احمدی نژاد حاشیه امنی دارد

او به خبرآنلاین گفته است بسیاری پیگیری پرونده‌های احمدی‌نژاد را به مصلحت نمی‌دانستند: «احمدی‌نژاد برخاسته از اصولگرایی بود و به همین دلیل برخی مصلحت نمی‌دانستند ایشان پاسخ‌گوی منتقدان باشند». 

او گفته است: «در آن دوره‌ای که احمدی‌نژاد وزیر اطلاعاتش را کنار گذاشت و خودش مسئولیت این وزارتخانه را بر عهده گرفت، توانست به اطلاعات درجه یک وزارت اطلاعات دست پیدا کند. بر همین اساس از بسیاری افراد که نقاط ضعفی داشتند، سوژه‌ای دارد». 

آنچه این نماینده اسبق مجلس به آن اشاره کرده مربوط به هفت سال قبل است. درست در روزهای پر‌تنش بعد از انتخابات سال ٨٨ و درحالی‌که حدود یک هفته به روز تنفیذ و تحلیف احمدی‌نژاد برای آغاز‌به‌کار دولت دهم زمان باقی مانده بود، خبر برکنارشدن حجت‌الاسلام محسنی‌اژه‌ای از وزارت اطلاعات منتشر شد. 

محمود احمدی‌نژاد روز سوم مرداد، اژه‌ای را از وزارت اطلاعات برکنار کرد و تا اواسط شهریور که رأی اعتماد به کابینه دولت دهم به پایان رسید و مصلحی رسما وزارت اطلاعات را برعهده گرفت، خود احمدی‌نژاد به‌عنوان سرپرست، این وزارتخانه را اداره می‌کرد.

نکته تأمل‌برانگيز اینکه وقتی دو سال بعد او خواست بعد از برکناری میرکاظمی، برای سه ماه به‌عنوان سرپرست، وزارت نفت را اداره کند، مجلس این کار را غیرقانونی دانست و اجازه چنین سرپرستی‌اي به او داده نشد؛ اما به‌هرحال احمدی‌نژاد یک بار در فاصله مرداد تا شهریور ٨٨ این نوع سرپرستی را در وزارت اطلاعات تجربه کرده بود. 

این تجربه که به گفته سیدفاضل موسوی، برای احمدی‌نژاد غنائمی از جنس «پرونده‌های خاص» نیز به‌همراه داشته، آن‌قدر برای رئیس دولت دهم دلچسب بود که او باز هم سودای تکرار این تجربه را در سر می‌پروراند؛ همین سودا بود که او را به دخالت در تعیین معاونان وزارت اطلاعات و تصمیم به عزل وزیر کشاند و در نهایت مهم‌ترین چالش زندگی سیاسی‌اش را با نام «خانه نشینی ١١‌روزه» در اردیبهشت ٩٠ رقم زد. همان ماجرایی که به عزل وزیر سابق اطلاعات و بازگشت دوباره او به وزارت انجامید.