کلید کشاورزان برای حل یک بحران

وجود بحران آب در ایران بخش کشاورزی را نیز به‌گوش کرده تا به نحو بهتری از منابع آبی کشور استفاده کنند. به‌طوری‌که بر اساس آمار طی سه سال گذشته راندمان آبیاری در اراضی کشاورزی کشور به ۴۴ درصد رسیده که این مساله می تواند تاثیر زیادی در کاهش استفاده بی رویه از سفره‌های آب زیر زمینی داشته باشد.

به گزارش ایسنا، در یکی از مصوبات شورای عالی آب تأکید شده که وزارت کشاورزی موظف است متناسب با اقلیم مناطق مختلف ایران الگوی کِشت ملی را تعیین کند. با توجه به مصرف بالای آب در کشاورزی تعیین این الگو می تواند در مدیریت بهینه آب در این بخش بسیار موثر باشد.

یکی از اولویت های وزارت جهاد کشاورزی و وزارت نیرو برای استفاده بهینه از آب تبیین شده بر همین اساس در حال حاضر برنامه‌های مناسبی در اجرای سیستم‌های نوین آبیاری انجام شده که می‌توان به مجهز شدن یک میلیون و ۶۰۰ هزار هکتار از اراضی کشور مجهز به سیستم های نوین آبیاری اشاره کرد.

البته این در حالی است که در شرایط فعلی هنوز چهار میلیون هکتار از اراضی کشور به سیستم‌های نوین آبیاری مجهز نشده اند، اما بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته قرار شده که بر اساس یک برنامه ۱۰ ساله سالی ۴۰۰ هزار هکتار از اراضی کشور مجهز به سیستم های نوین آبیاری شود.

بیش از نصف آب مصرفی کشور در بخش‌های مختلف از منابع آب زیرزمینی تهیه می‌شود که متأسفانه در سال‌های گذشته به طرز بی‌رویه‌ای از این منابع حیاتی آب برداشت شده و این مسأله کمیت و کیفت آب را در برخی از مناطق تحت تأثیر قرار داده است.

طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته باید در طول برنامه ششم توسعه بتوان بخشی از این بیلان منفی آب های زیرزمینی را جبران کرد و این سفره‌ها را به حدی از تعادل و پایداری رساند. بر همین اساس نسبت به سال ۱۳۹۲ تخصیص بودجه به پروژه تعادل بخشی آب های زیرزمینی حدود هشت برابر رشد داشته و اعتبار تخصیص یافته به ساماندهی رودخانه های کشور که بیش از ۱۴۳ هزار کیلومتر هستند بیش از ۵ برابر رشد داشته است.

اعتبار سنجش رفتار سفره‌های آب زیرزمینی برای مدیریت بهتر مصرف آب در این بخش حدود شش برابر رشد داشته که مجموع این مسائل نشان از توجه ویژه دولت به بخش آب دارد اما باتوجه به‌اینکه ۸۵ درصد از بارندگی های کشور تنها در ۲۵ درصد از مساحت کشور اتفاق می افتد و بارندگی‌های اخیر کشور نیز خیلی نمی تواند برای رفع بحران آب موثر باشد، لذا باید گفت که این بحران محصول یک رویکرد یک شبه نیست و در توالی زمان اتفاق افتاده و برای حل صد درصد آن نیز نیاز به زمان و مدیریت جامع و به‌هم پیوسته است.