روزنامه توریسم: «مارسی» در کشور فرانسه، از قدیم بندر مهاجران، شهر دوچرخه
ها، شهر قایق ها و کشتی ها و شهر پژوهش و هنر بوده است؛ از آبراه هایش تا
بندر قدیمی، از خیابان های موازی با دریا تا مرکز شهر و تا بالای تپه ها،
مارسی را شهر پرجنب و جوشی می بینید؛ سرشار از ورزش و روح زندگی.
دیدن
ماهیگیران در هنگام غروب آفتاب و صبح زود، وقتی ماهی ها را در کناره های
بندر قدیم به فروش می گذارند، از صحنه های بدیع و فراموش نشدنی بندر مارسی
است، اما همان بندر قدیم در مرکز شهر و کنار دریا، قلب مارسی به شمار می
رود.
سالن های تئاتر و رستوران ها و کافه ها در کنار کشتی ها و قایق
ها و آثاری مثل کلیسای جامع و قصر فارو، همه در این بندر جای گرفته اند.
از این بندر می توان با قایق به جزیره کوچکی در وسط دریا رفت و سری به قلعه
بی نظیر «ایف» زد.
قلعه ایف، زندان قدیم شهر، همان زندانی است که
در کتاب معروف «کنت مونت کریستو» نوشته «الکساندر دوما» به آن اشاره شده و
بسیار خاطره انگیز و دیدنی است.
چشم انداز و منظره بندر قدیم نیز
هنگام بازگشت از قلعه، از زیباترین نماهای بندر مارسی است. شهر زیبا و
تاریخی مارس، همان طور که امروز بسیاری از گردشگران را از اقصی نقاط دنیا
به خود جذب می کند، در طول تاریخ منبع الهام عظیمی برای نویسندگان بوده
است. بسیاری از نویسندگان اروپایی این شهر و جاذبه های طبیعی و تاریخی آن
را در آثارشان برجسته کرده اند و از مارسی نوشته اند.
اگر بخواهیم
آثار این شهر تاریخی را تقسیم بندی کنیم، باید به دو دسته آثار جنایی و
تاریخی اشاره شود؛ آثاری معروف از نویسندگان برجسته ای همچون «ویلیام هوگز»
«پیتر مایل» و «لئوماله»، حتی نام آوران دیگری مانند چارلز دیکنز،
الکساندر دوما، امیل زولا و جوزف کنراد، در شهر مارسی روزگار خود را سپری
کرده اند و جادوی این شهر مهاجر را در آثار خود بازتاب داده اند.
پرسه در مارسیشروع
پرسه در مارسی، دیدار از کلیسای نوتردام دولاگارد، یک تیر و دو نشان است.
کلیسا در بلندترین نقطه مارسی قرار دارد و از همه جای شهر دیده می شود و
علاوه بر ساختمان و بنای زیبای آن، چشم انداز بی نظیری از سقف های سفالی و
دریا و کشتی هایش دارد.
برای
رسیدن به کلیسا، آسانسورهای مخصوص تعبیه شده که روی تپه کشیده می شوند.
مارسی همچنین شهر ورزش است. نه تنها تیم فوتبال المپیک مارسی، از معروف
ترین تیم های فرانسوی است و فروشگاه های آن در همه جای شهر پراکنده اند،
بلکه دوچرخه سواری، گلف، تنیس و غواصی هم برای مردم مارسی به اندازه فوتبال
مهم است.
در مسیرهایی که برای دوچرخه سواری کشیده شده اند،
گردشگران می توانند با اجاره کردن دوچرخه، به تفریح بپردازند و از تفریحات
مورد علاقه خود استفاده کنند. حتی ممکن است در حین دوچرخه سواری، از کنار
زمین های بزرگ و زیبای گلف هم عبور کرد. یکی از این زمین ها به نام لا
سالت، رستوران معروفی هم دارد با چشم اندازی رو به زمین های گلف که محیط و
فضایی رویایی برای صرف غذا است.
این 10 نقطه را از دست ندهیددر
مارسی، همه چیز را برای داشتن یک سفر فوق العاده، در کنار هم تجربه می
کنید؛ موزه ها، کلیساها، گالری ها، ساحل زیبا، سالن اپرا و باله و تفریحات
آبی، همه و همه در این شهر جمع شده اند. توصیه می کنیم برنامه هر روزتان از
قبل بچینید تا بتوانید از وقت خود بهترین استفاده را ببرید.
