ما اصلاح‌طلبان و حامیان دولت باید به کلان ماجرا فکر کنیم و خیلی خودمان را درگیر جزییات نکنیم و تنها یک انتظار از رییس‌جمهور داشته باشیم، اینکه گفتمان اصلاحات و اعتدال را به صورت جدی و به عنوان یک امر استراتژیک حمایت و پیگیری کند.
روزنامه اعتماد در گفت وگویی با محمد عطریانفر فعال اصلاح طلب، نوشت: ما اصلاح‌طلبان و حامیان دولت باید به کلان ماجرا فکر کنیم و خیلی خودمان را درگیر جزییات نکنیم و تنها یک انتظار از رییس‌جمهور داشته باشیم، اینکه گفتمان اصلاحات و اعتدال را به صورت جدی و به عنوان یک امر استراتژیک حمایت و پیگیری کند.
در گزیده ای از این گفت وگویی آمده است: چه کسانی قرار است چهار سال آینده همراهان حسن روحانی در کابینه باشند؟ این سوال در شرایطی مطرح است که نه فضای حاکم بر کشور شبیه سال ٩٢ است و نه حسن روحانی رییس‌جمهوری است که در سال ٩٢ قدم به پاستور گذاشت. چهار سال گذشته از روحانی مردی دیگر ساخت، مردی که بیش از هر چیز این تغییر را در روزهای پیش از انتخابات به نمایش گذاشت و فضای نسبتا سرد انتخابات را تبدیل به معرکه‌ای داغ کرد و در روز انتخابات صف‌های طولانی را در حوزه‌های رای‌گیری رقم زد. همه اینها سبب شد تا بحث کابینه در این دوره شکل دیگری به خود بگیرد و روحانی بیش از هر کس دیگری بر این امر واقف بود که در جلسه هیات دولت با صراحت گفت: «اکنون نوبت آن ٢٤ میلیون نفر است».
محمد عطریانفر به عنوان یک چهره اصلاح‌طلب اما خوش‌بینانه به این ماجرا نگاه می‌کند و معتقد است اصلاح‌طلبان نباید خود را درگیر جزییات کنند و کلان ماجرا را نگاه کنند. او در گفت‌وگو با «اعتماد» مهم‌ترین توقع اصلاح‌طلبان از رییس‌جمهور را پیگیری کردن گفتمان اصلاحات می‌داند و معتقد است اینکه چه کسانی قرار است بازوهای رییس‌جمهور در این امر باشند در تخصص شخص حسن روحانی است. اکنون عطریانفر هم بر این مساله تاکید می‌کند که وجود یک کابینه همپا و همگرا برای چهار سال آینده ضروری است. مشروح گفت‌وگوی «اعتماد» با محمد عطریانفر را در ادامه بخوانید.
**در چهار سال گذشته بسیاری معتقدند دولت به سیاست داخلی توجه نکرده است و در دولت آینده مهم است به این بخش توجه ویژه‌ای شود. از سوی دیگر وزارت کشور متولی سیاست داخلی است که همواره در این مدت عملکردش مورد انتقاد بوده است. فکر می‌کنید نقش وزارت کشور و شخص وزیر در این زمینه چقدر می‌تواند پر‌رنگ باشد؟
کسانی را که آقای رییس‌جمهور به عنوان همکار خود در کابینه انتخاب می‌کند از دو جنبه دارای ماموریت و مسوولیت هستند. یک بخش از مسوولیت‌شان در حوزه تخصصی آنهاست و بخش دیگر ماموریت و مسوولیت مشترکی است که اعضای کابینه در کنار رییس‌جمهور دارا هستند. به نظر من وزرای ما در مسیر پذیرش این دو مسوولیت مهم باید بپذیرند که مسوولیت مشترک‌شان به‌عنوان عضو کابینه مهم‌تر از مسوولیت تخصصی آنهاست. علتش این است که وقتی کابینه‌ای به صورت منسجم و یکپارچه مسوولیت‌ها و ماموریت‌هایی را عهده‌دار می‌شود، انسجام و اتحاد وزرا کارکرد و تاثیر‌گذاری بیشتری نسبت به صفت فردی آنها در حوزه مسوولیت فردی‌شان خواهد داشت. از این حیث این دو جنبه قابل تاکید است.
