یک کارشناس رسانه گفت: رسانه ملی به عنوان یک رسانه بی‌طرف، نباید حزب‌گرا باشد و روی کاندیدای خاصی زوم کند؛ اگرچه برخی از کاندیداها به علت سمت و مقامی که دارند، بالطبع بیشتر در فضای رسانه‌ای حاضر می‌شوند.
یک کارشناس رسانه گفت: رسانه ملی به عنوان یک رسانه بی‌طرف، نباید حزب‌گرا باشد و روی کاندیدای خاصی زوم کند؛ اگرچه برخی از کاندیداها به علت سمت و مقامی که دارند، بالطبع بیشتر در فضای رسانه‌ای حاضر می‌شوند.
با توجه به نزدیک شدن به ایام انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان،خبرگزاری (ایسنا) در گفت‌وگو با یک کارشناس رسانه موضوع نحوه پرداخت به مسائل سیاسی و اجتماعی توسط رسانه‌ها به ویژه صداوسیما را به عنوان رسانه ملی به بحث گذاشته است.
"مهدی رحیمی" با طرح این پرسش که چه اشکالی دارد یک برنامه 10 قسمتی با حضور کارشناسان زبده برگزار شود تا برای مثال نقش مجلس در حوزه ورزش را مورد بررسی قرار بدهند؟ اظهار کرد: با توجه به امکانات مولتی مدیایی(multi media) که صداوسیما در اختیار دارد، همیشه رسانه اول مردم بوده و نسبت به مطبوعات و رسانه‌های دیگر از قدرت بیشتری برای آگاه‌سازی و اطلاع‌رسانی بهره‌مند بوده است.
او ادامه داد: در حال حاضر با توجه به همزمانی برگزاری انتخابات و فرا رسیدن سال جدید، طبیعتاً شرایط جامعه و شرایط ذهنی مردم متفاوت‌تر از حالت عادی است که همین موضوع کار را برای رسانه‌ها برای پرداخت به موضوع انتخابات سخت‌تر می‌کند؛ ولی به هر حال در رسانه‌ای همانند صداوسیما باید بیشتر به نیاز اقشار گوناگون جامعه مثل دانشجویان، کارگران، خانواده‌ها و بسیاری دیگر برای حضور در انتخابات پرداخته شود.
رحیمی با مقایسه اخبار مربوط به انتخابات و توافق هسته‌ای ایران، سخنانش را این‌گونه ادامه داد: موضوع برجام هم درست همانند انتخابات جای کار بیشتری در رسانه‌ها دارد؛ به طور کلی پرداخت فنی‌تر و علمی‌تر به این موضوعات می‌تواند برای مخاطبان علاوه بر اطلاع‌رسانی، بار دانش هم داشته باشد.
این مدرس ارتباطات در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه متاسفانه در تلویزیون می‌خواهند فضا را همه‌گیر کنند، یادآور شد: تلاش دارند تا همه اقشار جامعه در گروه‌های سنی، فرهنگ‌ها و تحصیلات متفاوت بتوانند از فضای این رسانه استفاده کنند؛ این کار سخت است و عملاً تاکنون آن‌طور که باید جواب نداده است؛ عدم تنوع برنامه‌سازی در صداوسیما و پرداخت به یک موضوع به شکل‌های گوناگون از دیگر موضوعاتی است که باید به آن توجه کرد.
رحیمی با اشاره به نوع پرداخت به موضوعات در صداوسیما خاطرنشان کرد: برای مثال در بیان و پرداخت به موضوع راهنمایی و رانندگی در این رسانه تنوع داده شد و به شیوه‌های گوناگونی آن را مطرح کردند که البته خیلی خوب جواب داد و آثار آن به خوبی در جامعه دیده شد.
او جذابیت موضوع، تکنیک‌ها و موارد مطرح شده در یک برنامه، کارشناسان حاضر، مدت زمان پخش، بحث بیان و اجراء و همچنین ساعت پخش برنامه‌ها را از جمله مواردی دانست که اگرچه کوچک ولی بسیار حائز اهمیت هستند و در همین زمینه گفت: عملکرد صداوسیما در این زمینه‌ها نسبتاً ضعیف است؛ برای خود من به عنوان یک مخاطب برنامه‌های تلویزیونی، بسیار پیش آمده برنامه‌ای را ببینم که با موضوعی جذاب شروع ولی بعد به خواب‌آلودگی منجر می‌شود.
رحیمی یادآور شد: اگر فضای برنامه‌سازی در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و دانشگاهی باشد بسیار بهتر است؛ در حال حاضر در زمینه‌های نویسندگی و پژوهشگری این برنامه‌ها، کار خوبی انجام نمی‌شود؛ کاملا مشخص است سرسری به مسائلی که در برنامه‌ها مطرح می‌شود، پرداخته شده است.
این مدرس ارتباطات در پایان سخنانش برنامه‌هایی چون «پایش» و «90» و «جیوگی» را از برنامه‌های خوب تلویزیونی دانست و یادآور شد: اگر مردم بتوانند در برنامه‌ها مشارکت کنند تا به مشکلاتشان پرداخته شود، بهتر از این است که برنامه‌ها به موضوعاتی فراتر از رویا بپردازند.
نظر شما