لیست
کردن 10 نقطه برای بازدید در چنین شهری بسیار دشوار است، اما سعی می کنیم
مجموعه ای از بهترین ها را برایتان ارائه کنیم تا از زیبایی های مارسی
بیشترین بهره را ببرید.
دریانوردی در یک نیمروز:
بندر قدیمی یا «ویو پورت» بندری است که بیش از 2600 سال قدمت دارد، در
زمان های قدیم، این بندر مرکز تجاری و نظامی شهر مارسی بود، اما اکنون
بیشتر قایق های تفریحی در این بندر لنگر می اندازند. شما می توانید از این
بندرگاه یک قایق کرایه کنید و دلتان را به دریا بزنید.
قصر عجیب «لون شان»:
قصر «لون شان» بنایی است جهت نمایش اهمیت آب برای مردم مارسی. از ابتدای
شکل گیری این شهر، مهاجران یونانی با مشکل آب مواجه بودند و بارش باران که
به طور متوسط دو روز در فصل تابستان بود، باعث می شد مردم این شهر با
مشکلات خشکسالی و کمبود آب دست و پنجه نرم کنند.
پس از شیوع وبا،
کانالی در شهر ساخته شد که آب رودخانه «دورانس» را به شهر می آورد. این
آبراه، 80 کیلومتر طول داشت و 18 قنات را به هم متصل می کرد و ساخت آن نیز
15 سال به طول انجامید. بعد از موفقیت این روش، تصمیم گرفته شد تا یک بنای
تاریخی برای ثبت این دستاورد بزرگ ساخته شود و این گونه بود که قصر «لون
شان» ساخته شد.
درون
این قصر عجیب و تماشایی، ده ها چشمه و آبشار، طاق نصرت و مجسمه های بسیار
زیبایی از حیوانات مختلف دیده می شود و امروز هم محل اصلی رصدخانه مارسی
است.
دو موزه بسیار دیدنی: «موزه
باستانی مدیترانه» در یکی از خانه های باستانی شهر مارسی بنا شده است. در
این موزه، اشیایی از مصر باستان و آغاز پادشاهی قدیم، یعنی 2700 سال قبل از
میلاد مسیح، شرق قبرس، یونان و روم نگهداری می شود، اما موزه هنرهای زیبای
مارسی، در ضلع غربی کاخ «لانگ شامپ» قرار دارد. حدود 200 تابلوی نقاشی در
این موزه نگهداری می شود که دارای مفاهیم مذهبی است. پرتره مریم مقدس و
داوود نبی، از نقاشی های مشهوری است که در این موزه نگهداری می شود.
دیدنی
های هنری: یکی از جذاب ترین خیابان های شهر مارسی برای نمایش زندگی روزمره
مردم این شهر بندری، خیابان «ژولین» است. شما می توانید آثار هنری و نقاشی
های دیواری این خیابان را در حالی که در فضای باز نشسته اید و یک آبمیوه
خنک می نوشید، مشاهده کنید و از بازارهای اطراف این خیابان نیز لذت ببرید،
اما جالب این است که اپرای دیدنی «فویر» نیز می تواند برنامه جالبی را
ارائه دهد.
سقف
سالن انتظار اپرای «فویر» توسط هنرمندی به نام «اگوستین کاررا» نقاشی شده
است. در مرکز این نقاشی، «ارفئوس» با چنگ مشهورش ایستاده است. شما می
توانید در سالن این اپرا، به تماشای هنر تاریخی مردم شهر مارسی بپردازید.
اگر هم دوست دارید در جاده ای قدم بزنید که یک سمت آن دریا باشد و سمت
دیگرش یک قلعه تماشایی، بهتر است جاده «کورنیش» را از دست ندهید. شما می
توانید در این منطقه از شهر، سوار چرخ و فلک بزرگی شوید و مارسی را از
ارتفاع بسیار بالا تماشا کنید. در ساحل کورنیش هم امکان غواصی و تماشای
زیبایی های مسحورکننده زیر آب فراهم است.
نور قلعه مرموز:
«قلعه ایف»، یکی از زیباترین و قدیمی ترین بناهای شهر مارسی است که دسترسی
به آن از طریق قایق های تندرو امکان پذیر است. این قلعه در جزیره ای به
همین نام در نزدیکی شهر مارسی بنا شده است.
