8 اوت 1974 روبه روی ستون های بلند کاخ سفید تا در خروجی فرش نازکی پهن شد. تیم تشریفات با اسلحه هایی پیش فنگ شده دو طرف ایستادند تا رئیس جمهوری نیکسون به همراه خانواده از کاخ سفید خداحافظی کند. تصاویر سیاه و سفید این مراسم، هنوز هم در خاطره جمعی امریکایی ها زنده است.
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: 8 اوت 1974 روبه روی ستون های بلند کاخ سفید تا در خروجی فرش نازکی پهن شد. تیم تشریفات با اسلحه هایی پیش فنگ شده دو طرف ایستادند تا رئیس جمهوری نیکسون به همراه خانواده از کاخ سفید خداحافظی کند. تصاویر سیاه و سفید این مراسم، هنوز هم در خاطره جمعی امریکایی ها زنده است.
در ادامه این گزارش که به قلم محمد معصومیان منتشر شد، آمده است: خداحافظی در پی رسوایی هتل «واترگیت» یا عمومی شدن ماجرای کار گذاشتن شنود در ستاد انتخاباتی رقبای دموکرات. دونالد ترامپ رئیس جمهوری کنونی ایالات متحده آن روزها جوان بود. روزی که نیکسون با عذر خواهی از مردم امریکا از کاخ سفید بیرون رفت. 42 سال از آن روز گذشته اما حالا بیشتر از هر وقت دیگری امریکایی ها و شاید اغلب مردم جهان به واترگیت فکر می کنند. در ایران نیز بسیاری از مردم معتقدند ترامپ نمی تواند 4 سال پیش رو را به سلامت بگذراند. مردم در کوچه و بازار می گویند او با سرعتی که در گرفتن تصمیمات اشتباه، رسوایی های پی در پی و درگیری اش با رسانه های قدرتمند امریکا پیش گرفته، از همین حالا باید نامزدی اش را برای کسب مقام دومین رئیس جمهوری مستعفی امریکا قطعی بداند.
کمی پنیر و چند مغز گردو کنارش، نان بربری هم هست؛ صبحانه ساده ای که صاحب بقالی برای خودش تدارک دیده. هر بار که از او خرید می کنم سرش توی گوشی تلفن همراه است و گوشش به تلویزیون. به قول خودش یک دنبال کننده حرفه‌ای خبر است. وقتی اسم ترامپ را می آورم سریع می گوید: «بگو ترامپ احمق...» و می زند زیر خنده. بهروز بعید می داند به این سادگی ترامپ برکنار شود: «درست است مردم امریکا بعد از آن حکمش برای منع ورود اتباع هفت کشور، خیلی به او فشار آورده اند اما او هم زرنگ است و به این راحتی دم به تله نمی دهد.» بیشتر برایش عجیب و غیرمنتظره است که رئیس جمهوری کشوری مانند امریکا برکنار شود. برای او داستان ریچارد نیکسون را تعریف می کنم. با تعجب می گوید: «پس شدنی است!» انگار تازه قضیه مایکل فلین و تماس هایش با روسیه یادش آمده باشد می گوید: «الان دموکرات ها هم گیر داده اند و می‌خواهند در مورد این قضیه بیشتر تحقیق کنند. خیلی ها از رسوایی های بزرگتر او حرف می زنند ولی هنوز چیزی مشخص نیست و همه چیز در حد حرف است.»
سید خندان مقصد بعدی است. مثل همیشه شلوغ است و پر رفت و آمد. به تازگی یک کتابفروشی در ضلع شرقی آن باز شده. وارد می شوم. دختر جوانی پشت دخل نشسته و مجله ای را ورق می زند. موزیک آرامی فضا را پر کرده. دو نفر بین قفسه ها دنبال کتاب می گردند. دختر جوان حسابی از ترامپ لجش گرفته. وقتی پیگیر می شوم، می گوید یکی از اقوامش که تازگی ها ازدواج کرده قرار بوده سال آینده برود امریکا چون همسرش آنجا تحصیل می کند و با این احکام جدید کار گره خورده: «به نظرم حتی به یک سال هم نمی رسد که کار ترامپ تمام می شود. شما نگاه کن چقدر مردم امریکا معترض کارهایش هستند. فقط هم امریکا نیست همه جای دنیا در مقابلش ایستاده اند. با این رفتاری هم که با مطبوعات کشورش کرده، همه شان منتظر آتو هستند. بعد انتخاب شدنش معترضین می گفتند جنگ تازه شروع شده. به نظرم ترامپ در این جنگ بزودی شکست می خورد.»
محمد یاورپور روحانی و مبلغ مذهبی است. با دسته گل نرگسی به سمت مسجد می رود. با او همقدم می شوم تا ببینم نظرش در مورد ترامپ و عمر سیاسی او چیست؟ با زبان طلبگی حرف می زند و به نظرش اوباما و ترامپ فرقی با هم نمی کنند و تفاوت آنها در تفسیری است که از اوضاع دارند. او مثالی از صدر اسلام می آورد و می گوید: «ترامپ و اوباما مانند معاویه و یزید هستند. معاویه دو قبضه ریش می گذاشت و سعی می کرد ظاهر بهتری برای خودش درست کند اما یزید در ملأ عام سگ بازی و شراب خواری می کرد. فرقی باهم نمی کنند هر دو نیت خوبی نداشتند اما یکی زرنگ تر بود و دیگری دستش رو بود.»
