به راستی مردم ما و اقتصاد ایران سالها به نوعی گرفتار جنگ تحمیلی دومی به نام تحریم شد و به خاطر شرایط تحمیلی تحریمی ، هزینه هایی برای خرید کالا و خدمات و فناوری و ماشین الات به اقتصاد ایران تحمیل گردید و بین 15 تا 25 در صد گران تر از قیمت های واقعی مجبور به " گران خریدن " شدیم که در این مقال جای تحلیل آماروارقام این حجم عظیم میلیارددلاری تحمیلی به اقتصاد ایران نیست .
بیست و سوم آبان در یادداشتی با قلم دکتر حمید میرزاده رییس دانشگاه آزاد اسلامی می نویسد:
جمهوری
اسلامی ایران با یک تدبیر سنجیده ، بالاخره موفق شد یک توطئه بزرگ
آمریکایی صهیونیستی را خنثی کند و پرونده هسته ای ایران نه تنها صلح آمیز
شناخته شد بلکه قطعنامه های 6 گانه فصل هفتمی شورای امنیت هم یک جا لغو و
حق غنی سازی گرفته شد. حقوق هسته ای ایران تثبیت و تحریم ها لغو و برجام به
عنوان یک الگوی جهانی و راه کار برد- برد در تاریخ مباحثات و مذاکرات بین
المللی ثبت شد.
به راستی مردم ما و اقتصاد ایران سالها به نوعی گرفتار جنگ تحمیلی دومی به نام تحریم شد و به خاطر شرایط تحمیلی تحریمی ، هزینه هایی برای خرید کالا و خدمات و فناوری و ماشین الات به اقتصاد ایران تحمیل گردید و بین 15 تا 25 در صد گران تر از قیمت های واقعی مجبور به " گران خریدن " شدیم که در این مقال جای تحلیل آماروارقام این حجم عظیم میلیارددلاری تحمیلی به اقتصاد ایران نیست .
اما آنچه مسلم است این است که این هزینه های اضافی می توانست برای توسعه زیربناها و رفاه مردم و ایجاد اشتغال جوانان بکار گرفته شود که نشد. با آغاز به کار دولت تدبیر و امید و چرخش شعارها و برنامه ها در جهت حفظ منافع ملی و رویکرد تعاملی با جهان، فضای سیاسی – اقتصادی تحت تاثیر قرار گرفت ، شعاری که مردم در خرداد 1392 به آن رای مثبت دادند. جالب است علیرغم اینکه هنوز اجرای برجام آثار اقتصادی خود را نشان نداده اما همان فضای گفتگو ها و اتخاذ درست سیاست های داخلی و خارجی از ابتدای استقرار دولت جدید، کار خود را کرد و آنقدر موثر بود که دولت موفق شد تورم 40 در صدی در دولت قبل را به حدود 13 در صد و رشد اقتصادی منفی 6.8 در همان دولت را به مثبت 3 در صد برساند که یک معنای دیگر آن رشد حدود 5 در صد مثبت تولید ناخالص داخلی ظرف دو سال اخیر است.
ضمن اینکه در سال 93 تقریبا بین صادرات و واردات کشور- حدود 50 میلیارد دلار- تعادل نزدیکی بوجود امده است . این دست آورد ها از آنجا مهم است اگر توجه کنیم که ایران در سال 1390 بالغ بر 118 میلیارد دلار درآمد ارزی داشت در حالیکه در آمد دولت در سال جاری حدود 25 میلیارد دلار بوده است. هر چند که اقتصاد ایران تحت شرایط تحمیلی تحریمی هنوز رنجور و آسیب های فراوانی دیده است که باید جبران شود و ازدقایق شرایط پسا فرجام برای بازسازی و رونق اقتصاد ایران حداکثر استفاده بعمل آید و فرصت سوزی نشود .
این را بدین روی یاد آور می شوم که متاسفانه سوابق بعد از انقلاب نشان می دهد در بسیاری از زمینه ها ما "قهرمان از دست دادن فرصت ها" بوده ایم . اکنون دیگر دوران ایران هراسی به سر آمده و اغلب کشورها در تحلیل آخرشان پیام ایران را طی دو سال اخیر به طور اعم و طی مذاکرا ت برجام ، بطور اخص گرفتند و همین است که شاهد حضور چشمگیراخیر هیات های خارجی برای همکاریهای اقتصادی با ایران هستیم. هر روزی که از این شرایط مناسب به نفع اقتصاد ایران استفاده نشود، معنای آن تداوم هزینه از جیب مردم و تعویق طرحها و برنامه های اجتماعی و رفاهی و کندی رشد شاخص های ملی پیشرفت خواهد بود.
