به گزارش ایسنا، این کارگردان علت عدم تأثیرگذاری برخی فیلمهای تاریخی را فیلم نبودن آنها و عدم هماهنگی اجزای مختلف فیلم و متناسب نبودن زبان و لحن فیلم با فضای زمانی و مکانی اثر دانست و افزود: فیلمنامهنویس باید ادبیات را بشناسد و با آن مأنوس باشد.
این کارگردان فیلم را بیان یک موضوع با تصویر متحرک تعریف و اشاره کرد: فیلم داستانی بخشی از سینماست و سینما میتواند مستند باشد.
وی تفاوت فیلم مستند و فیلم گزارشی و خبری را در ماندگاری ابدی و پرداخت خلاقانه به موضوع واقعی مطرح کرد.
احمدجو درباره تفاوت محتوا با موضوع و پیام فیلم گفت: محتوا نحوه انتقال پیام است و این دو مقوله جدا هستند که به اشتباه به جای هم گرفته میشوند.
وی افزود: هرچه تأثیرگذاری فیلم بر احساسات، عاطفه و روح بیشتر باشد فیلم قویتر است و هنر باید روح را نشانه بگیرد و روحپرور باشد. با پیامها و شعارهای درشت تأثیرگذاری اتفاق نمیافتد. تأثیرگذاری با ساختار سینمایی اثر شکل میگیرد و یک فیلم خوب و تأثیرگذار مستقیماً آموزش نمیدهد.
کارگردان سریال «روزی روزگاری» یکی از کلاسهای آموزشی فیلمسازی را دیدن فیلمهای خوب دانست و تصریح کرد: دروازه ورود به سینما دانشگاه است.
وی اظهار کرد: فیلمسازان جوان ناامید و سرخورده نشوند که این به اثر لطمه میزند و در صورت داشتن عشق و استعداد با پشتکار و آموختن این مسیر را پیش بروند. جوانان به دنبال استعداد و علاقهشان در شاخههای مختلف سینما و هنر بروند.
احمدجو در پاسخ به این سوال که «تجربههای واقعی در فیلمسازی و فیلمنامهنویسی تا چه حد مؤثر است؟» گفت: تجربه یک عمل در خروجی خود را نشان میدهد که فرد چقدر به شناخت در آن موضوع رسیده است.
او با نقل خاطرهای از شهید مدرس و توصیهاش در مطالعه ادبیات به فرزندش به نقل از این شهید تأکید کرد: ادبیات مقوم هر نوع فن و انسانساز و درونساز است.
وی افزود: هر فیلمنامهای یک متن ادبی هم هست پس ما با ادبیات سر و کار داریم. ادبیات فاخر ما را به دل فرهنگ راهنمایی میکند.
کارگردان «تفنگ سرپر» مطالعه کتابهای مختلف را حتی در حد یک بند قبل از خواب به طور مستمر و پیوسته توصیه کرد و گفت: در صورت ادامه این روند پس از دو سال نتیجه شگفتانگیز آن را خواهی دید که نسبت به بسیاری از مسائل بصیرت و نگاه جدیدی یافتهاید.
وی خاطرنشان کرد: فیلمساز بیسواد هرگز فیلم خوبی نخواهد ساخت و اگر یک بار از دستش در برود و کار خوبی بسازد این روند دائمی نخواهد بود.
احمدجو اضافه کرد: کار خوب ساختن غیر از سواد، عشق میخواهد و حرفهای بودن را برای تعیین درجه اعتماد و سپردن کار جدی به فرد مناسب میدانم و هیچیک از کارهای فرهنگی شغل و حرفه نیستند و مشغولیتند و عشق هدایتکننده آنهاست.
وی در پایان تأکید کرد: شهرت واقعی حاصل هنرنمایی واقعی است.