یک کارشناس فناوری اطلاعات با اشاره به چالشهایی که کسب و کارهای فضای مجازی درحوزه صادرات با آن روبرو هستند، گفت: تاثیر برجام بر کسب و کارها ملموس نیست و صادرات در این شرایط بی معنا است.
حسین اسلامی در گفتگو با مهر، به چالش کسب و کارهای حوزه فضای مجازی و فناوری اطلاعات در صدور خدمات پرداخت و گفت: باید یاد بگیریم با کشورهای خارج مبادله اطلاعاتی داشته باشیم و نگاهمان علاوه براینکه به داخل باشد، به سمت استفاده از پتانسیل سرمایهگذاران خارجی نیز باشد. چرا که با حفظ نگاه ملی، می توانیم حس اعتماد را در کشورهای خارجی ایجاد کرده و محصولات خود را صادر کنیم.
کسب و کارهای ما با اپلیکیشن های جهانی آشنا نیستند
وی با بیان اینکه در حوزه خدمات ارزش افزوده در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات، برای کشورهای همسایه و کشورهایی که دارای فرهنگ مشترک با ما هستند، باید خدمات ارائه کنیم، افزود: نباید منتظر باشیم تا این کشورها به سمت ما بیایند. بلکه بهتر است ما خدمات مورد نیاز آنها را تامین کنیم. یکی از این خدمات با وجود حجم زیاد مسافران خارجی به شهرهای کشور ما، می تواند خدمات مربوط به گردشگری باشد. به عنوان نمونه یک اپلیکیشن کاربردی که بتواند ویژگیهای کشور ما را به مسافران خارجی نشان بدهد.
اسلامی تاکید کرد: کسب وکارهای ما با اپلیکیشنهای جهانی آشنا نیستند و از آن درآمدزایی نمیکنند. ما حتی در حوزه گردشگری نسبت به ثبت جاهای مختلف کشور در گوگل ضعیف کار میکنیم و در رابطه با این موضوع، با وجودی که زیرساختهای ارتباطی وجود دارد، اطلاعرسانی صورت نمیگیرد.
در زمینه نیازسنجی محتوای آنلاین ضعیف عمل کردیم
این کارشناس فناوری اطلاعات در پاسخ به این سوال که در شرایط فعلی مشکل کجاست و چرا نتیجه نهایی قانع کنندهای از اقدامات صورت گرفته دیده نمیشود، گفت: به طور کل حوزه محتوای آنلاین یک خلاقیت خاص میخواهد که نیازمند تمرین است و باید برای آن نیازسنجی شود که ما در این زمینه ضعیف هستیم.
اسلامی ادامه داد: از سوی دیگر در حوزه گرافیکی ضعیف عمل میکنیم و آن را به خوبی اجرا نمیکنیم. این نقاط ضعف باید تقویت شود. درهمین حال تبلیغات متناسبی در این بخش صورت نمیگیرد. برای مثال شاید یک اپلیکیشن بسیار فاخر و بسیار کاربردی وجود داشته باشد اما از آن باخبر نمیشویم و محصولات کارآمد و کاربردی ما شناخته نمیشوند.
برجام برای کسب و کارهای فناوری اطلاعات ملموس نیست
وی با تاکید براینکه راهی جز استفاده از فناوری اطلاعات نداریم و باید از ابزارهای تبلیغاتی که یکی از آنها رسانههای اجتماعی است، استفاده کنیم، گفت: در حوزه صادرات نیز جدای از این موارد، نیازمند زیرساختهایی غیر از فناوری اطلاعات هستیم. برای مثال تا وقتی نتوانیم پول خود را پس بگیریم، صادرکردن معنی نخواهد داشت.
این کارشناس خاطرنشان کرد: هم اکنون فرآیند ارسال محصول و دریافت پول، نیازمند زیرساخت حقوقی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است که در اختیار شرکت صادرکننده نیست.
اسلامی با اشاره به اینکه تاثیرات برجام هنوز برای کسب و کارها ملموس نیست و هنوز امکان نقل و انتقال پول از خارج به کشور وجود ندارد و صادرات در این شرایط بیمعنی است، اظهار امیدواری کرد که اوضاع بهتر شود اما سرعت تحول شرایط بعد از برجام، پایین است.
دولت نگاه توسعه صادرات در بخش فناوری اطلاعات ندارد
به گفته وی، در حوزه ذائقه سنجی و شناخت ادبیات مخاطب ضعیف عمل کردهایم که این بخش باید به روزرسانی شود اما از طرفی دیگر، این فرایندها باید مورد حمایت دولت قرار گیرد. کشوری مانند چین این سیاست را به کار گرفته و برای نگاه توسعه صادرات، هزینه میکند، اما مسئولان ما این نگاه را نداشته و آن را گسترش نمیدهند.
این کارشناس فناوری اطلاعات با بیان اینکه به نظر من هنوز اولویت اول ما در بخش فناوری اطلاعات، صادرات نیست، گفت: با این حال توصیه می شود که از منظر اشتغال دانشبنیان پایدار و سرآمد، مسئولان حوزه فناوری اطلاعات را در اولویت قرار دهند.
انتظارات از شبکه ملی اطلاعات چیست
اسلامی در مورد نقش شبکه ملی در توسعه موضوع شهر هوشمند و موضوعات وابسته به آن نیز گفت: تا به حال ما به صورت ملموس، تاثیری ندیدیم؛ البته پروژههای اینچنینی باید به پایان رسیده تا به خروجیهای مناسب برسد. با این وجود در حال حاضر تاثیر شبکه ملی اطلاعات بر مدیریت شهر هوشمند ملموس نیست.
وی با بیان اینکه انتظارات ما باید از شبکه ملی تعریف شود، گفت: برخی مواقع تفکر این است که اینترنت همان شبکه ملی اطلاعات است اما باید بدانیم این دو، مجزا هستند و هر دو نیاز کشورند. هم اکنون مقداری در مورد این بخش اختلافات فرهنگی و نگاهی وجود دارد اما باید توجه داشت که یک سری از این موضوعات، زیرساخت کسب و کار است.
اسلامی افزود: برای مثال در چین شبکههای اجتماعی بومی پرمخاطب وجود دارد و حتی در مورد سرچ و موتورجستجو، گوگل در این کشور اول نیست. در تجارت الکترونیک هم همین طور است. در سایر کشورها نیز به همین منوال است. مشابه بومی بسیاری از اپلیکیشن های خارجی وجود دارد و مردم از هر دوی آنها استفاده می کنند.
این کارشناس با تاکید براینکه این موارد تنها مختص ایران نیست و ما باید با استفاده از نرم افزارهای بومی، مواظب کشورمان باشیم ، خاطرنشان کرد: ما اگرچه نباید صرفا بحث خودکفایی مطلق را داشته باشیم اما باید از مبنای کسب و کار داخلی و آنچه که تولید می کنیم دفاع کنیم.
نیازمند بازچیدمان کسب و کار در فناوری اطلاعات هستیم
به اعتقاد وی، تولید محتوا در کشور ما خوب است اما طرح تجاری لازم و ادبیات مرتبط با کسب و کار را نداریم تا بتوانیم مردم را توجیه کنیم که از این محتوا استفاده کنند.
اسلامی گفت: ما نیازمند نگاه بازچیدمان کسب و کار هستیم. باید توجه داشت که فناوری اطلاعات یک صنعت به موازات سایر صنایع نیست و یک صنعت راه انداز سایر صنایع است. براین اساس باید نگاه اولیه هر کسب و کاری به سمت فناوری اطلاعات باشد.