این جزیره تا سال 1516
میلادی خالی از سکنه بود، اما پس از آن که «فرانسوا» پادشاه فرانسه دستور
ساخت قلعه ای را در این جزیره صادر کرد، این قلعه مرموز تبدیل به زندان شد؛
زندانی که در آثار نویسندگان بزرگی مانند «ویکتور هوگو» و «الکساندر دوما»
به آن اشاره شده است که نمای پائورامایی از شهر مارسی به شما نشان می دهد و
تماشای فیلمی از تاریخچه قلعه.
چی بخوریم؟: تنوع
رستوران ها از لحاظ نوع غذا، در مارسی بیداد می کند. رستوران های تونسی و
آفریقایی و ایتالیایی، اسپانیایی و یونانی، پا به پای رستوران های فرانسوی
در مارسی وجود دارند. غذای محبوبشان هم نوعی سوپ ماهی است، یا راتاتویی و
انواع باگت های پرشده از غذاهای مختلف، اما هرچه باشد، غذای دریایی، غذای
محبوب شهرهای ساحلی مدیترانه است.
در اطراف بندر قدیم مارسی،
رستوران های زیادی با تنوع فراوان پیدا می کنید. معمولا غذایی که در
رستوران ها سرو می شود، بین 10 تا 30 یورو و غذاهایی مثل باگت یا فست فود،
کمت از 10 یورو هزینه دارد.
چگونه برویم؟:
ویزای توریستی فرانسه با مدت اعتبار سه ماهه صادر می شود. برای این ویزا،
حضور متقاضی ضروری است و مصاحبه صورت می گیرد. در خواست وقت ملاقات برای
مصاحبه از طریق سایت اینترنتی این سفارتخانه انجام می گیرد. در زمان تعیین
شده باید به همراه مدارک لازم در سفارتخانه فرانسه واقع در خیابان نوفل
لوشاتو حاضر شوید. شما می توانید برای سفر به این شهر از خطوط هواپیمایی
لوفت هانزا یا ترکیش استفاده کنید.
سومین شهر فرانسه را از یاد نبریم
دیدار از دو چهره زیبای «لیون»در
محل تلاقی دو رودخانه زیبا در میانه هایش هر لیون،بزرگ ترین پروژه توسعه
شهری در سطح اروپا، شامل مراکز خرید، جاده های ساحلی، محوطه سازی های زیبا،
موزه ها و راه های جنگلی، به اجرا درآمده است.
لیون،
شهر سرزنده ای در فرانسه است؛ با موزه های هنری و نقاشی های بی نظیر، شب
های پرجنب و جوش، مراکز بزرگ و مدرن خرید و دانشگاه هایی که دانشجویان
مشتاق را از سرتاسر دنیا به مراکز علمی اش جذب می کند.
همه اینها
به همراه پارک های سرسبز، رودخانه های زیبا با حاشیه های دیدنی اش و مرکز
شهر باستانی لیون، کافی است تا این شهر به عنوان یکی از میراث جهانی یونسکو
شناخته شود. لیون بین دو تپه و دو رود محصور است و دوچرخه سواری و پیاده
روی در اطراف این دو رودخانه و صرف غذا در رستوران های آن و تماشای قایق
های تفریحی در میانه رودخانه ها، جذابیت این شهر را چند برابر می کند.
زیر پوست شهر:
گردش در لیون را می توان از تپه «فورویر» آغاز کرد. از کنار کلیسای
نوتردام فورویر، جایی که تمام شهر زیر پای شماست و کوه های سفید معروف
فرانسه هم، اگر هوا صاف باشد، در دوردست های دیده می شوند. از میدان فورویر
می توان نمای بی نظیر شهر را به خاطر سپرد و بعد از آن، به تک تک آثاری که
از بالا دیده می شود، سر زد. برج فلزی مخابراتی فورویر در بالای تپه،
مشخصه و نماد اصلی شهر لیون است؛ کپی کوچکی از ایفل که از بیشتر جاهای شهر
دیده می شود.
قبل از این که از تپه پایین بیایید، تئاتر رومی اش را
هم ببینید! لیون، شهر ابریشم و ابریشم بافی است. تپه کروا روس، مرکز
ابریشم بافی لیون است که به خاطر کوچه های باریکش که «ترابوله» نامیده می
شوند، شهرت دارد. تپه نوردی و قدم زدن در ترابوله ها که از باریکه های میان
ساختمان رد می شوند و مردم را به آن سوی رودخانه و بازارهای ابریشم می
رسانند، بسیا رویایی و چشم نواز است.