار آشتی»، «بزرگی اقتصاد در غبار فساد و رانت» و «کاروانسرا به جای تالاب» از مهم ترین موضوع های اختصاصی روزنامه ابتکار در شماره شنبه 16 بهمن است.
** اقتصاد روی خط استارت آپ
عبدالرضا بهادریفرد، معاون توسعه صنعت و اعتباربخشی سازمان فناوری اطلاعات ایران در گفت و گو با ابتکار گفت:استارتآپها که با مزیت کم بودن هزینه اولیه سرمایهگذاری در جهان شکل گرفتهاند، در ایران هم به همین دلیل با استقبال زیادی ازسوی جوانان خوشفکر و خلاق مواجه شدهاند؛ معیار همیشگی در شناخت استارتآپها، ایدههای خلاقانه و کمهزینه در آغاز یک کسبوکار است.وجود یک صنعت حمایتی مانند «صنعت کارآفرینی و سرمایهگذاری در استارتآپها» شاید بتواند در کشورمان فضایی را ایجاد کند که شرکتهایی با سرمایههای در گردش میلیاردی با فوران ایدهها و خلاقیتهای خود هم کسبوکارهای موفقی راهاندازی کنند و هم به بهبود شرایط شغلی کشور کمک کنند.استارتآپها هم مانند هر کسبوکاری با ورود سرمایهگذار و حمایتهای مختلف، موفقیتهای بیشتری را به دست میآورند. استارتآپهای موفق میتوانند علاوه بر بالابردن رقم سرمایه در گردش خود، میلیونها شغل ایجاد کنند. در بیشتر این مشاغل، نسبت سرمایهای که از جانب بازار سرمایه یا سرمایهگذاران خطرپذیر جذب شده، در برابر ارزش تجاری آنها کمتر از 10 درصد است. به همین دلیل حتی در اوج بحران اقتصادی دنیا که اغلب صنایع گرفتار رکود بودند، استارتآپهای نوآورانه روندی رو به رشد داشتهاند.
**بر مدار آشتی
وحدت ملی چگونه میسر میشود و با چه تدبیری میتوان مقابل افراد و گروههایی ایستاد که با تندرویهای خود بهانه به دست دشمن میدهند؟ آیا بحث اشتی ملی چاره ساز است؟ غلامرضا حیدری، نماینده اصلاحطلب مجلس دهم شورای اسلامی درخصوص ارائه راهکارهایی برای ایجاد وحدت و آشتی ملی، ضمن اشاره به اینکه وحدت ملی و آشتی ملی دو مبحث به هم وابسته است، یادآور شد که آشتی ملی از ابتدای انقلاب و با پیروزی انقلاب اسلامی در 22 بهمن 57 به گونهای مطرح بود و طی چند سال اخیر به ویژه بعد از وقایع 88 به گونه دیگری خود را نمایان کرده است. به گفته نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی آنچه که تاثیر بسیاری بر وحدت ملی خواهد گذاشت، همان آشتی ملی و به طور مصداقی، آزادی محصورین است.حسین کنعانی مقدم، فعال سیاسی اصولگرا و دبیرکل حزب سبز اما بر این باور است که هنگام استفاده از مبانیهایی همچون انسجام ملی، آشتی ملی و یا وحدت ملی حتما میبایست فرمولوژی کلمات از نظر سیاسی تعیین شود، چراکه هرکدام در کشور ما تعاریف و جایگاه خاص خود را دارند. کنعانی مقدم معتقد است که جمهوری اسلامی ایران دارای وحدت ملی است و ما در مقاطع مختلف شاهد بودهایم وقتی نظام تصمیم به اقدامی میگیرد، مردم پشتیبانی و حمایت خود را نشان میدهند.محمد ذاکری، استاد دانشگاه آزاد اسلامی نیز در خصوص بحث آشتی ملی گفت: طرح مجدد موضوع «آشتی ملی» از سوی رییس دولت اصلاحات به بهانه بهره گیری از ظرفیت حضور مردم در مراسم تشییع مرحوم آیتالله هاشمی باعث شد تا بار دیگر بحث بر سر چرایی و چگونگی این موضوع بر سر زبانها افتاده و فعالان سیاسی جناحهای مختلف به ویژه اصلاحطلبان آن را واکاوی و تشریح کنند.
