پیش‌بینی‌ها مبنی بر اینکه چین ازنظر رشد اقتصادی از ایالات‌متحده پیشی بگیرد و تا سال 2020 به اقتصاد برتر جهان تبدیل شود، اغراق‌آمیز بود. در حقیقت، میزان تولید ناخالص داخلی اسمی (GDP) ایالات‌متحده آمریکا در سال 2019، 21.5 تریلیون دلار بود و پیش‌بینی می‌شود در سال 2020 به 22.3 دلار برسد.
بانکداری ایرانی - پیش‌بینی‌ها مبنی بر اینکه چین ازنظر رشد اقتصادی از ایالات‌متحده پیشی بگیرد و تا سال 2020 به اقتصاد برتر جهان تبدیل شود، اغراق‌آمیز بود. در حقیقت، میزان تولید ناخالص داخلی اسمی (GDP) ایالات‌متحده آمریکا در سال 2019، 21.5 تریلیون دلار بود و پیش‌بینی می‌شود در سال 2020 به 22.3 دلار برسد.
به گزارش اکونومیک نیوز، بر اساس پیش‌بینی بسیاری از کارشناسان، اقتصاد چین تا سال 2020، از ایالات‌متحده سبقت نگرفته اما رشد اقتصادی آن سریع‌تر از اقتصاد ایالات‌متحده است.
بر اساس آمار منتشرشده، اقتصاد هند سریع‌ترین رشد را در بین 10 کشور برتر جهان داشته است.
در این تجزیه‌وتحلیل که توسط شرکت FocusEconomics انجام‌شده، پیش‌بینی‌شده چین در مکان دوم با حدود15.7 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی اسمی در سال 2020 قرار گیرد.
اقتصادهای برتر کنونی
در حقیقت، ایالات‌متحده و چین رهبران مقتدر 10 اقتصاد بزرگ جهان هستند و بعد از آنها ژاپن با 5.2 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی اسمی در سال 2019 قرار دارد و تخمین زده می‌شود این میزان در سال2020به 5.4 تریلیون دلار افزایش یابد.
تولید ناخالص داخلی اسمی آلمان در سال 2019، 4.2 تریلیون دلار بود و پیش‌بینی می‌شود در سال2020به 4.5 تریلیون دلار برسد.
تولید ناخالص داخلی اسمی انگلیس در سال 2019، 3 تریلیون دلار بوده و تخمین زده‌شده به 3.2 تریلیون دلار در سال 2020برسد.
هند نیز تولید ناخالص داخلی اسمی سال 2019 آن 2.9 تریلیون دلار اعلام‌شده و پیش‌بینی می‌شود در سال2020 به 3.3 تریلیون دلار برسد.
فرانسه در سال 2019 تولید ناخالص داخلی اسمی 2.9 تریلیون دلار داشته و برآورد شده در سال 2020به 3.1 تریلیون دلار برسد.
تولید ناخالص داخلی اسمی ایتالیا 2.2 تریلیون دلار در سال 2019 بود و تخمین زده‌شده در سال 2020 به 2.3 تریلیون دلار برسد.
برزیل با تولید ناخالص داخلی اسمی 2.1 تریلیون دلار در سال 2019 پیش‌بینی می‌شود به 2.2 تریلیون دلار در سال 2020 برسد.
تولید ناخالص داخلی اسمی کانادا در سال 2019، 1.8 تریلیون دلار بود و پیش‌بینی‌شده در سال 2020به 1.9 تریلیون دلار برسد.
با این‌وجود، چین با سرعتی سریع‌تر از ایالات‌متحده در حال رشد است. اقتصاد چین در سال 2019 حدود 6.3 درصد رشد داشته و پیش‌بینی می‌شود در سال 2020به این میزان 6.1 درصد افزوده شود.
نرخ رشد اقتصادی ایالات‌متحده در سال 2019، 2.5درصد بوده است و پیش‌بینی‌شده 1.7 درصد در سال 2020 افزایش داشته باشد.
در حقیقت، انتظار می‌رود که رشد چین از میزان رشد هند فراتر رود. رشد اقتصاد هند در سال 2019، 4.4 درصد تخمین زده‌شده بود و پیش‌بینی می‌شود در سال 2020 نیز 7.4 درصد دیگر رشد داشته باشد.
