حقوق دان برنده شد

هیلاری از همان نخستین دقایق بهتر ظاهر شد و این در حالی بود که ترامپ خیلی زود حالت تدافعی به خود گرفت. ترامپ در خصوص تمام مسائل اصلی بسیار متناقض و ناتوان ظاهر شد. وی همان زخم های کهنه در خصوص جنسیت و نژاد را باز کرد. وی در بیشتر مدت مصاحبه فین فین می کرد و حملات هیلاری به خود را نامناسب خواند و تاکید کرد که او سزاوار این مدل حمله کردن های هیلاری نیست. 

در بقیه موارد هم لحن خصمانه ای داشت و تلاش می کرد بر هیلاری مسلط شود آن هم درست به همان شیوه ای که در مناظره های وی با جمهوریخواهان شاهد آن بودیم. ترامپ بهترین دستاویزها برای حمله به هیلاری را در اتاق پرو پشت صحنه جاگذاشت و به روی صحنه آمد. وی تنها یک بار به هیلاری به دلیل ماجرای ایمیل هایش حمله کرد و بسیاری از اشتباهات فاحش و قابل ذکر او در سال های گذشته را فراموش کرد، نه از موسسه کلینتون حرفی زد نه از حمله بنغازی، نه از ارتباط های هیلاری با وال استریت و نه از اظهارنظرهای او در خصوص کارمندان معدن استفاده کرد.

ترامپ از کنار همه این برگه ها برای حمله به سادگی گذشت. به گزارش ان بی سی، علاوه بر این بسیاری از حامیان ترامپ هم به راحتی به دست بالاتر هیلاری اعتراف کردند. برخی هیلاری را بسیار برنامه ریزی شده خواندند. عده ای گفتند هیلاری مانند یک ربات مهیا و آماده بود. برخی هم گفتند امشب از هر دری با هیلاری حرف زده می شد او مهیا بود.

تیم هیلاری کلینتون مدت زیادی تلاش کرده بود تا پا جا پای ترامپ بگذارد و ببیند که او چگونه فکر می کند، چگونه حرف می زند و چگونه و به چه چیزهای عکس العمل نشان می دهد. تمام نقشه های هیلاری جواب داد: بر مواضع خود پافشاری کرد، به ندرت تلاش کرد ترامپ را تا سرحد مرگ عصبانی کند و هزاران بار در نود دقیقه لبخند زد و لبخند زد. 

ترامپ در حالی صحنه را ترک کرد که در خصوص معیوب بودن میکروفن شکایت می کرد و این مساله را عمدی می دانست. در طول مناظره به نظر می رسید که هیلاری برای تک تک حمله های ترامپ مهیا است. وی چندین بار به زندگی در عالم توهم ترامپ اشاره کرد و گفت که می دانم تو در تعریف خودت از واقعیت زندگی می کنی اما این خود واقعیت نیست. 

ترامپ ابتدای کار را خوب و قوی شروع کرد و پاسخ های خوبی به مسائل سیاست و اقتصاد داخلی و بحث های تجاری داد اما زمانی که بحث به داعش رسید نتوانست بحث را به خوبی جمع و جور کند. یکی از اصلی ترین نقطه ضعف های ترامپ بی اطلاع بودن وی و همچنین متناقض سخن گفتنش بود. وی ادعا کرد که داعش کنترل نفت لیبی را بر عهده دارد، ادعایی که اشتباه است. 

وی ادعا کرد که خزانه داری نرخ سودها را به دلیل سیاسی پایین نگاه داشته است و این در حالی است که شخص وی از همین سیاست در ماه مه حمایت کرده بود. وی ادعا کرد که هیچگاه مباحث آب و هوایی را مزخرف نخوانده است در حالی که چندین بار این کار را کرده است. 

وی همچنین خروج امریکایی ها از عراق را اشتباه خواند و این در حالی بود که او سال های سال از این مساله حمایت کرده بود. مناظره بعدی روز نهم اکتبر برگزار خواهد شد. ترامپ زمان زیادی برای مهیا شدن دارد اما ابتدا باید به گونه ای خود را مهیا کند که از خجالت هیلاری در دور دوم دربیاید. هیلاری در بخش هایی از سخنانش گفت که نه تنها برای این مناظره که برای ریاست جمهوری هم به خوبی مهیا است. 

به نظر می رسد که این جملات هیلاری کلینتون کاملا هم مصداق داشت چرا که ترامپ به خوبی در مناظره نخست نشان داد که نه تنها برای این مناظره بلکه برای حضور در کاخ سفید هم مهیا نیست. نیویورک تایمز در این خصوص می نویسد: ترامپ به اندازه ای ناتوان از پاسخگویی بود که گویا کمپین خود را تازه آغاز کرده است. این ناتوانی و بی اطلاعی از موضوعات ممکن بود تا این مرحله از انتخابات امریکا جواب دهد اما اکنون رقابت ها بسیار جدی و نفسگیر شده است.

