مدیر عامل شرکت Total فرانسه شاید ساده ترین پاسخ به این سئوال باشد، اما شناخت از این مدیر نفتی چنان کم است که تا دیروز (12 تیر 1396) همه رسانه های داخلی او را "پاتریک پویان" خطاب می کردند.
مدیر عامل شرکت Total فرانسه شاید ساده ترین پاسخ به این سئوال باشد، اما شناخت از این مدیر نفتی چنان کم است که تا دیروز (12 تیر 1396) همه رسانه های داخلی او را "پاتریک پویان" خطاب می کردند.
به گزارش میزان، پاتریک پویانه 54 ساله، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل غول نفتی جهان، شرکت Total فرانسه است.
وی دانش آموخته ممتاز دانشگاه پلی تکنیک فرانسه است. پویانه در سال 1989 وارد وزارت صنعت فرانسه شد. او خیلی زود مشاور فنی وزیر شد. پاتریک پویانه در سال 1997 میلادی وارد صنعت نفت شد و در شرکت Elf مشغول به کار شد و دو سال بعد در پروژه های نفتی قطر به کار گرفته شد.
در سال 2000 میلادی هنگامیکه Elf با توتال ادغام شد تا یکی از 10 شرکت نفتی بزرگ جهان شکل بگیرد، پویانه وارد راه تازه ای شد. وی که تجربه فعالیت های گسترده ای داشت در 2002 به سمت معاون ارشد توتال در واحد اکتشاف و تولید در امور مالی و اقتصادی منصوب شد و در سال 2006 نیز به واحد تحقیق و توسعه این شرکت رفت. در همین سال بودکه پویانه به کمیته مدیریت توتال ملحق شد، کمی بعد و در سال 2011 به سمت معاون مدیرکل پالایش این شرکت منصوب شد. او در سال 2012 مدیر پالایش توتال شد.
پس از وقوع سانحه در فرودگاه بین المللی ونوکوو در روسیه و مرگ ناگهانی کریستوفر دومارژی، مدیرعامل پیشین توتال، در سال 2014 میلادی، پاتریک پویانه به سمت مدیرعامل یکی از بزرگترین شرکت های نفتی جهان منصوب شد. او در سال 2015 به عضویت هیئت مدیره توتال درآمد و در پایان آن سال به عنوان رئیس هیئت مدیره انتخاب شد.
شرکت توتال که پویانه هم اکنون هدایت آن را بر عهده دارد در سال 2016 میلادی درآمدی برابر با 127.9 میلیارد دلار داشته است که نزدیک به 6.2 میلیارد دلار آن سود خالص این غول نفتی است. درآمد توتال را مقایسه کنید با تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2016 میلادی که برابر با 412.2 میلیارد دلار بوده است.
توتال فرانسه نزدیک به 102 هزار کارمند در سراسر جهان دارد (شرکت ملی نفت ایران در سال 1395 نزدیک به 88 هزار کارمند داشت) و در همه بخش های صنعت نفت از جمله تولید و اکتشاف، تولید برق، حمل و نقل، پالایش، بازاریابی محصولات نفتی، و تجارت نفت خام مشغول به فعالیت است.
غول نفتی توتال 934 شرکت زیرمجموعه خود دارد. بیشترین تولید نفت و گاز این شرکت در قاره اروپاست (757 هزار بشکه معادل نفت در روز)، در آفریقا (634 هزار بشکه معادل)، و در خاورمیانه 517 هزار بشکه معادل در روز تولید می کند.
پویانه با چنین سابقه ای و با مشغله ای که در چنین شرکتی دارد، دیروز (12 تیر 1396) در نخستین سفر تجاری اش به ایران، برای امضای قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی در تهران حاضر شد. سفری که برای وی و در صنعت نفت جهان تاریخ ساز بود.
توتال یکبار دیگر در دهه 1990 میلادی قرارداد توسعه پارس جنوبی را امضا کرده بود و در صنعت نفت ایران فعالیت کرد تا زمانیکه تحریم ها مانع از فعالیت شرکت های بین المللی در کشور شد. در آن زمان توتال نخستین شرکت غربی بود که حاضر به امضای قرارداد نفتی با ایران شد و پس از ورود این شرکت بود که سایر شرکت های نفتی نیز به ایران آمدند.
پویانه دیروز در مراسم امضای قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی، ضمن اشاره به این حضور تاریخی، گفت: "ما خوشحالیم که نخستین شرکت غربی هستیم که نخستین قرارداد نفتی جدید ایران (IPC) را امضا می کنیم و امیدواریم این قدم، راه را برای ورود سایرین همانند گذشته به ایران باز کند."
چیزی که سفر پاتریک پویانه را برای امضای قرارداد به ایران توجیه کرد، نه رقم بالای قرارداد، بلکه استراتژیک بودن امضای قراردادهای جدید نفتی ایران بود. قراردادهایی که پس از طی فراز و نشیب های زیاد در وزارت نفت ایران طراحی و تنظیم شد تا شرایط را برای ورود بهتر شرکت های بین المللی به ایران پس از برجام فراهم کند.
سفر پاتریک پویانه به تهران و امضای قرارداد IPC چراغ سبز ایران به غربی ها از یکسو، و آمادگی غربی ها برای ورود به ایران را از سوی دیگر نشان داد.
نظر شما
