در عصری که حکومت‌ها یا به غرب وابسته بودند یا به شرق و حتی غیرمتعهدها هم به یکی از ابرقدرت‌ها متعهد بودند، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و شعار استقلال سر داد و مصمم شد تا سرنوشت مردم و کشور را خود مردم تعیین کنند.
در عصری که حکومت‌ها یا به غرب وابسته بودند یا به شرق و حتی غیرمتعهدها هم به یکی از ابرقدرت‌ها متعهد بودند، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و شعار استقلال سر داد و مصمم شد تا سرنوشت مردم و کشور را خود مردم تعیین کنند.
الیاس حضرتی نماینده مردم تهران در ادامه این سرمقاله می نویسد: در آن زمان رویه جاری در بسیاری از کشورهای جهان سوم این بود که امنیت خود را با وابستگی به ابرقدرت‌ها تامین می‌کردند و از توان ملی و داخلی زیادی در این زمینه برخوردار نبودند. امام خمینی که بانی این انقلاب بود و تیزهوشی زیادی در مدیریت بحران‌ها داشت در همان آغاز پیروزی این نکته را مورد توجه قرار داد که برای تامین درازمدت امنیت نظام و دفاع از انقلاب اسلامی در مواجهه با تهدیدهای متعدد داخلی و خارجی، باید فکر اساسی کرد و بر همین اساس تشکیل ارتش بیست میلیونی و بسیج مستضعفان را در دستور کار قرار داد.
منطق و فلسفه این تصمیم هم روشن بود و بر بسیج همه نیروهای مردمی برای دفاع از کشور تاکید داشت. هر کشوری که در مسیر اداره کشور نمی‌خواهد بر زور و اسلحه تکیه کند یا حاضر نیست به ابرقدرت‌ها وابسته شود، تنها یک راه دارد و آن اتکا به اراده لایزال مردم خویش است. بسیج با چنین هدفی در کشور ایجاد شد. در جریان عمل معلوم شد که این سازماندهی مردمی بیش از هر ارتش رسمی قادر به تامین امنیت داخلی و خارجی کشور است زیرا علاوه بر مردمی بودن و حضور در سراسر کشور، از انگیزه معنوی و روحیه انقلابی بالایی برخوردار است و کدامین دشمنی قادر است بر روحیه شهادت‌طلبی و انگیزه بالای روحی همه مردم یک کشور غلبه کند؟
به تعبیر امام خمینی «تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران، یقینا از برکات و الطاف جلیه خداوند تعالی بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامی ایران ارزانی شد. در حوادث گوناگون پس از پیروزی انقلاب خصوصا جنگ، نهادها و گروه‌های فراوانی بودند که با ایثار و خلوص و فداکاری و شهادت‌طلبی، کشور و انقلاب را بیمه کردند، ولی حقیقتا اگر بخواهیم مصداق کاملی از ایثار و خلوص و فداکاری و عشق به ذات مقدس حق و اسلام را ارایه دهیم، چه‌کسی سزاوارتر از بسیج و بسیجیان خواهند بود؟»
شاید اوج ظهور روحیه بسیجی و بسیج مردمی را ما در جریان دفاع مقدس شاهد بودیم اما این روحیه تنها در اقدامات نظامی و جنگ محصور نماند و در تمامی عرصه‌های خدمت به مردم و دفاع از انقلاب خود را نشان داد. روحیه بسیجی در جهاد، در سازندگی، در تحقیق و پژوهش، در دیپلماسی، در مقاومت فرهنگی و در تمامی عرصه‌های خدمتگزاری قابل تحقق است و محدود کردن آن به عرصه نظامی وجهی ندارد. این توان بزرگ ملی در هر زمینه‌ای که وارد شود، تاثیر مثبت دارد و قادر است گره‌گشایی کند. حتی روحیه بسیجی را نمی‌توان در طیفی خاص و سازمانی خاص منحصر کرد زیرا به تعبیر مقام معظم رهبری «هریک از آحاد قشرهای مختلف جامعه که دارای روحیه حساس مسوولیت و ایمان باشد، بسیجی است». آنچه باید درباره این نهاد مهم انقلابی مورد توجه قرار گیرد، محفوظ نگه داشتن آن از برخی رویکردهای خاص است که موجب تنزل جایگاه و سطح ماموریت‌های آن می‌شود و آبرو و اعتبار و امکانات و نیروهای آن را خرج مسائل سطحی سیاسی یا جناحی می‌کند. بسیج متعلق به همه مردم است و باید قدرت جذب همه نیروهای مردمی را در همه حوزه‌های مورد نیاز داشته باشد.
خدای ناکرده اگر از این نهاد سوءاستفاده و اعتبار آن برای کارهای سیاسی هزینه شود، طبعا این قدرت جذب را از دست خواهد داد. بزرگ‌ترین ظلم به کشور و به خود بسیجیان این است که تصویر ذهنی مردم از آنها تغییر کند و این نهاد را بازوی سیاسی جریانی خاص تلقی کنند. بسیج یک نهاد مردمی در سطح ملی و با کارکردی فراتر از بازی‌های سیاسی و گروهی و حزبی است و مبادا که ما این شأن و جایگاه را تنزل داده و ذهنیت مردم را نسبت به این نهاد انقلابی تغییر دهیم.
*منبع: روزنامه اعتماد، 1395.9.1
نظر شما
