آنگ‌سان سوچی که روزگاری در صحنه جهانی به‌عنوان نماد دموکراسی خوش می‌درخشید و به او جایزه صلح نوبل داده شد، پس از رسیدن به قدرت گویی آلوده آن شده است. او این روزها در برابر کشتار مسلمانان کشورش زبان در کام گرفته گویی این کشتار اتفاقی است که در کشوری دیگر رخ می‌دهد.
دنیای اقتصاد: سال‌ها او نماینده و سمبل اعتراضات صلح‌آمیز بود، خود را وقف دموکراسی در کشورش میانمار کرده بود و نظامیان را با روش‌ها و ابزار صلح‌آمیز خود کلافه کرده بود. آنگ‌سان سوچی که روزگاری در صحنه جهانی به‌عنوان نماد دموکراسی خوش می‌درخشید، به او جایزه صلح نوبل داده شد و خشونت را همواره نفی می‌کرد و 15 سال در حبس خانگی بود، پس از رسیدن به قدرت گویی آلوده آن شده است. زنی که روزگاری نماد صلح در کشورش بود این روزها در برابر کشتار مسلمانان کشورش زبان در کام گرفته گویی این کشتار اتفاقی است که در کشوری دیگر رخ می‌دهد. «جیمی‌تارابای»، گزارشگر سی‌ان‌ان، می‌نویسد اکنون معترضان در منطقه تمثال‌های این نماد دموکراسی را می‌سوزانند و از بی‌عملی او در برابر کشتار مسلمانان خشمگین هستند. اکنون حدود 125 هزار نفر حق شهروندی‌شان در این کشور بودایی لغو شده است. «ماتیواسمیث»، پایه‌گذار گروه حقوق بشری «Fortify Rights» که هم‌اکنون در کمپ «کوتوپالونگ» در بنگلادش استقرار دارد به سی‌ان‌ان می‌گوید: «اینها کشتار جمعی است و زیرنظر سوچی رخ می‌دهد و او نه‌تنها کاری برای توقف آن انجام نمی‌دهد، بلکه بر آتش بحران می‌دمد.»
سی‌ان‌ان از سوچی به‌عنوان رهبر بالفعل کشور یاد می‌کند و گفته می‌شود او محرم راز رئیس‌جمهوری میانمار است. پدرش ژنرال «آنگ سان»، پس از آنکه میانمار در سال 1948 از بریتانیا استقلال پیدا کرد پایه‌گذار این کشور بود. او مرد معتبری بود و در سال 1991 به دلیل اینکه «نمونه‌ای عالی از قدرت برای پابرهنگان است» برنده جایزه نوبل هم شد. به تازگی ملاله یوسف زی هم برای خانم سوچی نامه نوشته، اما دریغ از اقدام. تارابای می‌نویسد سوچی بیشتر عمر خود را وقف دموکراسی و حقوق بشر برای کشورش کرد، اما تا امروز در مورد مسلمانان کشورش بی‌توجهی و سکوت پیشه کرده است. شرایط در این کشور به قدری بحرانی است که نیروهای امنیتی میانمار حتی اقدام به بمب‌گذاری در بخش‌هایی از مرزهای مشترک با بنگلادش کرده تا مانع بازگشت مسلمانان به کشورشان شوند. به گزارش رویترز دو منبع که خواستند نامشان فاش نشود، گفتند، کاملا مکان مین‌گذاری شده را می‌شناسند و بنگلادش به کاشت مین در مسافتی در نزدیکی مرزهایش رسما اعتراض خواهد کرد.
از سوی دیگر، اکنون بنگلادش در تلاش است تا جزیره‌ای را برای مسلمانان متواری اختصاص دهد.
به گزارش رویترز، مسوولان در داکا اعلام کردند، بنگلادش برای آماده‌سازی و توسعه جزیره‌ای دور‌افتاده برنامه‌ریزی می‌کند تا به‌طور موقت ده‌ها هزار مسلمان روهینگیایی مسلمان را که از خشونت‌ها در میانمار گریخته‌اند، در آنجا جا‌دهد. به‌رغم اقدامات مقامات بنگلادش در زمینه ممانعت از ورود غیرقانونی مسلمانان روهینگیا به کشورشان اما حدود ۱۲۵ هزار تن طی تنها ۱۰روز وارد بنگلادش شده‌اند تا به بیش از ۴۰۰هزار تن دیگری بپیوندند که در اردوگاه‌های موقت پرازدحام اقامت دارند.
گزارشگر سی‌ان‌ان می‌نویسد برخی حامیان سوچی معتقدند که او کنترلی بر ارتش، نظامیان و بر دولت غیرنظامی ندارد بنابراین، کاری از دستش ساخته نیست. او را «ماندلای آسیا» لقب دادند، اما به‌نظر می‌رسد ظهور و سقوط این ماندلا زودهنگام باشد. واشنگتن پست اول سپتامبر در سرمقاله‌ای نوشت که خیلی زیاد است که از خانم سوچی بخواهیم خشونت را از سر مسلمانان روهینگیایی دور کند؟ این سرمقاله می‌نویسد او یکبار دیگر متن سخنرانی خود را در هنگام دریافت نوبل بخواند که می‌گفت: «... برای خلق دنیایی عاری از آوارگان، بی‌خانمانان و ناامیدان... دنیایی که... همه در آن از آزادی و ظرفیت زیستن در صلح برخوردار باشند.»
سوچی می‌گوید: «من فقط یک سیاستمدار هستم. من نه مارگارت تاچر هستم نه مادر ترزا. گاندی هم یک سیاستمدار زیرک بود.» ستاره بخت «ماندلای آسیا» زودهنگام غروب کرد.
نظر شما
