روزنامه اعتماد در گفت وگویی با یدالله طاهرنژاد فعال سیاسی اصلاحطلب، نوشت: آقای روحانی کاندیدای اصلاحطلبان بوده و با حمایت آنها روی کار آمده است. آنها نمیتوانند خود را از عملکرد آقای روحانی جدا کنند. بنابراین اصلاحطلبان باید تلاش کنند تا دولت موفق باشد.
در گزیده ای از این گفت وگو آمده است: کابینه دولت دوازدهم تکجناحی نیست و فعالان سیاسی هر دو جناح در آن حضور دارند. رییسجمهور نیز بارها تاکید کرده کابینهای فراجناحی خواهد داشت. باید دید که چنین راهبردی از سوی روحانی میتواند فضای سیاسی کشور را به سمت آرامش و کاهش تخریب نسبت به دولت پیش ببرد. دراین خصوص با یدالله طاهرنژاد، فعال سیاسی اصلاحطلب گفتوگو کردیم که در زیر میخوانید:
**ارزیابی شما از آرایش سیاسی کشور پس از انتخابات ریاستجمهوری چیست؟
چینش کابینه تاثیری بر آرایش نیروهای سیاسی کشور ایجاد نکرده است. از ابتدا هم انتظار اینکه آقای روحانی یک کابینه اصلاحطلب داشته باشد، وجود نداشت. البته کسی هم تصور نمیکرد که کرسیهای اصلاحطلب کابینه کاهش یابد. امید است که با عملکرد مثبت کابینه و عمل به وعدهها این مساله نیز کاهش پیدا کند و حمایت قاطع اصلاحطلبان از رییسجمهور و کابینه پشتوانهای باشد تا دولت کارش را بهتر انجام دهد.
**آیا فضای تند نقد و تخریب دولت نسبت به پیش از انتخابات، کاهش پیدا کرده است؟
بله. فضای تند نقد و تخریب کاهش یافته و دلیل آن نیز روشن است. چینش کابینه عمده جریانهای سیاسیای را که در نقد دولت تلاش میکردند، راضی کرده است. به همین دلیل الان خیلی انگیزه نقد دولت ندارند. تا حدود زیادی نظرشان تامین شده است. موافقین دولت نیز وظیفه خود میدانند که از دولت حمایت کنند. در مجموع بعد از شروع به کار کابینه دوازدهم، فضای سیاسی کشور آرامتر و منطقیتر شده است.
**چنین فضایی میتواند بستری برای پیگیری گفتوگوی ملی باشد؟
بحث گفتوگو یا تعامل، تفاهم و وحدت ملی از باب هم جهت شدن همه نیروهای سیاسی کشور در مقابله با تهدیدهایی که کشور را آزار میدهد امر خوب و پسندیدهای است اما این به معنای نفی رقابت سیاسی نیست. به هر حال رقابت در دنیا پذیرفته شده است و باعث تعالی و توسعه کشورها میشود. نیروهای خلاق و فعال جامعه را به تحرک بیشتر وا میدارد. بنابراین این رقابت سیاسی بین دو جناح اصلی کشور یعنی اصلاحطلبان و اصولگرایان ادامه خواهد داشت. البته در یک فضای آرام و منطقی دنبال خواهد شد. به طور طبیعی این اتفاق در حال وقوع است. گفتوگو و تعامل به نوعی در حال شکلگیری است. ترکیب دولت و مجلس همین مساله را نشان میدهد. فعالان سیاسی ذیل گفتمانهایشان با هم در حال تعامل هستند. در خانه احزاب جریانات عمده سیاسی کشور با هم در حال تعامل هستند. به طور طبیعی فضای گفتوگو بین جناحها شکل گرفته است و رو به جلو است. البته فکر نمیکنم طرح دوباره این موضوع کمکی کند. این ضرورت وجود ندارد.
**انتقادی از برخی اصلاحطلبان شنیده میشد. اینکه آقای روحانی در زمان انتخابات راهنمای چپ زد و از بدنه اجتماعی رای گرفت اما پس از روی کار آمدن و در انتخاب کابینه به راست حرکت کرد. با این مساله موافق هستید؟
آقای روحانی خیلی دستش باز نبود تا کابینه دلخواه خودش را معرفی کند. رای اعتماد مجلس هم نشان داد که ارزیابی او از مجلس درست بوده است. مجلس به یک وزیر پیشنهادی اصلاحطلب که مورد اجماع اصلاحطلبان بود رای اعتماد نداد و وزیر دیگر اصلاحطلب را نیز با کاهش شدید رای مواجه کرد. رای آقای حجتی نسبت به دفعه قبل کاهش یافت در حالی که وزیر مناسبی بود. این مساله نشان میدهد که آقای روحانی ارزیابی دقیقی از مجلس داشت و متناسب با شرایط و مقتضیات و مقدورات کابینه خود را معرفی کرد.
**اصلاحطلبان تا کجا باید پای آقای روحانی بایستند؟
تا آخر باید پای آقای روحانی بایستند. آقای روحانی کاندیدای اصلاحطلبان بوده و با حمایت آنها روی کار آمده است. آنها نمیتوانند خود را از عملکرد آقای روحانی جدا کنند. باید نتیجه کار خود را بپذیرند؛ چه این نتیجه مثبت باشد و چه منفی. بنابراین اصلاحطلبان باید تلاش کنند تا دولت موفق باشد.
**برکات ائتلاف با جریان اعتدالی بیشتر بود یا مشکلات و مضراتش؟
جریان اعتدالی را چندان در عرصه سیاست کشور تاثیرگذار نمیبینم. اصلاحطلبان ستون اصلی و پشتوانه آقای روحانی را بر عهده داشته و دارند. ما در کشور دو جریان سیاسی عمده داریم. جریان اعتدال هنوز دارای بدنه اجتماعی گستردهای نیست که به تنهایی بتواند حمایت از دولت را در برابر هجوم مخالفین به عهده گیرد. اصلاحطلبان باید تمام قد از آقای روحانی دفاع کنند تا دولت موفق شود به وعدههایش عمل کند. به هر حال مسوولیت عملکرد آقای روحانی و دولتش متوجه اصلاحطلبان خواهد بود. آنها نمیتوانند خود را از این موضوع کنار بکشند.
**جدیترین و مهمترین خواسته اصلاحطلبان از دولت چیست؟
اصلاحطلبان از دولت انتظاری برای خودشان ندارند. آنها میخواهند دولت در حوزههای مختلف اقتصاد، اشتغال و تولید، امنیت عمومی و توسعه سیاسی موفق باشد. در این صورت اصلاحطلبان به نتیجه دلخواه خود میرسند.
*منبع: روزنامه اعتماد؛ 1396،6،19