نوشته بود «گاهی شروع‌های خوب، خود را به شکل پایان‌های تلخ نشان می‌دهند» اما این بار همه چیز تلخ بود.
بانکداری ایرانی-دست روزگار، تقدیر، بی‌احتیاطی، خودروی نامناسب، جاده بی‌کیفیت هر دلیلی که بیاوریم فرقی ندارد؛ دختر خوش خنده فوتبال ایران پرکشید و این حقیقتی دردناک و تلخ است که زنان فوتبالیست ایران آن را فراموش نخواهند کرد.
ملیکا محمدی متولد نهم فروردین ۱۳۷۹ بود که در تمام رده‌های سنی فوتبال ملی زنان ایران بازی کرد. شاید نقطه عطف ملیکا رقابت‌های انتخابی قهرمانی آسیا زیر ۱۹ سال آسیا بود. جایی که تیم کتایون خسرویار نتوانست به جام ملت‌ها صعود کند اما این پایان تلخ، شروع حضور محمدی در تیم زنان بزرگسال بود.
دختری که به قول خودش فوتبال را از کوچه و خیابان شروع کرده بود، به جایی رسید که به بازیکن فیکس تیم زنان ایران تبدیل شد و در جام ملت‌های آسیا و رقابت‌های انتخابی المپیک برای ایران توپ زد.
یک بار گفته بود دوست دارم با استرالیا بازی کنم که به همراه تیم ملی در ورزشگاهی مملو از هوادار روبروی استرالیا ایستاد تا عرق ملی خود را نشان بدهد. آن روز هیچکس فکرش را نمی‌کرد که چند ماه بعد فوتبال ایران در سوگ دخترش خواهد نشست.
با اینکه خانواده میلکا در آمریکا سکونت دارند اما او انتخاب کرد که برای ایران بازی کند و در پست‌های دفاع راست و چپ و هافبک فاعی بازی می‌کرد. در رده باشگاهی هم زیر نظر مرضیه جعفری در تیم خاتون بم بود. تیمی که امسال هم برای قهرمانی بسته شده بود و ملیکا می‌توانست جام را بالای سر ببرد و ترانه پیروزی بخواند اما...
فوتبال ایران قدردان ملیکا محمدی خواهد بود؛ دختری که برای پرچم کشورش کم نگذاشت و در بامداد سوم دی ماه ۱۴۰۲ در حادثه رانندگی درگذشت.
