با افتخار بمان

چند تایی چون تو، همچنان، در کشاکش کشمکش های بیهوده دنیایی، در شبیخون هجمه های نفوذ دشمنان، شاهراه شهیدان را نشان مان می دهند

 محمد خزایی تهیه کننده سینما در نامه به ابراهیم حاتمی کیا از ایشان تقدیر کرده که بخشی از آن در زیر می خوانید: 

 

ای دیده‌بان هنر انقلاب، در جایی گفته ای: احساس می‌کنم عقب افتاده‌ام.

نه برادر. تو عقب نیفتاده ای. این حوزه فرهنگ ماست که عقب افتاده است و بعضی از سینماگران هستند که در جا زده اند و غفلت مسئولین و متولیان فرهنگی این روند را تا هنوز هم، تشدید می کند و کار به جایی رسیده که قافله سالار انقلاب هم از فضای فرهنگی نگران است و شب ها خوابش نمی برد.

تو صبور و مقاوم در وسط میدان ایستاده ای با پرچمی در اهتزاز و افقی روشن با انبوهی از نشان ها، یادگارها و پیام شهیدان و ققنوس وار ایستاده ای. بی شک، صیانت از ناموس، فرهنگ و غیرت فرهنگی هم به مکانیسم های حفاظتی شدیدتر و سخت تری نیاز دارد و معتقدم شماها،"گیت اشعه ایکس عرصه فرهنگ و سینما"یید. همانی که مسئولان دغدغه اش را دارند ولی از امنیت قلمرو فرهنگ و هنر غافل شده اند.

چند تایی چون تو، همچنان، در کشاکش کشمکش های بیهوده دنیایی، در شبیخون هجمه های نفوذ دشمنان، شاهراه شهیدان را نشان مان می دهند و بی شمار هنرمندانی که قرار بود روزی وارثان شهدا باشند برخی بر پای ایمانشان لرزیدند، برخی در خلوت عافیت غنودند و البته،  کمند مردانی چون تو، که ماندند بر سر قرار، مردانی که ره توشه از مکتب اسطوره های شهید این دیار گرفته اند. هرچند، در فضای آلوده و سیاست زده شهرمان، انزوای هنرمندان متعهد، چندان نشانه خوبی نیست. ولی خرسندیم که سایه مبارک رهبری بزرگ همچون ابر رحمتی بر سر ما گسترده است، در رخوت و غفلت برخی مدیران مان، عده ایی در آغوش شبکه های رنگارنگ شهر فرنگ فرو می روند و کسانی هم، ژست افتخارشان، آلبوم عکس های یادگاری مهمانی های اغیار است.

آقا ابراهیم

کاش آوینی و منتقدانی چون آوینی زنده بودند. کاش آوینی می بود و امروز بانگ اعتراض ش را بر سر هنر مرده این دیار می زد. هنر خنثی، عافیت طلب و آلوده.

باور کنیم که مدیریت فرهنگی در ادوار مختلف، به دلیل فقدان استراتژی روشن فرهنگی، ظرفیت های بسیاری را در سینما معطل گذاشته و صرفا به امور روزمره بسنده کرده است. و از این روست، که ما از مولفه ها، شاخص ها و ایده ال های فرهنگی دور شده ایم و خود را به روزمرگی مشغول ساخته ایم.

واقعا کشوری دیگر با این اقیانوسی از ارزش های انسانی و الهی و گوهر تابناک فرهنگی چه می کرد؟ هنوز تلویزیون ما روایت جنگ های جهانی اول و دوم را پخش می کنند ولی هنرمندان ما، از جنگی که هم اکنون در آنیم، جنگی که دامن منطقه را شعله ور ساخته و پیامدهایش در حال گسترش است غافلند و دکان داری هنر را می کنند و مسئولان ما خواب زده تر از هر زمانی. و با ساده انگاری و بی توجهی مفرط از کنار گنجینه عظیم دفاع مقدس و فرهنگ مقاومت که همه پویایی ملی ما به آن وابسته است سرخوش و خوشحال می گذرند و دلشان خوش است که چند حکایت و هجو تصویری و طنز های آبکی سال با اقبال عامه روبرو شده است. خوب گفته ای: چه کنیم که هنوز هم مثل زمان جنگ مسئولان سمت شمال می ایستند،‌ در حالی که در جنوب جنگ است. خطر پشت مرزهای این کشور است و دوستان متوجه نیستند. در این میان، اگر دغدغه و دلسوزی چند عزیز در نهادهای ارزشی نمی بود شاید، حتی، یک اثر ارزشمند و استراتژیک هم برای نمونه نمی داشتیم.

ابراهیم عزیز

در صحنه بمان و محافظ فرهنگ، غرور و آرمان شهدا باش. نگذار بی انگیزه ات کنند. نگذار که از صحنه خارج ات کنند. شاهراهی که امروز تا ژرفای خاورمیانه را در نوردیده به دیده بانان و محافظانی چون تو نیاز دارد. باور کنیم که سینمای ما، گرفتار نوعی الیناسیون غربی شده است.  ویروسی که موریانه وار، ریشه فرهنگ و منافع ملی ما را می خورد. در این وانفسا، مام میهن فرزندان صالح و غیور را به کمک می خواند. پس با افتخار بمان و نگذار موج های مرده تو را به حاشیه بکشند.

فرهنگ اصیل، انسانی و ناب ما، سال هاست که در میان چرخه باطل غفلت ها، ندانم کاری ها، خودباختگی ها و عافیت طلبی ها و دنیاگرایی ها در مرز فراموشی است و ملموس ترین نشانه های نفوذ فرهنگی را امروز شاهدیم که بسیاری از آن در سینما سر در آوردند و نیز، از سینما سر بر آوردند. مبادا روزی که جای خالی شماها را، هنرمندانی پر کنند که نه به ایمان و نه به آرمان پایبندند.

در میدان بمان و پرچم دار شهیدان باش و پیام رسان فرهنگ و هنری باش که امروز از برکت آن، بلاد اسلامی و جهان اسلام سربلند است. باور کن کم داریم هنرمندانی که دلتنگ آن روزها - خالص‌ترین روزها و شفاف‌ترین لحظه‌های تاریخ باشند.

هنوز دوره ات تمام نشده است.

بمان مربی! دوره ات تازه آغاز شده است ....

محمد خزاعی. تهیه کننده سینما