'لی کوی ون' (Li kui wen) روز شنبه در گفت و گو با ایرنا رشد مبادلات اقتصادی را نشانه ای از رشد و افزایش همکاری های دو کشور عنوان کرد و گفت: چین اولین و بزرگترین خریدار نفتی و بزرگترین مشتری صادرات غیر نفتی ایران به شمار می رود و این وضعیت در سال 2018 نیز همچنان حفظ شده است.
به گفته وی حجم صادرات و واردات چین با ایران که حجم تجارت کل دو کشور محسوب می شود در 9 ماه سال 2018 میلادی به 189 میلیارد و 160 میلیون یوان (29 میلیارد و 101 میلیون دلار) رسید.
سخنگو و مدیر تحلیل آماری سازمان گمرک چین تاکید کرد این رقم در مقایسه با دوره مشابه سال 2017 میلادی 1.8 درصد رشد داشته است.
او تصریح کرد: صادرات چین به ایران در 9 ماهه نخست سال جاری میلادی 76 میلیارد و 180 میلیون یوان(11 میلیارد و 720 میلیون دلار) بود که نسبت به مدت مشابه سال قبل 16.3 درصد کاهش یافته است.
سخنگو و مدیر تحلیل آماری سازمان گمرک چین در ادامه واردات چین از ایران در 9 ماهه نخست سال جاری میلادی را 112 میلیارد و 980 میلیون یوان (17 میلیارد و 381 میلیون دلار) عنوان کرد.
او تصریح کرد این رقم در مقایسه با دوره مشابه سال قبل میلادی 19.1 درصد افزایش یافته است.
'لی کوی ون' با اشاره به تحریم های آمریکا علیه ایران گفت: روابط اقتصادی دو کشور بدون توجه به قوانین داخلی کشورهای ثالث، توسعه پیدا می کند چین همانند گذشته در زمینه های اقتصادی و تجاری با ایران کار می کند و خروج آمریکا از برجام تاثیری در روابط اقتصادی دو کشور ندارد.
به گفته سخنگو و مدیر تحلیل آماری سازمان گمرک چین، پکن مخالف یک جانبه گرایی اقتصادی آمریکا یا هر کشور دیگری است و قوانین داخلی این کشور برای چین اهمیتی ندارد لذا ما مخالف خروج آمریکا از برجام و اعمال تحریم های یکجانبه واشنگتن علیه تهران هستیم.
اظهارات سخنگو و مدیر تحلیل آماری سازمان گمرک چین در حالی است که 'دونالد ترامپ' رئیس جمهوری آمریکا ماه مه اعلام کرد آمریکا از توافق هسته ای بین المللی با ایران خارج شده و تحریم های اقتصادی علیه تهران که از ژانویه سال 2016 تحت برجام معلق شده بود، دوباره اعمال خواهد شد.
پیش از این 'هوا چون یینگ' سخنگوی وزارت امور خارجه چین نیز گفته بود توسعه روابط اقتصادی ایران و چین با هیچ قانون بین المللی در تضاد نیست دو کشور دارای روابط اقتصادی دیرینه هستند و این روابط همچنان در آینده نیز حفظ خواهد شد.
او گفته بود اینکه کشوری بر اساس قوانین داخلی خود به کشورهای دیگر فشار بیاورد یا تدابیر یکجانبه ای علیه اقتصاد یک کشور اعمال کند با سیاست اصلاحات و درهای باز چین متضاد است و با آن همراهی نمی کند.