سوداوری بیمه‌گری با استفاده از ابزارها و روش‌های نوین

طبیعتا فعالیت در یک صنعت مستلزم شناخت کافی از شرایط آن صنعت درداخل وخارج است.

به همین منظور، سمیرا بابایی خبرنگار روزنامه عصراقتصاد به گفت‌و‌گو با مجید مشعلچی فیروزآبادی، مدیرعامل شرکت بیمه‌کوثر پرداخت ومسائلی مانند برجام، فعالیت‌های بین‌المللی، رقابت داخلی بیمه‌ها و نقش دولت و سیاست‌گذاران صنعت بیمه به بحث گذاشته شدکه ماحصل آن در ذیل تقدیم خوانندگان می‌شود.

برای شروع بحث این سوال را مطرح می کنیم :

اگر تحریم‌ها کاملا برداشته شود به‌نحوی که مراوده بین بنگاه‌های اقتصادی و شرکت‌های بیمه‌ای کشورهای مختلف به‌خصوص توسعه‌یافته با صنعت بیمه ایران تقویت و عملا شروع شود و شرکت‌های خارجی حاضر به سرمایه‌گذاری در صنعت بیمه به‌عنوان خرید سهام شرکت‌ها یا به‌عنوان واگذاری اتکایی و بیمه‌کردن محصولات خودشان انواع ریسک‌های تجارت خود را با اعتماد به شرکت‌های بیمه‌ای ایران، واگذار کنند، عملا فضای خوبی ایجاد می شود ولی اگر این تحریم‌ها به این شکل ادامه پیدا کند یا بیشتر در زمینه سرمایه‌پذیری از شرکت‌های بیمه و قبول اتکایی شرکت‌های بیمه ایران بخواهند فعالیت کنند سود چندانی عاید صنعت بیمه ایران نخواهد شد.

رقابت ناسالم را به رقابت غیرفنی تعبیر می‌کنیم ، وقتی که تمام محاسبات فنی ما یک چیزی را می‌گوید ولی تدابیر مدیریتی چیز دیگری را پیگیری می‌کند و عملا تصمیم غیرفنی گرفته شده است رقابت غیرفنی می شود. یکی از موضوعات مطرح شده بحث قیمت‌گذاری یا رقابت غیرفنی در جذب پرتفوی‌های متعدد است.  این موضوع از یک طرف با افزایش قدرت چانه‌زنی بیمه‌گذاران بزرگ و از طرف دیگر وجود فضای رقابتی و تعرفه‌های آزاد باعث ایجاد رقابت ناسالم و حرکت پرشتاب به سمت ضررهای بعضا هنگفت شرکت‌های بیمه‌ای می‌شود به‌نحوی‌که صراحتا می‌توان اذعان داشت که اکثر شرکت‌های بیمه‌ای در فلسفه وجودی خود و در ماموریت اصلی خود یعنی حوزه بیمه‌گری تراز مالی چندان مثبتی را ارایه نکرده‌اند.

اگر در بیمه‌های عمر تکلیفی دولت، تعادل بین تعهدات شرکت بیمه و ورودی‌های آن به خوبی رعایت شده باشد ازنظر توسعه اجتماعی و افزایش ضریب نفوذ بیمه دراین صنعت دستاوردهای بسیاری خواهد داشت . ولی اگر این تعادل بین داده و ستانده در این قانون به خوبی رعایت نشود مانند اغلب بیمه‌های قانونی و تکلیفی ضرر آن برای صنعت بیمه بیشتر از منفعت آن خواهد بود.

دلیل اول این است که هنوز تحریم‌ها کامل برچیده نشده است و مورد دیگری که می‌توان از آن یاد کرد این است  که صنعت بیمه در کشور به لحاظ دانشی دارای کاستی‌های بسیار زیادی است که حتی نتوانسته ضریب نفوذ بیمه را در کشور به حد قابل قبولی برساند. ازسوی دیگر وجود مزیت‌های فراوان رقابتی در شرکت‌های بیمه‌ای خارجی عملا کفه قدرت رقابت بین شرکت‌های بیمه‌ای ایرانی و خارجی را به سمت شرکت‌های خارجی سنگین کرده است. بنابراین در کوتاه‌مدت حتی با برداشتن کامل تحریم‌ها نیز باتوجه‌به عدم وجود جذابیت‌های مختلف اقتصادی در صنعت بیمه تمایل بنگاه‌های اقتصادی و شرکت‌های بیمه‌ای خارجی با اغلب شرکت‌های بیمه‌ای داخلی جهت همکاری مساعد نخواهد بود.

علی‌رغم تلاش بیمه مرکزی در زمان مدیریت جدید که فضای آرام و رقابتی را در صنعت بیمه و نظارت مستمر و قوی بر شرکت‌های بیمه ایجاد کرده است به‌نظر می‌رسد دولت در زمینه صنعت بیمه شاید به دلیل عدم شناخت دقیق ظرفیت این صنعت در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور، توجه و اهتمام جدی به موضوع بیمه در برنامه‌های کلان کشور ندارد. به‌عنوان مثال؛ فقط چند ماده از قانون برنامه ششم توسعه به موضوع بیمه اختصاص دارد.  به‌عبارتی موضوع بیمه درصد بسیار کمی از دغدغه دولتمردان را تشکیل می‌دهد و با این نوع نگرش رسیدن به مرحله شکوفایی صنعت بیمه در کشور بسیار سخت خواهد بود.

برنامه‌های شرکت در حوزه‌های زیرساختی، ساختاری و عملیاتی دنبال شده و نتیجه آن دستاوردهایی بوده که به‌دست آورده‌ایم.

در حوزه زیرساختی توجه به بحث آی‌تی بوده است. در بخش ساختاری مدل‌های توسعه‌ای را برای بحث نیروی‌انسانی و چارت سازمانی داشته‌ایم و در برنامه‌های عملیاتی نیز توجه جدی به مقوله‌های مدیریت ریسک، ترکیب پرتفوی، نظارت تخصصی، محاسبات فنی، امور مشتریان و غیره داشته‌ایم. همچنین تقویت شبکه فروش، پشتیبانی همه‌جانبه از آن‌ها به همراه کنترل‌های سیستماتیک از شبکه فروش و اقدامات لازم برای جلوگیری از خطاهای شبکه فروش و هدایت و حمایت آن‌ها به سمت پرتفوی ترکیبی مناسب و سوداور صورت گرفته است.

ارتقا هرچه بیشتر توانمندی‌های شبکه فروش، تقویت حوزه آی‌تی شرکت، نظارت تخصصی بر تمامی ارکان اجرایی شرکت، تقویت واحد حقوقی به‌منظور صیانت حداکثری از سرمایه‌های شرکت و راه‌اندازی مرکز امور مشتریان از  برنامه‌های کوتاه‌مدت شرکت است.

همچنین افزایش ضریب توانگری مالی شرکت، افزایش سود عملیاتی ناشی از اقدامات بیمه‌گری شرکت، سرمایه‌گذاری بلندمدت با استفاده از ظرفیت اقتصادی سهام‌داران شرکت، پایش مستمر نیروی‌انسانی و بهره‌گیری از تمامی ظرفیت‌های آموزشی کشور و صنعت بیمه در راستای توانمندسازی دانشی آن‌ها از برنامه‌های بلندمدت شرکت است.