روزنامه اعتماد در گفتوگو با کارشناسان ضرورت مشارکت در انتخابات را بررسی کرده و در گزارشی نوشت: چرا باید در انتخابات ریاستجمهوری و شوراها شرکت کرد؟...» سوالی که تنها چند روز به برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری و پنجمین دوره شوراها به یکی از موضوعات داغ محفلهای خصوصی و عمومی تبدیل شده است. سوالی که «اعتماد» در گفتوگو با کارشناسان و کاندیداهای شورا، آن را مطرح کرده است.
در ادامه این گزارش می خوانیم: محمود میرلوحی، کاندیدای عضو لیست امید اصلاحطلبان با اشاره به ضرورت حضور مردم در انتخابات گفت: تاریخ نشان میدهد که هر گاه در کشور ما مشارکت حداکثری وجود داشته، فصلالخطابی برای حل بخش عمدهای از مشکلات بوده است. بنابراین اگر به توسعه کشور علاقهمندیم باید در انتخابات شرکت و حضوری فعال داشته باشیم. وی با اشاره به دو دیدگاه قالب در انتخابات گفت: دیدگاه اول شامل طیفی است که به آزادی، مسائل زنان، کارآفرینی و... نگاه مثبتی ندارد و دیدگاه دوم طیفی است که علاقهمند به مشارکت مردمی در اداره کشور و توجه به مقولههایی چون آزادی، جوانان و زنان، حقوق شهروندی و تعامل با دنیا... است و حضور گسترده در پای صندوقهای رای میتواند تضمینکننده پیروزی این طیف و حاکم شدن فضایی دموکراتیک و تعالی جامعه باشد. میرلوحی انتخابات شوراها را نیز یکی از بهترین ظرفیتها برای حضور مردم در اداره شهرهایشان دانسته و گفت: شوراها، بهترین گزینه و گستردهترین فضا برای مشارکت واقعی شهروندان در اداره شهرها است. حضور 120 هزار نفر از چهرههای مدنی در کل کشور برای شوراها نکته کوچکی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. به گفته این چهره اصلاحطلب این نیروهای متمرکز میتوان ابزار مناسبی باشد برای کمک و حمایت از دولت برای اداره شهرها.
وی در همین خصوص گفت: سابقه 16 ساله شوراها به خصوص در شهرهای بزرگ میتواند شوراها را به بهترین گزینه برای تعامل با دولت تبدیل کند. به بیانی دیگر دولت میتواند با همین پشتوانه، اختیارات خود را به تدریج به مدیریتهای شهری تفویض کند و خود فقط نقش نظارتی را داشته باشد.
او با بیان اینکه در سالهای قبل از سوی اصلاحطلبان طرحی به دولت ارایه شد که براساس آن دولت 23 وظیفه خود را به مدیریت شهری تفویض میکرد، گفت: براین اساس دیگر لازم نبود دولت به مدرسهسازی بپردازد یا آب و فاضلاب شهری را کامل کند و... بلکه تمام این موارد را به مدیریت شهری واگذار میکند و همانطور که گفته شد خودش تنها در نقش ناظر ظاهر میشود.
میرلوحی تصریح کرد: اگر مردم مانند همیشه حضوری مقتدرانه را در پای صندوقهای رای داشته باشند و انتخابهایی از روی شناخت داشته باشند میتوان چنین برنامههایی را دوباره پیگیری کرد تا با تعامل بین دولت و مدیریت شهری، شهرهایی مناسب برای زیستن و در خور شأن شهروندان ایرانی داشته باشیم.
*سلطانیفر: حضور در انتخابات ضرورت ثبات خارجی
محمد سلطانیفر، کارشناس رسانه اما از زاویهای دیگر به انتخابات و ضرورت حضور مردم در آن نگاه میکند: به نظرم یکی از زوایای انتخابات این دوره که مغفول مانده است، ابعاد خارجی برگزاری و افرادی است که پیروز آن میشوند. حضور 4 ساله روحانی ایران را به منطقه باثباتی تبدیل کرده که دور تا دورش را کشورهایی ملتهب فراگرفتهاند. به همین دلیل حضور مردم در این انتخابات میتواند تاییدی باشد برای دولتی که این آرامش و ثبات را برای کشور به ارمغان آورده است.
