در ادامه این یادداشت آمده است: گردشگری به دلیل دارا بودن تنوع در موضوع و پتانسیل های فراوان، رقابت تنگاتنگی با سایر شاخه های درآمدزایی مانند صادرات دارد. کشورهایی که به توسعه اقتصادی خود می اندیشند می کوشند تا با تعیین سیاست های داخلی و خارجی به شرایط مطلوب در گردشگری برسند و تلاش می کنند با وجهه بین المللی قابل قبول شان در جهان معرفی شوند و در کنار جلب نظر رهبران دولت های دیگر، توجه افکار عمومی آنها را نیز به خود بهبود ببخشند و آنها را جذب داشته ها و سرمایه های خود کنند.
سیاست های داخلی یک کشور افکار عمومی جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و درباره آن قضاوت می شود. بنابراین مستلزم آن است که ارتباطی روشن با جریان های اجتماعی، سیاسی، نخبگان، کارشناسان اقتصادی، زیست محیطی، گردشگری، رسانه ای و شهروندان خود برای رسیدن به اهداف شان داشته باشند. در دیپلماسی مجموعه ای از مقررات و تعهدات میان گروهی از دولت ها پذیرفته و باعث می شود تا روابط بین کشورها بهبود یابد.
توانایی در گفت وگوهای بین المللی و دوری از تنش های سیاسی و روی آوردن به گفت وگوهای صلح ضروری است. ارتقای صنعت گردشگری رونق اقتصادی و اشتغالزایی را افزایش داده و سطح دانش را در جامعه بالا خواهد برد و موجب ترمیم و پیشرفت در زیرساخت ها می شود.
با ورود گردشگران خارجی به ایران، تبلیغات برخی دولتمردان غربی و منطقه ای در ایران هراسی خنثی می شود و گردشگر می تواند با رویارویی مستقیم با فرهنگ ایرانی، توان تحلیل و شناخت از ایران را پیدا کند. این امر مهم بدون داشتن دیپلماسی گردشگری و عمومی از طرف دولت در طول دوره تصدی اش و امکان استفاده از روابط دیپلماسی خود با سایر دولت ها میسر نخواهد شد. صلح و امنیت دو شاخصه بسیار مهمی هستند که می توانند در رونق یا کاهش رشد گردشگری تاثیرگذار باشند.
شعله های آتش جنگ انسان، حیات و محیط زیست را نشانه خواهد گرفت و گذشته از تلفات جانی، انسانی و مالی باید به تبعات دیگر آن که موجب از دست دادن موقعیت های درآمدزایی خواهد شد نگاه ویژه داشت. سیاستمداران اگر نتوانند آتش کینه خود را پای میز مذاکره و گفت وگو حل کنند، موجب تنش خواهند شد. در شرایط فعلی و پسا تحریم، شاهد موج جدیدی از ورود گردشگران خارجی هستیم. باید از ظرفیت دیپلماسی دولت یازدهم بیش از گذشته در روند رونق گردشگری استفاده کرد.
در ایران به رغم وجود پتانسیل های گردشگری، توزیع امکانات گردشگری از تعادل لازم برخوردار نیست و چه بسیار شهرهایی در ایران که از قابلیت های گردشگری خوبی برخوردارند اما فاقد امکانات و شرایط فرهنگی کافی برای پذیرش گردشگران هستند. این موضوع نیازمند حمایت دولت و تعیین سیاست های داخلی همسو با ارزش های دینی و ملی و تنش زدایی در سیاست های خارجی است تا بتوان گردشگران با طیفی وسیع از سلایق را به کشور جذب کرد.
*منبع: روزنامه فرهیختگان، چهارم آبان 1395