بی شک احزاب در هر کشوری دغدغه منافع ملی دارند و بر این نکته اذعان دارند که منافع ملی باید در اولویت قرار گیرد اما بهتر است که این دغدغه تنها انتزاعی و ذهنی نباشد و بیشتر در عرصه عمل نیز مورد توجه قرار گیرد.
روزنامه ابتکار در گزارشی به بررسی نسبت احزاب و گروه های سیاسی و چگونگی تامین منافع ملی پرداخت و نوشت: بی شک احزاب در هر کشوری دغدغه منافع ملی دارند و بر این نکته اذعان دارند که منافع ملی باید در اولویت قرار گیرد اما بهتر است که این دغدغه تنها انتزاعی و ذهنی نباشد و بیشتر در عرصه عمل نیز مورد توجه قرار گیرد.
در گزیده ای از این مطلب می خوانیم: حزب را می‌توان به عنوان نهادی در نظر گرفت که به دنبال تاثیرگذاری در حکومت است، این تاثیرگذاری نیز به طور معمول از طریق نامزد کردن کسانی با دیدگاه هایی همسو با حزب برای کسب مسئولیت‌ها و مناصب سیاسی صورت می‌پذیرد.
با توجه به نقش احزاب می‌توان از این توان برای منافعی بالاتر و فراتر از منافع حزبی اندیشید و آن را در نظر گرفت. بنابراین برای منافع ملی باید از منافع حزبی و گروهی گذشت. زیرا این نگرش بر ضرورت پیروی منافع حزبی از دریچه منافع و مصالح ملی تاکید دارد. البته این امر بیانگر این است که هرچند منافع ملی و منافع حزبی جدا از هم هستند اما با هم تضاد ندارند. چرا که منافع حزبی در راستای منافع ملی است که معنا پیدا می‌کند و ثبات سیاسی را به همراه می‌آورد.
در ادامه می خوانیم: احزاب و منافع ملی هر دو دارای اهمیت اما هر کدام دارای جایگاه خاص خود هستند؛ به بیان دیگر این 2 به مثابه دو جزیره جدا از هم نیستند، بلکه بدون شک باید منافع ملی را بر هر چیز دیگری اولویت داد. این که احزاب از سلیقه های متفاوتی برخوردارند، جای هیچ شکی نیست. در نتیجه، این اختلاف سلیقه خط تمایزی را در میان احزاب ترسیم می‌کند. از این رو احزاب می‌توانند به عنوان عامل پیشبرد توسعه کشور و منافع ملی یک کشور باشند. به نوعی می‌توان گفت تکثر در دیدگاه ها و رویکردهای احزاب باید یک کل بزرگتر با عنوان منافع ملی را در نظر بگیرد. بررسی و تحلیل سیاست های عمل‌گرایانه دو جریان اصلی کشور ـ اصلاح طلبان و اصولگرایان ـ در حفظ و تامین منافع ملی گام نخست در برون رفت از فضایی است که می‌تواند به گسست از تامین مصالح ملی بینجامد.
** احزاب، نقد و بحث منافع ملی
بدون تردید یکی از بایسته های پویایی جوامع وجود فضای نقد است و در این میان احزاب به عنوان بخش مهمی از بدنه جامعه به عنوان پیشرو در این عرصه فعالیت می‌کنند. نکته‌ای که مطرح می‌شود و باید مورد توجه قرار گیرد حد و حدود نقدها و مرزبندی مشخص آن ها با توجه به منافع ملی است؛ چرا که اگر نقدها مصالح و منافع ملی را در نظر نگیرند به سمت تخریب حزب رقیب حرکت می‌کند و این خود به منافع ملی آسیب می‌زند. اگر انسجام درونی را حفظ نکنیم تامین منافع ملی دور از دسترس است
حسین کنعانی‌مقدم در گفت و‌گو با «ابتکار» به الزامات چگونگی مشی سیاسی احزاب و گروه های سیاسی اشاره می‌کند و معتقد است: رعایت قواعد بازی در رقابت های سیاسی، باید با توجه به منافع ملی باشد تا به ارتقای ثبات سیاسی منجر شود و نقش گره‌گشایی داشته باشد و خارج شدن از این قواعد به طور حتم مفید به فایده نیست و آسیب‌رسان است.
** وجه مشترک اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه‌رو در بحث منافع ملی مشارکت بالا در انتخابات است
غلامرضا ظریفیان با اشاره به سابقه جریانات و گروه های سیاسی در بحث تامین منافع ملی به «ابتکار» می‌گوید: اگر منصفانه به مسئله ارتباط احزاب و گروه های سیاسی داخل کشور نگاه کنیم، هم اصلاح طلبان و هم جریان اصولگرای معتدل و شناسنامه دار در تامین منافع و مصالح ملی دغدغه جدی داشته‌اند. اگر ارزیابی کنیم که میزان چگالی کدامیک از این دو جریان اصلی کشور در بحث تامین منافع و مصالح ملی بالاست، بدون ملاحظات جناحی و با منطق می‌توان گفت که اصلاح طلبان از گذشته تا به اکنون تلاش زیاد و دغدغه‌های کلانی در بحث مهم منافع ملی داشته‌اند.
حقیقت این است که جامعه ایرانی بدون اقبال، نظر و حضور مردم در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نمی‌تواند منافع ملی خود را تامین کند. تاکید بر حضور مردم در عرصه‌های مختلفی که به آن اشاره شد از جمله دستاوردهای سیاسی اصلاح‌طلبان بوده است. بدون تردید جریان اصولگرایی معتدل هم در راستای تامین مصالح و منافع ملی گام‌های مهمی برداشته‌اند و به اصل این قضیه پای‌بند بوده‌اند. مشارکت بالای مردم در رقابت های سیاسی و انتخاباتی خود امری مهم در راستای منافع ملی بوده که جریان اصول گرای میانه رو با اصلاح طلبان در این مسئله همگام و هم نظر بوده‌اند.
*منبع: روزنامه ابتکار، 1396.4.12
نظر شما