این استاد دانشگاه به عنوان دومین دلیل برای حضور در انتخابات گفت: موضوع دوم، همان مساله توافق برجام است. توافقی که با وجودی که بین ایران و چندین کشور اروپایی است ولی در اصل، مخاطبین اصلی آن ایران و امریکا هستند. در همین راستا رییسجمهور جدید امریکا تعدادی از تحریمها را تا بعد از انتخابات به تعویق انداخته تا اگر فردی غیر از روحانی روی کار آمد به بهانه اینکه فردی که توافق برجام را انجام داده، خود دیگر نیست، تحریمها را دوباره اعمال کند.
وی ادامه داد: از سویی اگر برجام به هر دلیلی از سوی ترامپ لغو شود، ما با مشکل بزرگی مواجه خواهیم شد. مشکلی که از جنس جنگ نظامی و دفاع از مرزها نیست بلکه مشکلی به نام تحریم و مشکلات اقتصادی است که میتواند به کشور آسیبهای بسیاری وارد کند.
سلطانیفر تاکید کرد: همین دلایل به تنهایی کافی است تا هر ایرانی که برای کشورش نگران است و به آینده آن اهمیت میدهد پای صندوقهای رای برود و به دولتی که منشأ چنین تحولات عظیم خارجی بوده، رای بدهد.
حناچی: حضوری که میتواند پایان نابسامانی های شهری باشد
دکتر پیروز حناچی، معاون وزیر مسکن و راه و شهرسازی نیز به قول خودش ترجیح میدهد تا به مساله از زاویه تخصصی خودش نگاه کند: اگر دولت روحانی در سال 92 روی کار نیامده بود جمعیت امروز تهران شاید به حدود 13.5 میلیون نفر میرسید. درحالی که دولت موفق شد تا این رقم را در حد هشت میلیون و 400 هزار نفر ثابت نگاه دارد.
این تلاش درشرایطی انجام شد که شهرداری تمایلی برای کنترل جمعیت نداشت. چرا که افزایش جمعیت رونق ساخت وساز را به دنبال دارد و ساخت و ساز بیشتر هم از دید شهرداری یعنی کسب درآمد و منفعت بیشتر! وی با تاکید براینکه تغییر دولت باعث شد تا عملا شهرداری مجبور شود تغییر رویه بدهد گفت: عملکرد دولت به گونهای بود که شهرداری عملا مجبور شد زیر بار خیلی از مسائلی برود که تا آن روز از آنها طفره میرفت. مثلا آیا تا قبل از سال 92، شما خبری در مورد بافتهای تاریخی یا بافتهای فرسوده و اقداماتی که در مورد آنها میشود، میشنیدید؟ یا در مورد «نما»ی ساختمان و بلندمرتبهسازی و دهها مورد دیگر ؟
حناچی به عنوان مثال به بلندمرتبهسازی اشاره کرده و گفت: در دورههای قبل به بیتدبیری مدیران و کارشناسان شهری و همچنین سودجویی شهرداران، شاهد رشد تصاعدی آمار بلند مرتبهسازی بودیم. به طوری که تعداد برجهایی که در دوره قالیباف ساخته شده است از کل تعداد برجهایی که در دوره شهرداران بعد از انقلاب ساخته شده، بیشتر بوده است. اما در عوض دولت روحانی جلوی این بلندمرتبهسازی بیرویه که دود آن به چشم کل شهر میرفت را گرفت. وی ادامه داد: اما اینها تنها اقدامات دولت روحانی نبودند، به همین نسبت در تمامی حوزهها شاهد اقداماتی کلیدی و اساسی بودیم که هر یک به تنهایی میتواند دلیلی برای موفقیت دولت او باشد.
معاون وزیر راه همچنین با اشاره به ضرورت شوراهایی متخصص و عملگرا و قوی گفت: چرا شوراهای ما باید به قدری ضعیف عمل کنند که شهردار حتی به خود زحمت جوابگویی به آنها را نیز ندهد؟! چرا نباید شهرداری آمار و اطلاعات پروژهها و اقدامات خود را در اختیار نهادهای مرتبط و بالادستی مثل شورا یا شورای عالی شهرسازی بگذارد؟! دلیل آن واضح است. چون شهردار تقریبا مطمئن است که این شورا نمیتواند وی را تحت فشار قرار دهد، چه رسد به استیضاح و برکناری! در چنین شرایطی طبیعی است که انتخاب افرادی اصلح و کارآمد چه در حوزه تخصصی و چه در حوزه مدیریتی میتواند شهردار آینده را به شهرداری «پاسخگو» و شهر را به محلی مناسب برای زیستن و رشد نسلهای آینده به شکلی ایدهآل تبدیل کند.
*منبع: روزنامه اعتماد؛ 96،2،27