یاورپور معتقد است ترامپ خیلی دوام نمی آورد چون مردم امریکا از همین الان در مقابلش ایستاده اند: «برای مردم امریکا بهتر است که ترامپ رئیس جمهوری نباشد و آنها خودشان هم این را بخوبی می دانند.» او از حکم جلوگیری از ورود اتباع هفت کشور حرف می زند و می گوید: «واقعاً بیرحمانه است که به دست بچه 5 ساله دستبند بزنند. کدام کشوری این کار را می کند؟ واقعاً ترامپ آدم متعادلی نیست.»
فرمان های ترامپ هر روز شکاف بیشتری در ستون های کاخ سفید می اندازد. این شکاف ها را می شود در اطلاعات و اخباری که از کاخ سفید درز می‌کند دید. اما شکاف سیاسی تنها به کاخ سفید محدود نمی شود. حالا مردم امریکا هم به دو بخش تقسیم شده اند. مردمی که هر روز گوش به زنگ اخبار ترامپ هستند تا شال و کلاه کنند و به خیابان بریزند و سعی کنند او را تحت فشار قرار دهند و مردمی که مصرانه معتقدند او قرار است امریکا را به دوران باشکوهش برگرداند. هرچند تحلیلگران سیاسی می گویند حالا طرفداران او ریزش کرده‌اند و بسیاری از رأیی که به او داده اند پشیمانند.
مردم کشورهای اروپا هم پا پس نگذاشته اند و روزی نیست که مردم شهری در این قاره در اعتراض به سیاست های ترامپ به خیابان نیایند. چند روز پیش ترامپ در یکی از توئیت هایش که حکم رسانه اختصاصی و یکطرفه او را پیدا کرده، از طرفدارنش خواست به خیابان بیایند و گفت:«شاید میلیون ها نفری که به «عظمت را به امریکا بازگردانیم» رأی دادند، باید یک تظاهرات و تجمع مختص به خودشان ترتیب دهند. چنین تجمعی بزرگترین تجمعات خواهد شد» انگار ترامپ بدش نمی آید به این تنش ها ادامه دهد و حتی خودش هم به آن دامن بزند؛ رویارویی مردم با مردم.
حسن محبی تاجر بود و حالا مسافرکشی می کند. بار میوه اش در باکو گیر کرد و حالا منتظر است تا خرداد که قول داده‌اند، پولش را بگیرد. کت و شلوار تمیزی به تن دارد و می گوید مجبورم این کار را بکنم تا خرداد. او راجع به ترامپ می گوید: «آدم دیکتاتوری است و فقط حرف، حرف خودش است. آدم‌های دور و برش هم بدتر از خودش هستند. به نظرم حداقل 4 سال اول را می ماند چون بالاخره مردم به او رأی داده‌اند و طرفدار دارد ولی دور بعد با این تصمیم های عجیبی که می‌گیرد بعید می دانم رأی بیاورد.»
محبی برایم از رفتارهای عجیب ترامپ مثل دست دادن های طولانی یا رفتارش با همسرش می گوید و مانند خیلی از ایرانی ها به دقت مشغول وارسی ترامپ است: «ترامپ آدم متعادلی نیست و از امریکایی ها بعید بود چنین آدمی را سرکار بیاورند. خیلی فرقی به حال ما نمی کند که او باشد یا کس دیگری، ولی انصافاً اوباما لااقل با شخصیت تر بود. پسرم یک چیزهایی راجع به فساد شخصیتی او می گفت که باورم نمی شد. حالا بگویم هم که نمی توانید چاپ کنید.»
در کاخ سفید باد تندی در حال وزیدن است. دونالد ترامپ با صورتی سنگی، پشت میز کارش نشسته. باد و باران کاغذهای سفید، موهای نارنجی و کراوات قرمزش را به هوا برده. قطره های آب از روی میزش به زمین می غلتد اما او مصمم به دوربین خیره شده و انگار تحت تأثیر باد و باران نیست. این طرح انیمیشنی روی جلد آخرین شماره مجله تایم نشسته. با جمله ای در بالای تصویر: «اینجا چیزی برای دیدن وجود ندارد» و گزارشی با تیتر «درون هرج و مرج کاخ سفید دونالد ترامپ» تصویر این حس را می‌دهد که ترامپ وسط طوفان شدیدی قرار گرفته که البته هنوز نتوانسته او را از جایش بکند. به تصویر کشیدن ترامپ در این شرایط آن هم توسط مجله معروفی مانند تایم، هم نوعی هشدار است هم شکلی از پیش‌بینی.
*منبع: روزنامه ایران، 1395.12.11
نظر شما