برای رسیدن به اهداف برنامه چشم انداز و بخصوص برنامه پنجساله ششم باید سالانه 8 در صد رشد تولید ناخالص ملی را داشته باشیم و برای غلبه بر انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور حداقل 150 میلیارد دلار سرمایه گذاری سالانه لازم داریم. این مهم انجام نمی شود مگر اینکه از فرصت های پسابرجام استفاده بهینه شود به قول حضرت امام علی (ع) الفرصه تمر مر السحاب فانتهزوا فرص الخیر. در این صورت است که دشمنان این کشور منزوی و ایران عزت مند خواهد شد.
به راستی مردم ما و اقتصاد ایران سالها به نوعی گرفتار جنگ تحمیلی دومی به نام تحریم شد و به خاطر شرایط تحمیلی تحریمی ، هزینه هایی برای خرید کالا و خدمات و فناوری و ماشین الات به اقتصاد ایران تحمیل گردید و بین 15 تا 25 در صد گران تر از قیمت های واقعی مجبور به " گران خریدن " شدیم که در این مقال جای تحلیل آماروارقام این حجم عظیم میلیارددلاری تحمیلی به اقتصاد ایران نیست .
اما آنچه مسلم است این است که این هزینه های اضافی می توانست برای توسعه زیربناها و رفاه مردم و ایجاد اشتغال جوانان بکار گرفته شود که نشد. با آغاز به کار دولت تدبیر و امید و چرخش شعارها و برنامه ها در جهت حفظ منافع ملی و رویکرد تعاملی با جهان، فضای سیاسی – اقتصادی تحت تاثیر قرار گرفت ، شعاری که مردم در خرداد 1392 به آن رای مثبت دادند. جالب است علیرغم اینکه هنوز اجرای برجام آثار اقتصادی خود را نشان نداده اما همان فضای گفتگو ها و اتخاذ درست سیاست های داخلی و خارجی از ابتدای استقرار دولت جدید، کار خود را کرد و آنقدر موثر بود که دولت موفق شد تورم 40 در صدی در دولت قبل را به حدود 13 در صد و رشد اقتصادی منفی 6.8 در همان دولت را به مثبت 3 در صد برساند که یک معنای دیگر آن رشد حدود 5 در صد مثبت تولید ناخالص داخلی ظرف دو سال اخیر است.
ضمن اینکه در سال 93 تقریبا بین صادرات و واردات کشور- حدود 50 میلیارد دلار- تعادل نزدیکی بوجود امده است . این دست آورد ها از آنجا مهم است اگر توجه کنیم که ایران در سال 1390 بالغ بر 118 میلیارد دلار درآمد ارزی داشت در حالیکه در آمد دولت در سال جاری حدود 25 میلیارد دلار بوده است. هر چند که اقتصاد ایران تحت شرایط تحمیلی تحریمی هنوز رنجور و آسیب های فراوانی دیده است که باید جبران شود و ازدقایق شرایط پسا فرجام برای بازسازی و رونق اقتصاد ایران حداکثر استفاده بعمل آید و فرصت سوزی نشود .
این را بدین روی یاد آور می شوم که متاسفانه سوابق بعد از انقلاب نشان می دهد در بسیاری از زمینه ها ما "قهرمان از دست دادن فرصت ها" بوده ایم . اکنون دیگر دوران ایران هراسی به سر آمده و اغلب کشورها در تحلیل آخرشان پیام ایران را طی دو سال اخیر به طور اعم و طی مذاکرا ت برجام ، بطور اخص گرفتند و همین است که شاهد حضور چشمگیراخیر هیات های خارجی برای همکاریهای اقتصادی با ایران هستیم. هر روزی که از این شرایط مناسب به نفع اقتصاد ایران استفاده نشود، معنای آن تداوم هزینه از جیب مردم و تعویق طرحها و برنامه های اجتماعی و رفاهی و کندی رشد شاخص های ملی پیشرفت خواهد بود.
برای رسیدن به اهداف برنامه چشم انداز و بخصوص برنامه پنجساله ششم باید سالانه 8 در صد رشد تولید ناخالص ملی را داشته باشیم و برای غلبه بر انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور حداقل 150 میلیارد دلار سرمایه گذاری سالانه لازم داریم. این مهم انجام نمی شود مگر اینکه از فرصت های پسابرجام استفاده بهینه شود به قول حضرت امام علی (ع) الفرصه تمر مر السحاب فانتهزوا فرص الخیر. در این صورت است که دشمنان این کشور منزوی و ایران عزت مند خواهد شد.
نظر شما