**بزرگی اقتصاد در غبار فساد و رانت
روز گذشته محمد باقر نوبخت باز هم بر بزرگی اقتصاد ایران تاکید کرد و از رتبه هجدهم کشورمان در دنیا خبر داد. خبری که البته پیش از این نیز منتشر شد و واکنش های متفاوتی را در پی داشت. واکنش بخشی از مردم به این خبر نمود عینی این بزرگی در زندگی شخصی شان بود که معتقدند این بزرگی کمکی به وضعیت معیشت آن ها نکرده است.باید در نظر داشت که کشور ما در سال 2010 هم رتبه هجدهم در بزرگی اقتصاد را داشته است و در سال 2014 نیز صندوق بینالمللی پول ایران را هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا معرفی کرد. آنچه که در این میان اهمیت پیدا می کند اهمیت استفاده از ظرفیت های بزرگ بودن اقتصاد کشور است. برخی کارشناسان بر این باور اند که مشکل اقتصاد کشور به ساختار معیوب آن باز می گردد. معضلی که با بی انضباطی های مالی و تشدید آن بین سال های 84 تا 92 سبب بروز رانت خواری ها و فساد گسترده در کشور شد. موضوعی که دولت یازدهم از ابتدای روی کار آمدن سعی در جراحی آن داشته است.از سوی دیگر اگرچه محاسبه این شاخص اقتصادی، چگونگی توزیع درآمد و یا کیفیت زندگی مردم آن کشور را مورد بررسی قرار نمی دهد اما از دید برخی کارشناسان این بزرگی خود یک مزیت به حساب می آید. چناچه علی مزیکی اقتصاددان در این خصوص به «ابتکار» می گوید: «زمانی تصور می شد اندازه اقتصاد اثرگذاری خاصی نداشته و از اهمیت چندانی برخوردار نیست. اما مطالعات نشان داد بزرگی اقتصاد یک مزیت است و این به خاطر بازار مقیاسی است که ایجاد می کند.
**کاروانسرا به جای تالاب
ایران که روزگاری میزبان جهان برای حفظ و بقای تالابها بود، امروز حال و روز تالابهایش چنگی به دل نمیزند. از 270 تالاب ایران که 80 مورد از آنها به واسطه وسعتشان در زمره تالابهای بین المللی قرار دارند، 31 تالاب مساحت خود را کم کم از دست داده و به منشا گرد و غبار تبدیل شدهاند و 75 درصد از آنها در معرض خشک شدن قرار دارند. تالابهایی که روزگاری محل اسکان مسافرانی از سیبری و اروپا و میزبان مسافرانی چون قو، غاز، اردک، آبچلیک و کاکاییها بودند. مسافرانی که امروز گذرشان کمتر به ایران میخورد و شاید فرزندان این مسافران ایران را از یاد ببرند.حدود 46 سال پیش برای اولین بار در جهان ایران میزان کشورهایی از جمله 18 کشور در شهر رامسر بود تا تالابهای جهان را از خطر مرگ محافظت کند. خطری که امروزه گریبان خودش را گرفته است. در 13 بهمن 1349 چندین کشور جهان کنوانسیون حفاظت از تالابهای جهان را در شهر رامسر امضا کردند و تا امروز 169 کشور به کنوانسیون رامسر پیوستهاند. کنوانسیونی که با هدف حفاظت و استفاده معقول از تالابها با به کارگیری فعالیتهای ملی و همکاریهای بین المللی ایجاد شد تا سلامت تالابها و پرندگان آبزی را از کنار توسعه پایدار در جهان حفظ کند. شاید شما هم در تشخیص تالاب و دریاچه به مشکل برخورده باشید یا بسیاری زمانها نامی یکسان را با پیشوندهای دریاچه و تالاب شنیده باشید. اما چطور میتوان این دو را از هم تشخیص داد؟ یکی از نتایج تشکیل کنوانسیون رامسر تعریف تالاب بود. طبق تعریف این کنوانسیون مناطق پست باتلاقی، مردابی، آبگیرهای مصنوعی یا طبیعی، دائمی یا موقت، دارای آب ساکن یا جاری، شیرین، نیم شور و شور باتلاق محسوب میشوند. مناطقی دارای آبهای دریایی که عمق آنها در حالت جزرکامل 6 متر بیشتر نباشد. آبگیرهایی که با توجه به این تعریف مردم آن را دریاچه مینامند ولی در حقیقت تالاب هستند.