مهدی شمسایی ظفرقندی مدیرروابط عمومی و بین الملل شرکت بیمه نوین و دبیرکارگروه روابط عمومی سندیکای بیمه گران ایران
وقت آن رسیده است که هر عضو روابط عمومی در صنعت بیمه چراغی شود در ذهن جامعه در جهت فرهنگ سازی و آگاه سازی نسبت به بیمه، تعاریف آن، حقوق بیمه گذار و فرآیند خسارت دهی و نیز لزوم وجود بیمه در سبد خانوار را برای چندمین بار و این بار در شکل هایی تاثیر گذارتر متذکر شود.
روابط عمومی جزو آن دسته حوزه های کاری است که اصطلاح "سهل و ممتنع" به خوبی بر آن می نشیند. از آن جهت سهل است که در تعریف، ساده می نماید و ممتنع از آن جهت که روابط عمومی هر سازمانی بسته به هدف، جایگاه و نقش آن باید ابزارهای متفاوت پیامی را به روش های مختلف بکار بندد و با هر تغییر زمانه بروز شود. باید گوش به زنگ تحولات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه باشد و در اغلب حوزه های فرهنگی و هنری اشراف داشته باشد.
این کار سهل و ممتنع در صنعت بیمه اما سخت تر نیز می شود. چرا که این صنعت که می بایست همپای بخش های دیگر اقتصادی گام بردارد هنوز بسیار نحیف است و چالش های متعددی سرعت رشد این صنعت را با کندی موجه ساخته است. عدم توسعه فرهنگ بیمه، اعتماد کم جامعه به آن، نرخ شکنی¬های غیر اخلاقی و بعضا قوانینی که کارشناسانه و عادلانه تصویب نشده اند، خدشه¬های متعددی بر پیکر بیمه وارد کرده اند و این موارد، تنها تعدادی از شمارهای بسیار مشکلات این صنعت است. در این میان، یکی از وظایف اصلی روابط عمومی شرکت های بیمه گر، مطالبه¬گری نسبت به اتفاقاتی است که در جهت اشتباه پیش آمده اند و به قولی ره به ترکستان برده¬اند.
لذا وقت آن رسیده است که هر عضو روابط عمومی در صنعت بیمه چراغی شود در ذهن جامعه در جهت فرهنگ سازی و آگاه سازی نسبت به بیمه، تعاریف آن، حقوق بیمه گذار و فرآیند خسارت دهی و نیز لزوم وجود بیمه در سبد خانوار را برای چندمین بار و این بار در شکل هایی تاثیر گذارتر متذکر شود.
روابط عمومی یک شرکت بیمه همچنین می تواند و باید در کنار خبرنگاران این صنعت قرار گرفته و نسبت به بحران ها، رویدادها و مسائل منفی حساس و هوشیار بوده و با تولید محتوا در فضاهای مختلف، هشداری باشد بر اینکه این صنعت آسیب پذیر با چنان شیوه ای بیمار خواهد شد.
به عنوان مثال در حوادث سیل های اخیر، که متاسفانه قلب تمامی مردم را به درد آورد، بار بزرگی بر دوش صنعت بیمه نهاده شد. باری که بسیار بیش از توانایی های بیمه است و باید صندوقی نظیر حوادث طبیعی در کنار آن قرار گیرد. این مسئله اگر به خوبی اطلاع رسانی نشود و تمامی توقعات به سوی بیمه نشانه رود، قطعا اعتماد عمومی نسبت به صنعت بیمه باز هم کاهش خواهد یافت.
رسانه¬های مجازی اکنون این لطف را دارند که دسترسی آزادانه به اطلاعات فراهم ساخته اند و قید سانسور را نیز ندارند. اطلاعات با شیوه¬های نوین و به صورتی غیر محافظه کارانه می توانند در این بسترها نشر یابد، بدون آنکه هزینه ای جز خلاقیت و نوآوری ایده را داشته باشند. این فرصت فراهم شده است که مطالبات صنعت بیمه از منظر کارشناسی بیان و ذهن ها نسبت به مواردی که روند این صنعت را کند ساخته و اعتماد اقشار را نیز با لطمات بسیار مواجه ساخته هشیار شود.
بنابراین روابط عمومی¬های شرکت¬های بیمه در زمان کنونی باید بیش از هر زمان دیگر برای تولید محتوای خود در فضاهای مختلف رسانه، اهمیت قائل باشند و بدانند که نقش آن اکنون بسیار حساس تر از تبلیغ صرف محصول شرکت بیمه است.
هر لحظه باید فضاهای مختلف رسانه جمعی را رصد کرد، اتفاقات مهم صنعت بیمه را پیگیرانه بررسی کرد و نسبت به آسیب ها دغدغه مند و هوشیار بود چرا که " هر میخ نا بجا، کشتی صنعت بیمه را دچار صدمه خواهد کرد".
اکنون روابط عمومی در بیمه، باید با نگاه پرسشگر خود نسبت به مسائل اجتماعی و اقتصادی، دغدغه ها و نیازهای جامعه، در جهت بسترسازی برای پیش بردن مسیرهای جدی در صنعت بیمه حرکت کند.
هیچ گاه نباید از نظر دور داشت که روابط عمومی مصداق این شعر است " آبی که برآسود زمینش بخورد زود / دریا شود آن رود که پیوسته روان است". لذا امید است تمامی فعالان عرصه روابط عمومی در صنعت بیمه، آسودگی را بر خود حرام دانسته و با روحیه مطالبه گرانه خود در جهت آگاه سازی درست و بجا، جاری و روان، گام بردارند.
نظر شما