بسیاری از امریکایی ها به دنبال تغییر هستند. کلینتون سابقه کار و استقرار سیاسی دارد و این در حالی است که ترامپ در این خصوص بسیار خام است. اگر قرار است ترامپ رییس جمهور شود و خود را در معرض قضاوت شدن قرار دهد و اطلاعاتی هم برای این شغل داشته باشد باید گفت که در همین مرحله نخست باخته است. او بیشتر نامعقول به نظر رسید تا موجه. او مطالب نادرست را تکرار کرد و دایما در حال به نمایش گذاشتن خود بود.

شاید کسانی که کورکورانه از وی حمایت می کنند به این مناظره توجه نکنند اما آرای سرگردان قطعا به این نکته ها توجه می کند. کلینتون با دست های پر و عزم راسخ آمده بود. هم صبور بود و هم منطقی. درست همان جایی که باید، ترامپ را گیر انداخت و درخصوص عدم پرداخت مالیات توسط وی، او را به رگبار بست. 

او از سوءرفتار ترامپ با زنان بیشترین استفاده را کرد و ترامپ را مانند خرگوشی در تور ادعاهایش انداخت. ترامپ در برخی مقاطع کاملا زیر رگبار هیلاری قرار گرفت و حتی دفاعیاتش هم جواب نمی داد. البته برای هیلاری که باید آرای جوانان بر سر دو راهی قرار گرفته را به سبد خود بیندازد این حضور نیز یک اجرای شسته و رفته و نه یک اجرای کاملا گره گشا بود.

او همه آنچه را که پیش بینی می شد در چنته دارد بر روی میز ریخت. البته رای دهندگان سرگردان به دنبال بروزهای پررنگتری از هیلاری هستند که از او سراغ نداشته باشند یا آنها را غافلگیر کند که از این حیث باید هنوز منتظر بمانند. هیلاری زمانی که ادعا کرد کارشناسان مستقل برنامه های اقتصادی وی را به ترامپ ترجیح می دهند نتوانست مصداقی برای سخنانش جور کند و علاوه بر این، زمانی که گفت مردم می توانند برای شنیدن سخنان مخالفانش به وب سایت او مراجعه کنند در حقیقت اشتباه کرد چرا که مردم مناظره را نگاه نمی کنند تا هیلاری از افراد حاضر در کمپینش تعریف کند بلکه آنها می خواهند ببینند هیلاری به تنهایی چه توانایی هایی دارد. 

هیلاری در پاسخ به حمله های ترامپ در خصوص استفاده او از ایمیل شخصی برای مراوده های رسمی در زمان حضور در دولت به راحتی و به صراحت گفت: اشتباه کردم. عبارتی که به زبان ترامپ و بیشتر جمهوریخواهان نمی آید. 

کمپین هیلاری با دونالد به هیچ وجه عادی نیست اما باید گفت که هیلاری برنده مناظره دوشنبه بود. البته نمی توان گفت که این پیروزی بتواند به پیروزی نهایی هیلاری در انتخابات هشتم نوامبر منتهی شود. کمتر از ٢٤ ساعت پس از نخستین مناظره چندان نمی توان تحلیل های قرص و محکمی در خصوص برنده و بازنده این مناظره ارایه کرد اما آنچه که مشخص است این است که کمپین ترامپ تلاش می کند بخشی از موفقیت هیلاری را به پاس گل های مجری مدیون کند. در حالی که ترامپ تلاش کرد در این مناظره از شخصیت لوده ای که در چندماه اخیر نشان داده فاصله بگیرد، به نظر می رسد که هیلاری توانست بیشترین بهره را از فاصله گرفتن نامزد جمهوریخواهان از شخصیت حقیقی اش بگیرد. 

ترامپ در این مناظره گاف آنچنانی و چشمگیری نداد اما هیلاری هم نتوانست برگ آس و شوکه کننده ای را رو کند. هیلاری حملاتی را انجام داد که پیش از این هم بسیار مطرح بوده و به عنوان مثال حمله به ترامپ در خصوص امتناع وی از پرداخت مالیات نکته تازه ای نداشت اما هیلاری مرتب تر و شمرده تر حمله کرد. با این همه می توان گفت که ترامپ همه آنچه را که داشت واگذار نکرد یا به زبان دیگر همه چیز را در مناظره نخست نباخت. 

بی بی سی نیز در تحلیل این نخستین مناظره می نویسد که: بعضی ها معتقدند برنده هر نبرد سیاسی را میدان نبرد تعیین می کند. می توان گفت که حداقل در مناظره اول، بیشتر نبرد در میدان مطلوب دموکرات ها برگزار شد.

*منبع: روزنامه اعتماد