**از نگاه یک اصلاح‌طلب مهم‌ترین توصیه‌ای که در این مورد می‌توانید داشته باشید، چیست؟
آقای روحانی یک تجربه چهار ساله‌ای را از سر گذرانده با مجموعه‌ای از همکاران و مدیرانی که عملکردشان مثبت بوده است. اما شاید بهتر باشد که روی همگرایی و یکپارچگی وزرایی که انتخاب می‌کنند، تاکید داشته باشد و از این مهم نگذرد. اگر رییس‌جمهور این نکته را مدنظر نداشته باشد علی‌القاعده یک کابینه غیرهمگرا و متفرق حتما آسیب‌پذیر خواهد بود.
**به مسائل حاشیه‌ای اشاره کردید؛ اتفاقا این روزها بسیار شنیده می‌شود که رییس‌جمهور برای چینش کابینه تحت فشار است و فکر می‌کنید بهترین مسیری که رییس‌جمهور می‌تواند در مسیر مقابله با فشارهای احتمالی در پیش بگیرد، چیست؟
من چندان بر این عقیده نیستم که آقای رییس‌جمهور تحت فشاراست. البته کسانی که این جمله را بیان می‌کنند دلسوز رییس‌جمهور هستند اما به نظر من اساسا گفتن چنین حرف‌هایی باعث تضعیف رییس‌جمهور است. رییس‌جمهوری که با ٢٤ میلیون رای یا به گفته خودشان ٢٧ میلیون رای روی کار آمده و دارای چنین پشتوانه مردمی است، معنی ندارد تحت فشار قرار گیرد.
**اما بسیاری خلاف نظر شما را باور دارند و معتقدند چنین فشاری وجود دارد و تحت همین فشارها ممکن است مهره‌های اصلی روحانی در کابینه حضور نداشته باشند.
در چینش کابینه هماهنگی‌هایی وجود دارد که به نظر من خسارت‌بار نیست و نباید آنها را به عنوان فشار به رییس‌جمهور تلقی کنیم. از سوی دیگر بر کسی پوشیده نیست که وزرا باید از مجلس رای اعتماد بگیرند و نمایندگان حق‌شان است که در این رابطه اظهارنظر کنند. به‌طور کلی جنبه‌هایی را که بیان کردم به عنوان فشار تلقی نمی‌کنم و بر همین اساس معتقدم رییس‌جمهور برای چینش کابینه تحت فشار نیست و این مسائل کاملا طبیعی است و باید این منطق هماهنگی و الفت سیاسی را به رسمیت شناخت.
** شما نسبت به توجه رییس‌جمهور به خواسته‌های اصلاح‌طلب‌ها خیلی خوش‌بین هستید. اکنون به عنوان یک اصلاح‌طلب پاسخ دهید، اگر رییس‌جمهور در چینش کابینه نظر اصلاح‌طلبان را تامین نکند فکر می‌کنید این جریان سیاسی چه سیاستی را در مقابل روحانی اتخاذ خواهد کرد؟
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید اصلاح‌طلبان را تعریف کنیم و توجه داشته باشیم این اظهارنظر اصلاح‌طلبان از چه بستری صادر می‌شود. با کمال احترامی که برای نمایندگان فراکسیون امید قایل هستم، اما فکر می‌کنم اگر چینش کابینه به‌طور کلی مورد تایید شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان قرار بگیرد به این معنی است که اصلاح‌طلبان در چینش کابینه به نوعی تفاهم و توافق با رییس‌جمهور رسیده‌اند. نمی‌توانیم تصور کنیم رییس‌جمهور با تک تک افرادی که عنوان اصلاح‌طلبی را یدک می‌کشند خود را هماهنگ کند.
اما در مجموع فکر می‌کنم ما اصلاح‌طلبان و حامیان دولت باید به کلان ماجرا فکر کنیم و خیلی خودمان را درگیر جزییات نکنیم و تنها یک انتظار از رییس‌جمهور داشته باشیم، اینکه گفتمان اصلاحات و اعتدال را به صورت جدی و به عنوان یک امر استراتژیک حمایت و پیگیری کند. حال اینکه کارگزار تقویت و پیگیری این گفتمان چه کسانی می‌توانند باشند در تخصص رییس‌جمهور است که شخص ایشان با توجه به محدودیت‌ها و مشکلاتی که دارد گزینه اصلح را انتخاب می‌کند.
*منبع: روزنامه اعتماد، 1396.5.4
نظر شما
