تشریفات مانع دسترسی مردم به مسئولان می‌شود

 بانكداري ايراني -روزنامه آرمان در گفت ‌وگویی با محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، نوشت: انقلاب اسلامی ایران در سال 57 به تعبیر برخی از صاحب نظران یکی از بزرگ‌ترین قیام‌های ملی با رویکرد عدالت‌خواهی و رسیدن به آزادی در قرن بیستم بود.

در گزیده ای از این گفت ‌وگو آمده است: انقلابی که ریشه در دل تاریخ داشت و سال‌های متمادی عدالت‌جویان و آزادیخواهان کشور برای رشد و تعالی و بار نشستن آن رنج و ملالت‌های فراوانی را به جان خریدند. این درخت چهل ساله که امروز در جهان خودنمایی می‌کند، صلابت و بالندگی خود را مدیون جوانان و آزادمردانی است که خون خود را برای به ثمر رساندن این درخت به پای آن نثار کردند. اکنون در آستانه چهل سالگی این حادثه بزرگ نگاهی داریم به کارنامه انقلاب اسلامی در تحقق آرمان‌ها و شعارهای اولیه انقلاب. برای بررسی بیشتر این موضوع «آرمان» با محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و استاد دانشگاه مفید قم به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه می‌خوانید.

**با گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب، نظام اسلامی تا چه‌اندازه به اهداف و آرمان‌های اولیه خود نائل آمده است؟

ما اگر خواسته باشیم وضع امروزمان را با وضع رژیم گذشته مقایسه کنیم، از خیلی جهات پیشرفت داشته‌ایم. از لحاظ عمرانی، آبادانی و اقتصادی جمهوری اسلامی پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته است. ولی در برخی شعارهای اولیه انقلاب ما که عبارت بود از آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی، رأی و آرای مردم، عدالت اجتماعی هنوز به دلایل مختلف به هدف نرسیده‌ایم. مساله عمده‌ای که ما را مقابل شاه قرار داد و باعث شد مردم علیه حکومت شاه قیام کنند و رژیم سلطنتی را از پای درآورند فاصله طبقاتی و نبود عدالت اجتماعی در جامعه ایران بود. ثروت‌های هنگفتی در حکومت در دست عده‌ای خاص وجود داشت و طبقه‌ محروم در فشار زیادی بود و از طرفی آزادی‌های سیاسی و آزادی‌های احزاب آنگونه که انتظار می‌رفت و در دنیای آن روز مطرح بود، در حکومت آن زمان بسیار کم بود. 

یکی از مسائل که در دنیا مطرح می‌شد حقوق بشر بود که در کشور ما رعایت نمی‌شد. از دلایل عدم تحقق اهداف اولیه شاید بتوان مشکلات دهه اول انقلاب عنوان کرد، مشکلاتی مانند ترورهای دهه شصت و یا جنگ تحمیلی. در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد کشور گرفتار مشکلات جنگ و فعالیت تروریست‌ها بود اما از اواسط دهه هفتاد که شعار اصلاحات آمد تا اندازه‌ای توسعه سیاسی به‌وجود آمد و به دنبال خود توسعه اقتصادی را نیز به همراه داشت.

**در اوایل انقلاب فاصله بین مردم و مسئولان بسیار کم بود و مسئولان خود را موظف به پاسخگویی به مردم می‌دانستند، به نظر شما این ارتباط در حال حاضر چگونه است؟

بنده در دهه 50 فعالیت سیاسی داشتم شاهد بودم که بیشتر مسئولان وقت به راحتی در جامعه حضور داشتند و اغلب مردم با آنها ارتباط داشتند ولی پس از انقلاب کم‌کم تشریفات بیشتر شد. به عنوان نمونه اگر کسی بخواهد با نماینده خود در مجلس دیدار کند مراحل زیادی را باید پشت سر بگذارد و یا حتی یک استاندار را در یک استان در نظر بگیرید، مردم نمی‌توانند با استاندار خود به راحتی ملاقات داشته باشند و باید بپذیریم که فاصله بین مردم و مسئولان بیشتر شده است و از سوی دیگر مشکلات مردم هم بیشتر از قبل شده و نیاز دارند که مشکلات خود را با مسئولان در میان بگذارند اما فضای اداری و تشریفات حاکم بر روابط مانع دسترسی مردم به مسئولان می‌شود.

*منبع: روزنامه آرمان؛ 1396،11،17