بانکداری ایرانی- مرکز آمار ایران اعلام کرد متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار شهری در سال گذشته بیش از ۶۲ میلیون تومان بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ۳۱ درصد افزایش نشان میدهد. درآمد خانوار روستایی تقریبا نصف درآمد شهری ها بوده است.
به گزارش تسنیم به نقل از مرکز آمار ایران؛ در طرح آمارگیری هزینه ودرآمد خانوار که از سوی مرکز آمار منتشر شده، در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌های آن و گوشت هرکدام با سهم 21 درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با 50 درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
نگاهی به اهم نتایج طرح درسال 1399 در مناطق شهری و روستایی نشان میدهد که:
- متوسط هزینه‌ی کل خالص سالانه یک خانوار شهری 621،392 هزار ریال بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل 31 درصد افزایش نشان میدهد. از هزینه کل سالانه خانوار شهری 161،094 هزار ریال با سهم 26 درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و 460،298 هزار ریال با سهم 74 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده‌های آن و گوشت هرکدام با سهم 21 درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با 50 درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
- متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری 764،746 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل، 38 درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال 1399 رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است. منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان میدهد که 31،4 درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 15.7 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 52.9 درصد از محل درآمد‌های متفرقه خانوار تأمین شده است.
- مقایسه درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال 1398 نسبت به سال 1399 نشان میدهد که خانوارهای استفاده‌کننده از یخچال فریزر از 70،2 به 71.9، جاروبرقی از 91.7 به 91.5، ماشین لباسشویی از 87.1 به 87.3، اجاق گاز از 99.1 به 98.9 و مایکروویو و فر‌های هالوژن‌دار از 12.3 به 12.4 درصد تغییر یافته است. همچنین درصد خانوارهای شهری استفاده کننده از اتومبیل شخصی و ماشین ظرفشویی هر کدام به ترتیب با 53.1 و 7.6 درصد نسبت به سال قبل بدون تغییر بوده است.
- در سال 1399، عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی 94،5 درصد از خانوارهای شهری برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) بوده است.
- متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی 340،679 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 30،5 درصد افزایش نشان میدهد. از هزینه کل سالانه خانوار روستایی136،442 هزار ریال با سهم 40 درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و 204،237 هزار ریال با سهم 60 درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است. در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورد‌های آن با 25.0 درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با 32.0 درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
- متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی 420،470 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 41،6 درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان میدهد که 32،7 درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 29.7 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 37.5 درصد از محل درآمد‌های متفرقه خانوار تأمین شده است.
- مقایسه درصد خانوارهای روستایی استفاده کننده از لوازم عمده زندگی در سال 1398 نسبت به سال 1399 نشان میدهد که خانوارهای استفاده کننده از اتومبیل شخصی از 32،7 به 34.1، یخچال فریزر از 50.4 به 52.7، اجاق گاز از 98.4 به 98.3، جاروبرقی از 65.9 به 67.5، ماشین لباسشویی از 56.5 به 58.1، ماشین ظرفشویی از 0.5 به 0.4 و مایکروویو و فر‌های هالوژن دار از 2.3 به 1.6 درصد تغییر یافته است.
- در سال 1399 عمده‌ترین نوع سوخت مصرفی 75،2 درصد از خانوارهای روستایی برای گرما، گاز طبیعی (شبکه عمومی) و 13.3درصد نفت سفید بوده است.
متوسط هزینه‌ها و درآمد خانوار بر حسب استان
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار شهری نشان میدهد که استان تهران با 957،016 هزار ریال بیشترین و استان خراسان شمالی با 351،943 هزار ریال کمترین هزینه را در سال 1399 داشته‌اند.
همچنین استان تهران با 1،098،118 هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 478،831 هزار ریال، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری را در سال 1399 به خود اختصاص داده است.
بررسی متوسط هزینه کل سالانه یک خانوار روستایی نشان میدهد که استان البرز با 566،427 هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 180،395 هزار ریال کمترین هزینه را در سال 1399 داشته‌اند.
همچنین استان البرز با 676،897 هزار ریال بیشترین و استان سیستان و بلوچستان با 181،091 هزارریال، کمترین متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی را در سال 1399 به خود اختصاص داده است.