نگاهی به گذشته
پنج اقتصاد برتر این فهرست همان پنج اقتصاد سال گذشته بودند. در سال 2015، هند به مقام ششم دست‌یافت و روسیه جایگزین کانادا در این فهرست شد.
در سال 2015، چین، هند و برزیل همه اقتصادهای نوظهور بازار محسوب می‌شدند و اکنون شاید بتوانیم اعلام کنیم که این اقتصادها ظهور کردند.
عوامل تأثیرگذار
اهمیت روزافزون اقتصادهای نوظهور بازار در سال 2020 پیامدهای گسترده‌ای برای تخصیص کالاهای مصرفی جهان، سرمایه‌گذاری‌ها و منابع محیطی خواهند داشت.
بازارهای گسترده مصرف‌کننده در اقتصادهای نوظهور فرصت‌های زیادی برای مشاغل داخلی و بین‌المللی فراهم می‌کند.
اگرچه درآمد سرانه در اقتصادهای توسعه‌یافته جهان بالاتر خواهد بود، اما انتظار می‌رود نرخ رشد درآمد سرانه در کشورهای مهم بازارهای نوظهور مانند چین و هند نیز بسیار قوی‌تر شوند.
الگوی گسترده‌تر
یکی از دلایل عمده رشد اقتصادهای نوظهور این است که اقتصادهای پیشرفته بازارهای بالغی هستند که ناگزیر به کندی رشد شدند.
از دهه 1990، اقتصاد کشورهای پیشرفته نسبت به اقتصادهای نوظهور مانند هند و چین رشد کندتری را تجربه کردند. بحران مالی جهانی که از سال 2008 تا 2009 ایجاد شد، باعث کندی رشد اقتصادی در بین اقتصادهای پیشرفته شد.
به‌عنوان‌مثال، در سال 2000، ایالات‌متحده 24 درصد از کل تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص داد. این میزان در سال 2010 به بیش از 20 درصد کاهش یافت و در سال 2018، کمی بیش از 15درصد بود. بحران مالی و رشد سریع اقتصادهای نوظهور از عوامل اصلی این کاهش تولید ناخالص داخلی ایالات‌متحده اعلام‌شده است.
در اواسط دهه 2000، اقتصاد ژاپن پس از رکود طولانی‌مدت بهبود اقتصادی اندکی را تجربه کرد که تا حدی به دلیل سرمایه‌گذاری‌های ناکارآمد و به دلیل پشت سر گذاشتن حباب‌های قیمت دارایی‌ها بود. رکود اقتصادی جهانی به دلیل کاهش شدید قیمت نفت و وابستگی شدید این کشور به تجارت، تأثیر زیادی بر ژاپن داشت.
پیامدهای تغییر اقتصادی
با افزایش درآمد خانوار و گسترش جمعیت، بازارهای خدمات و کالاهای مصرفی فرصت نمایی‌هایی را در بازارهای نوظهور ارائه می‌دهند. به‌طور خاص، تولیدکنندگان کالاهای لوکس با تغییر طبقه خانواده‌های کم‌درآمد به طبقه متوسط ، در این بازارها فرصت‌هایی پیدا می‌کنند.
یکی از بزرگترین پیامدها اهمیتی است که بر مصرف‌کنندگان جوان‌تر می‌گذارد. اگرچه در برخی از کشورهای نوظهور، ازجمله چین، جمعیت در حال پیر شدن است، اما جمعیت بازارهای نوظهور به‌طور قابل‌توجهی جوان‌تر از اقتصادهای پیشرفته است.
مصرف‌کنندگان جوان قدرت خرید قابل‌توجهی، به‌ویژه برای کالاهای بزرگ مانند اتومبیل و تجهیزات را نشان می‌دهند..
کشورهای نوظهور احتمالا به سرمایه‌گذاران مهم خارجی تبدیل می‌شوند و سرمایه‌گذاری‌های خارجی تنها در جهت تقویت نفوذ آنها در اقتصاد جهانی هستند./ایسنا
نظر شما
