در میان کشورهای دنیا در حال حاضر اتیوپی پر سرعت ترین رشد اقتصادی را دارد.
طی چند دهه گذشته رشد اقتصادی خارق العاده چین همواره یکی از موضوعات مورد توجه تحلیل گران بوده است.
اما مطمئنا اقتصاد چین تنها اقتصادی نیست که از رشد اقتصادی سریعی برخوردار است.در این مقاله به بررسی 13 کشوری پرداخته ایم که بر اساس پیش بینی های چشم انداز اقتصادی جهانی بانک جهانی طی سال های 2014 تا 2017 از بیشترین میزان رشد اقتصادی سالانه برخوردارند.
باید این موضوع را در نظر داشته باشیم که سریع ترین رشد اقتصادی لزوما به بزرگترین و توسعه یافته ترین اقتصادها تعلق ندارد . در حقیقت ، بیشتر این کشورها از نابرابری درآمد ، سطح پایین درآمد سرانه تولید ناخالص داخلی ، بی ثباتی سیاسی و فساد رایج رنج می برند .
در ذیل به بررسی این 13 کشور می پردازیم.
13- چین
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز 1 دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت درصد
- تولید ناحالص داخلی در سال 2017 : شش ممیز نه دهم درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز یک دهم دصد
اقتصاد: چین یک نیروی محرکه اقتصادی و صادرکننده بزرگ محسوب می شود و بسیاری بر این باورند که اقتصاد این کشور طی یک دهه آتی از اقتصاد آمریکا پیشی خواهد گرفت. اما دولت چین همزمان با دوره گذار این کشور به سوی اقتصادی بر پایه مصرف گرایی با مشکلات بسیاری رو به رو شده است. علاوه بر این، درآمد سرانه این کشور پایین تر از متوسط جهانی است.
12- روآندا
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هفت و نیم درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز 12 صدم درصد
اقتصاد: 90 درصد از جمعیت این کشور در بخش کشاورزی یا پردازش محصولات کشاورزی فعالیت می کنند . این در حالی است که گردشگری، مواد معدنی، قهوه و چای از دیگر منابع اقتصادی روآندا محسوب می شوند. با آن که این کشور از زمان نسل کشی سال 1994 گام های مهمی در جهت پیشرفت برداشت اما 45 درصد از جمعیت این کشور همچنان زیر خط فقر زندگی می کنند.
11 - تانزانیا
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز دو دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت ممیز یک دهم درصد
- تولید ناحالص داخلی در سال 2017 : هفت ممیز یک دهم درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 :هفت ممیز 15 صدم درصد
اقتصاد : تانزانیا اخیرا به سبب تولید طلا و گردشگری شاهد رشد اقتصادی بالایی بوده است. اقتصاد این کشور همچنین بر پایه مخابرات، بانکداری، انرژی و معدن و همچنین کشاورزی است. اما در زمینه درآمد سرانه باید گفت که تانزانیا یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می شود.
10 -موزامبیک
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز دو دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت ممیز سه دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هفت ممیز سه دهم درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز سه دهم درصد
اقتصاد:موزامبیک در بخش منابع طبیعی توانسته است سرمایه گذاری های فراوانی را به خود اختصاص دهد که بدین معناست رشد اقتصادی این کشور ادامه پیدا خواهد کرد. برخی تحلیل گران بر این باورند که موزامبیک ممکن است ممکن است قادر باشد از گاز طبیعی ، زغال سنگ ، تولید برق از آب کسب در آمد کند که این درآمد می تواند بیشتر از کمک های خارجی به این کشور ظرف پنج سال باشد.
اما بیشتر مردم این کشور در بخش کشاورزی فعال هستند و نیمی از مردم نیز زیر خط فقر زندگی می کنند.
9- بوتان
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز نه دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هشت ممیز چهار دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هفت درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز 55 صدم درصد
اقتصاد : بوتان کشوری کوچک و نسبتا غیر توسعه یافته است که به قدرت برق ، کشاورزی و جنگل متکی است. این کشور حجم زیادی برق به هند صادر می کند و قابلیت رسیدن به رشدی پایدار را طی چند سال آینده دارد.
8- هند
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز چهار دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت ممیز هشت دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هشت درصد
- نرخ متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز 57 صدم درصد
اقتصاد : نارندرا مودی نخست وزیر هند حتی با آن که اجرای اصلاحات را در اقتصاد هند به تأخیر انداخته است اما از با تحسین تحلیل گران مواجه شده است. خدمات بخش صنعت مهمترین منبع رشد اقتصادی هند محسوب می شود و حدود دو سوم تولید این کشور و همچنین کمتر از یک سوم نیروی کار را به خود اختصاص داده است. اما این کشور همچنان با مشکلاتی از قبیل فساد، فقر، تبعیض نژادی علیه زنان و دختران دست و پنجه نرم می کند.
