علیرضا منظری با بیان این مطلب تصریح کرد: یکی از اصلیترین مشکلاتی که ناوگان هواپیمایی ایران در طول سالهای گذشته با آن روبهرو بوده در کنار محدود بودن فضای خرید هواپیما دسترسی به شرکتهای سازنده و وارد کردن قطعات مورد نیاز برای هواپیماهای مسافرتی بوده است.
وی ادامه داد: در چنین شرایطی اگر ایرلاینهای ما بتوانند در فضای ایجاد شده پس از لغو تحریمها امکان دسترسی به شرکتهای سازنده هواپیما را داشته باشند در ابتدا میتوانند وضعیت پرواز هواپیماهای فعال در کشور را بهبود داده و برخی از هواپیماهای زمینگیر را بار دیگر به پرواز درآورد.
معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری با اشاره به وجود هواپیماهایی با کیفیت در ناوگان فعلی کشور اظهار کرد: در صورتی که ما بتوانیم قطعات دست اول و مهم هواپیماهایی مانند بویینگ ۷۴۷ را تامین کنیم و قطعات مهم را نوسازی گردانیم میتوان امید داشت این هواپیماها همچنان به پرواز خود ادامه دهند.
منظری از دو هواپیمای رده پایین مانند فوکر ۱۰۰ و ام دی به عنوان گزینههایی که میتوانند از ناوگان فعال ایران خارج شوند نام برد و گفت: اگر امکان استفاده از قطعات جدید وجود داشته باشد، بخشی از هواپیماهای ما امکان ادامهی فعالیت را دارند، اما باید انتظار داشته باشیم حدود ۵۰ درصد از ناوگان فعلی بازنشست شوند.
وی با بیان این که در دوران پس از تحریم ضرورت دارد توجه ایرلاینها به هواپیماهای ۱۰۰ تا ۱۷۰ نفره جلب شود، تاکید کرد: با توجه به هزینه زیادی که وارد کردن هواپیماهای غولپیکر به آسمان ایران را به وجود میآورد، شاید منطقی باشد که با نوسازی قطعات حداکثر استفاده را از هواپیماهای فعلی بکنیم، اما نیاز فعلی به خرید هواپیماهایی با تعداد مسافر متوسط است که باید برای آنها برنامهریزی کرد.
معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری خاطر نشان کرد: در صورتی که این دو راهبرد بهطور همزمان پیگیری شود میتوان انتظار داشت ایرلاینهای ایرانی در فضای پس از تحریم حداکثر استفاده را ببرند و وضعیت ناوگان کشور بهطور جدی بهبود یابد.