دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی ارزش بازار پوشاک ایران را ۱۱.۵ میلیارد دلار عنوان کرد و گفت: ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلار از این بازار در اختیار رقبای خارجی است.
دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی ارزش بازار پوشاک ایران را ۱۱.۵ میلیارد دلار عنوان کرد و گفت: ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلار از این بازار در اختیار رقبای خارجی است.
علیرضا حائری در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بر طبق اعلام دفتر نساجی وزارت صنعت، در حال حاضر ۱۵۰۰ واحد صنعتی پوشاک با اشتغال ۳۰ هزار نفر و ۲۰ هزار واحد صنفی با اشتغال ۲۵۰ هزار نفر در این بخش به فعالیت مشغول هستند؛ این واحدها با ظرفیتی معادل ۳۴۰ هزار تن در سال احداث شده و ظرفیت عملی فعلی آنها بالغ بر حدود ۳۰۰ هزار تن انواع پوشاک در سال است، این در حالی است که ارزش بازار جهانی پوشاک در حال حاضر بالغ بر حدود ۱۵۰۰ میلیارد دلار در سال است که تخمین زده می‌شود این بازار در سال ۲۰۲۵ از مرز ۲۰۰۰ میلیارد دلار نیز فراتر رود.
دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی افزود: در حال حاضر ارزش بازار کشور ایران با سرانه مصرف در حدود ۱۴۷ دلار در سال، بالغ بر حدود ۱۱.۵ میلیارد دلار است که در حدود ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلار آن در اختیار رقبای خارجی بوده که از طریق مبادی رسمی و غیر رسمی وارد کشور می‌شود و مابقی آن نیز، توسط تولیدکنندگان داخلی تولید و تامین می‌شود.
وی تصریح کرد: بالاترین سرانه مصرف پوشاک در جهان در اختیار مصرف‌کنندگان استرالیایی با سرانه مصرف ۱۰۵۰ دلار در سال است و بعد از آن نیز، مردم کشورهای ژاپن، کانادا، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا به ترتیب با سرانه مصرف ۸۳۱، ۸۱۴، ۶۸۶ و ۶۶۳ دلار در رده‌های بعدی مصرف قرار دارند؛ در این میان متوسط مصرف جهانی نیز در حدود ۱۵۳ دلار در سال و کمی بیش از ایران است.
حائری گفت: صنعت پوشاک در زنجیره تولید صنایع نساجی، دارای بالاترین ارزش افزوده ایجاد شده بوده که این ارزش افزوده بر اساس اعلام دفتر نساجی وزارت صنعت، در بخش های پوشاک جین تهیه شده از الیاف پنبه و کت و شلوار فاستونی به نسبت مواد اولیه مصرف شده، بیش از ۹۰ درصد و در مورد پوشاک پنبه‌ای بیش از ۸۰ درصد برآورد شده است.
دبیر سابق انجمن تولیدکنندگان صنایع نساجی افزود: صنعت پوشاک دارای قدرت ارزآوری شگرفی است و بسیاری از کشورهای در حال توسعه و حتی توسعه یافته جهان، با علم به این موضوع از این قابلیت نهایت استفاده را به عمل آورده‌اند؛ به نحوی که اکنون، ارزش بازار مصرف پوشاک در جهان بالغ بر ۱۵۰۰ میلیارد دلار در سال تخمین زده می‌شود و پیش‌بینی‌ها بر این است که ارزش این بازار در سال ۲۰۲۵ به بیش از ۲۰۰۰ میلیارد دلار نیز برسد.
وی تصریح کرد: در این میان بسیاری از کشورها با استفاده از این بازار گسترده، سیاست‌های تولیدی و صادراتی خود را در بخش پوشاک، متمرکز کرده تا بتوانند از این بازار پر رونق سهم بیشتری برداشت نمایند؛ به نحوی که در حال حاضر صادرات کشورهای صادرکننده پوشاک در سال، بالغ بر حدود ۵۰۰ میلیارد دلار است که ۴درصد از کل صادرات کالاهای صنعتی جهان را شامل می‌شود.
به گفته حائری، کشور چین با صادرات سالانه ۱۸۵ میلیارد دلار، در صدر کشورهای صادرکننده پوشاک قرار دارد و در مرحله بعد، کشورهای عضو اتحادیه اروپا با حدود ۱۲۰ میلیارد دلار قرار می‌گیرند، ضمن اینکه کشورهای ترکیه و بنگلادش با ۲۵ میلیارد دلار و ویتنام و هند نیز با ۲۰ میلیارد دلار، در رده های بعدی قرار دارند؛ در حالیکه ایران نیز با حدود ۷۰ میلیون دلار صادرات در سال گذشته، جایگاه مناسبی در بین کشورهای عمده صادرکننده پوشاک در جهان ندارد.
