اروزنامه اعتماد نوشت: ١٠ سال قبل شیوع بطئی اعتیاد به روانگردانها، از پوسته نامریی خود بیرون آمد و دیگر، شیشه، یک متاع لوکس برای تفریحهای مقطعی پولدارهای شهر نبود.
صداي تركهاي اين پوسته را، آن زمان فقط دو گروه شنيدند؛ آنها كه همتاي مصرفكنندگان بودند و با درد اعتياد، آشنا و در آمد و رفت به پاتوقهاي جمع و جور و پراكنده شهر، شواهد تاريك و روشني از تمايل به مصرف موادي متفاوت از كراك و هرويين گزارش ميدادند، و گروه دوم؛ آنها كه مسووليت دولتي نداشتند اما خطر ورود مواد جديد با تاثيرگذاري به مراتب مخربتر و ويرانكنندهتر را چند ماهي پس از بازداشت مشكوك چند فارغالتحصيل رشته شيمي در اوايل نيمه ٨٠ حس كرده بودند.
در حالي كه متوليان دولتي مقابله با اعتياد، در خوابي عميق فرورفته بودند، اين دو گروه، دست به كار برگزاري جلساتي شدند كه نتايج آخرين كشفيات و تحقيقات درباره فعاليتهاي مافياي مخوف مواد مخدر و جرايم سازمانيافته را روي ميز بياورند و براي نجات جان قربانيان جديد چارهانديشي كنند. نتيجه آن جلسات ساده و محدود، امروز به برگزاري يك كنگره با سابقه ١٠ ساله منتج شده است. كنگرهاي كه ابعاد بينالمللي دارد و هرسال در آخرين روزهاي تابستان، راهكارهاي جديد براي درمان و مقابله با انواع اعتياد؛ قمار، سكس، پرخوري، فضاي مجازي، بازيهاي كامپيوتري، مواد مخدر و محرك و داروهاي اعتيادآور، الكل، سيگار و قليان را به بحث ميگذارد. برگزاري اين كنگره يك وجه مثبت دارد مهمترين وجه.
آدمهايي، در اين كره خاكي گرفتار نوعي از روانپريشي ميشوند كه علت ابتلا را بايد در مختصات محيط پيرامونشان جستوجو كرد. خانواده، ژن، بافت فرهنگي و اقتصادي و اجتماعي جامعهاي كه شهروند آن هستند. اين آدمها قربانيان بيدفاع پيراموني هستند كه ما به وجود آوردهايم. در مقابل، آدمهايي به مسووليت انساني در مقابل اين قربانيان فكر ميكنند و شب و روز ميگذارند براي كمك به اين آدمها. محصول اين همدردي، نتايج تحقيقاتي است كه گوشه بسيار كوچكش در كنگره بينالمللي اعتياد رونمايي ميشود.
اعتراف به شكست از زبان دولتمردان
در دهمين كنگره بينالمللي دانش اعتياد كه روز گذشته در تهران افتتاح شد مهماناني كه سخنرانان اصلي افتتاحيه بوده و بر كرسيهاي دولتي تكيه زدهاند از اقدامات و نتايج تحقيقات براي پيشرفت هرچه بيشتر در كمك به قربانيان اعتياد گفتند.
انوشيروان محسني بندپي، رييس سازمان بهزيستي كشور: «در طول سنوات گذشته راهحلهاي زيادي در ابعاد مختلف براي مقابله با اعتياد داشتيم ولي آن طور كه بايد، در اين مسير موفقيت به دست نياورديم و چرخه پيشگيري، درمان، كاهش آسيب و توانمندسازي اجتماعي هم به صورت سيستمي و فرآيند محور شكل نگرفت.»
رضا ملكزاده، رييس مركز تحقيقات وزارت بهداشت: «بپذيريم كه اعتياد يك بيماري است و بايد جنبههاي بيولوژيكي و محيطي درباره يك معتاد مورد توجه قرار گيرد. بخشي از مغز افرادي كه معتاد هستند در اثر مصرف مواد مخدر از بين رفته و به آنها اجازه تصميمگيري نميدهد لذا با توجه به اين موضوعات بايد به معتاد نگاه بيمارگونه داشت.»
محمدتقي جغتايي، مشاور وزير بهداشت در امور توانبخشي: «متاسفانه دغدغه اصلي و اولويت دولت رسيدگي به وضعيت اعتياد نيست و فكر نميكنم كه حتي وزارت بهداشت و سازمان بهزيستي اولويت اصلي خود را به موضوع اعتياد اختصاص داده باشند. »
علي مويدي، قائممقام ستاد مبارزه با مواد مخدر: «در كنار تمام سختكوشيها در امر مبارزه با مواد مخدر در مرزها و شهرها و تقديم حدود ٣٨٠٠ نفر شهيد و بيش از ١٢ هزار جانباز و كشف بيش از ٩ هزار تن مواد مخدر ورودي در ٢٧ سال اخير، اما بر اساس نتايج سنجش نگرش و ارزيابي شيوع مصرف مواد، ٩٢ درصد از مردم، شيوع اعتياد در كشور را زياد و خيلي زياد نگرانكننده، توصيف كردهاند.»
علي ربيعي، وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي: «امروز ناآراميهاي رواني و فاصله بين انتظار از زندگي و واقعيت زندگي از مهمترين دلايل اعتياد به شمار ميآيد. مساله اينجاست كه دانش ما براي پيشگيري و كاستن اعتياد تا چه حد است و چقدر براي مقابله با آن آمادگي داريم.»