در روزهای اخیر شاهد این هستیم که اوضاع کشور بی‌محابا ازسوی برخی کاندیداها و هوادارانشان آشفته، بحرانی، سیاه، بی‌آینده و مردم ایران فقیر، درمانده و فلاکت‌زده معرفی می‌شوند.
بانكداري ايراني - در روزهای اخیر شاهد این هستیم که اوضاع کشور بی‌محابا ازسوی برخی کاندیداها و هوادارانشان آشفته، بحرانی، سیاه، بی‌آینده و مردم ایران فقیر، درمانده و فلاکت‌زده معرفی می‌شوند.
مجید فراهانی دبیرکل حزب ندای ایرانیان در یادداشتی در روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت:نگارنده این یادداشت کاری ندارد که این تصویر از کشور آیا منطبق بر واقعیت هست یا نه و سهم دولت چهار ساله گذشته در وضعیت فعلی کشور چه میزان است، آنچه برای این بنده سراپا تقصیر مهم است، اثر و تبعات چنین تصویر‌سازی‌های مکرر این روزها در اذهان باورمندان به این تبلیغ بوده، به‌گونه‌ای که شاهدیم حتی صداوسیما به‌عنوان فراگیرترین رسانه قانونی کشور به این موج پیوسته و بی‌وقفه به گسترش روحیه یأس و ناامیدی از وضعیت فعلی کشور مشغول است.
برنامه‌های جهت‌دار صداوسیما در تخریب دولت مستقر و سیاه‌نمایی عملکرد آن که در تهیه گزارش‌ها و گفت‌وگو با مردم مشهود است، در راستای همین استراتژی به یأس‌آفرینی و بدبینی مردم به دولت و عملکرد آن نظام دامن می‌زند. وجه اشتراک نوع این برنامه‌ها که در بخش‌های پربیننده‌ای مثل 20:30 هم پخش می‌شوند، نقد عملکرد دولت است که تا تخریب و سیاه‌نمایی هم جلو می‌رود و توجهی به آن ندارد که با این روش‌ها تا چه حد به اعتماد ملی مردم به کل حاکمیت ضربه کاری می‌زند.
پر بدیهی است وقتی گزارشگر تلویزیونی میکروفن به دست در خیابان با مردم درباره مشکلات فعلی‌شان و انتظاراتشان از دولت صحبت می‌کند، مطالب مختلفی از جمله مشکلات همیشگی مردم در حوزه‌های مختلف مثل بیکاری، بدهی به بانکها، گرانی یا طرح مشکلات منطقه و کسب‌وکارشان مطرح می‌شود.
جملاتی ازاین قبیل که «کار نداریم»، «دستفروشم»، «زیر بار مشکلات اقتصادی کمرمان خم شده»، «کسی به فکر جوونا نیست»، «مگه با این حقوق کم میشه زندگی کرد؟!»، «از هوای اهواز و ریزگردها و غبار چه خبر؟»، «برای چی درس بخونیم؟» و امثال این مطالب به‌کرات در تلویزیون دیده می‌شود به نحوی که با روشن‌کردن صداوسیمای وطنی گاهی شک می‌کنی که نکند اشتباها تصویر شبکه‌های اپوزیسیون را از ماهواره همسایه روی گیرنده‌های خود گرفته‌ای؟!
هرچند که طبیعتا مقصر مستقیم وجود این مشکلات دولت و رئیس‌جمهوری فعلی یا معاون اول که کاندیدا هستند، معرفی نمی‌شوند اما این هم‌آوایی رسانه ملی که همسو با منتقدان دولت تفاوتی بین نقد با تخریب نمی‌گذارد و با سیاه‌نمایی فزاینده تیشه به ریشه کل حاکمیت می‌زنند، جای شگفتی دارد.
از دست رفتن اعتماد ملی و سرمایه اجتماعی ازدست‌رفته در پس این تخریب‌های اپوزیسیون‌وار مسئله‌ای نیست که با رفتن این دولت و استقرار دولتی دیگر قابل جبران باشد.
*منبع:روزنامه وقایع اتفاقیه،1396،2،9
نظر شما