وی اظهار داشت: طبق اعلام دفتر نساجی وزارت صنعت، برنامه صادراتی ایران در بخش پوشاک برای سال ۱۴۰۴ معادل یک میلیارد دلار تعیین شده که در صورت تحقق، سهم ایران از بازار ۲۰۰۰ میلیارد دلاری پوشاک در جهان، در آن سال معادل نیم در هزار خواهد بود. این در حالی است که صنعت نساجی به طور کل و صنعت پوشاک به طور اخص، نیاز به سرمایه‌گذاری کمتری نسبت به متوسط صنعت برای ایجاد یک شغل دارند و از این نظر در جایگاه ویژه‌ای قرار دارند.
این کارشناس صنعتی خاطرنشان کرد: در برنامه راهبردی وزارت صنعت، هزینه ایجاد یک شغل در صنعت نساجی و پوشاک معادل یک چهارم متوسط صنعت و در حدود ۹۰۰ میلیون ریال برآورد شده است. این در حالی است که هزینه ایجاد یک شغل در صنعت پوشاک، حتی پایین‌تر ازمتوسط سرمایه‌گذاری لازم در کل صنعت نساجی و پوشاک است که این مزیت بسیار مهمی برای این صنعت با نیاز به سرمایه‌گذاری کمتر و ارزش افزوده بیشتر به حساب می‌آید.
به گفته حائری، صنعت پوشاک، صنعتی است پاک و بدون آلودگی و هیچگونه آلایندگی برای محیط زیست ایجاد نمی‌نماید و جزو صنایع سبز بوده و کمترین مشکل را برای محیط زیست بشر ایجاد می‌کند؛ لذا امکان احداث آن در تمامی شهرک‌ها و حتی حاشیه شهرها بلامانع بوده و از این بابت نگرانی وجود ندارد.
وی معتقد است که پوشاک علاوه بر اینکه یک کالای اقتصادی است، یک کالای فرهنگی هم محسوب می‌شود که ضمن اینکه در ابعاد اقتصادی بسیار مهم و حائز اهمیت است، از نظر فرهنگی نیز جایگاه ویژه‌ای دارد؛ پس طبیعی است که پوشش هر قوم و ملتی، نشان دهنده فرهنگ، طرز فکر و عقیده و هنجارهای حاکم بر آن جامعه باشد؛ در عین حال نوع پوشش ایرانی- اسلامی می‌تواند تلفیق مناسبی برای ارائه به سایر ملت‌های همجوار باشد تا علاوه بر ارزآوری، صادرکننده ارزشهای ملی و مذهبی کشورمان نیز باشد.
حائری ادامه داد: در همجواری کشور ما در حدود ۴۰۰ میلیون نفر از اقوام مختلف زندگی می‌کنند که همگی دارای مذهب یکسان با ایران هستند و علاوه بر آن، بسیاری از این اقوام دارای تاریخ مشترک با ما بوده و دارای سلایق یکسانی با ملت ایران هستند که استفاده از این پتانسیل عظیم می‌تواند علاوه بر صدور ارزشهای ملی و مذهبی، در بعد اقتصادی نیز بسیار سود آور باشد.
حائری، چادر مشکی را نمونه یک کالای فرهنگی- اقتصادی دانست و خاطرنشان کرد: چادر مشکی بهترین نمونه و بهترین مثال از یک نوع پوشاک و پوششی است که می‌توان به عنوان یک کالای اقتصادی و همچنین فرهنگی نام برد؛ پوششی با مصرف سالانه ۷۰ میلیون متر مربع در کشور و با ارزبری بیش از یکصد میلیون دلار در سال که متاسفانه سهم تولیدات داخلی از این کالا در بازار داخلی فقط در حدود ۵ درصد بوده و ۹۵ درصد آن وارداتی است؛ در حالی که کشورهایی این کالا را تولید و صادر می‌کنند که خود هیچ مصرفی از این محصول ندارند.
وی ادامه داد: تمرکز بیشتر بر تولید این محصول در داخل کشور می‌تواند از خروج مقادیر متنابهی ارز از کشور جلوگیری کرده و در دراز مدت، بازار مصرف آن در منطقه را نیز در اختیار بگیرد و ارز قابل توجهی را نصیب کشور نماید؛ با یکصد میلیون دلار مصرف سالانه، می‌توان ۵ کارخانه چادر مشکی با ظرفیت سالانه مجموعا ۵۰ میلیون متر مربع در کشور احداث کرد.
نظر شما