7- پاپوا گینه نو
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : 16 درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : پنج درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : دو ممیز چهار دهم درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز شش دهم درصد
اقتصاد:85 درصد از جمعیت این کشور در بخش کشاورزی کار می کنند و شمار کمی نیز در بخش صادرات منابع طبیعی از جمله ذخایر معدنی از قبیل طلا، مس و نفت فعالیت می کنند. اما دولت این کشور در زمینه های بسیاری از جمله امنیت سرمایه گذاری ، اعتماد ضعیف سرمایه گذاری ، خصوصی سازی نهادهای دولتی و احیای حق حاکمیت نهادهای دولتی با مشکلاتی مواجه است.
6- ساحل عاج
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هشت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت ممیز هفت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هفت و نیم درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز هشت دهم درصد
اقتصاد: حدود دو سوم جمعیت این کشور در بخش کشاورزی مرتبط با صنعت کار می کنند. این کشور بزرگ ترین تولید کننده و صادرکننده کاکائو محسوب می شود و همچنین یکی از بازیگران مهم در صنایع قهوه و روغن پالم است.
5- ازبکستان
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هفت ممیز شش درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هفت ممیز هشت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هشت درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هفت ممیز هشتاد و هفت صدم درصد
اقتصاد: ازبکستان به کندی از دوران شوروی سابق به سوی اقتصادی بر پایه بازار گام برداشته است. این کشور پنجمین صادرکننده بزرگ کتان محسوب می شود و همچنین گاز طبیعی و طلا در اختیار دارد. شایان ذکر است که ازبکستان در تلاش برای ممنوعیت کار کودکان در صنعت کتان است.
4- میانمار
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هشت و نیم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هشت ممیز دو دهم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هشت درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هشت ممیز سه دهم درصد
اقتصاد : میانمار یکی از فقیرترین کشورها در منطقه جنوب شرق آسیا محسوب می شود و در سال 2011 در تلاش برای تعامل دوباره با اقتصاد جهانی ، تحول در بخش اقتصادی خود را آغاز کرد . این کشور نیروی کار جوان و همچنین منابع طبیعی در اختیار دارد و توانسته است حجم زیادی از سرمایه گذاری های خارجی را جذب کند.اما استانداردهای زندگی برای اکثر مردم این کشور تا حدود زیادی تغییر نیافته است.
3- جمهوری دموکراتیک کنگو
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هشت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : هشت و نیم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : نه درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : هشت ممیز 62 صدم درصد
اقتصاد : جمهوری دموکراتیک کنگو منابع طبیعی عظیمی در اختیار دارد که اما به سبب وجود فساد سیستماتیک ، درگیری ها و بی ثباتی سیاسی نتوانسته است از این بخش ها به صورت زیادی کسب درآمد کند. بدین ترتیب، اقتصاد این کشور از دهه 1990 به تدریج در حال بهبود بوده است.
2- ترکمنستان
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : هشت درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : نه درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : نه درصد
- میزان متوسط رشد اقتصادی سالانه طی سال های 2014 تا 2017 : نه ممیز هفت صدم درصد
اقتصاد : اقتصاد به شدت غرق در فساد ترکمنستان بر دو صنعت متکی است: کتان و گاز. این جمهوری سابق شوروی که چهارمین ذخایر گازی جهان را در اختیار دارد ف اخیرا صادرات گاز به چین را آغاز کرده است و حتی ممکن است انتقال گاز به اروپا را نیز آغاز کند.
بانک جهانی اعلام کرده است اما به سبب فساد شایع ، نظام آموزشی ضعیف ، سوء مدیریت دولت در بخش درآمدهای نفتی و گازی و نادیده گرفتن روند اجرای اصلاحات چشم انداز اقتصادی این کشور در آینده ای نزدیک دلگرم کننده نیست.
1- اتیوپی
- تولید ناخالص داخلی در سال 2015 : نه و نیم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2016 : ده و نیم درصد
- تولید ناخالص داخلی در سال 2017 : هشت و نیم درصد
- میزان متوسط رشد اقتصاد سالیانه طی سال های 2014 تا 2017 : نه ممیز هفت دهم درصد
اقتصاد : اقتصاد اتیوپی بیشتر بر پایه کشاورزی است اما دولت این کشور تلاش کرده است اقتصاد آن را متنوع کند و پیشرفت هایی در زمینه های صنعت، نساجی و تولید انرژی حاصل شد . با آن که این کشور به رشد اقتصادی خود همچنان ادامه خواهد داد اما درآمد سرانه اتیوپی همچنان یکی از پایین ترین درآمدهای سرانه در جهان است./خبر آنلاین
نظر شما
