بانکداری ایرانی – شعب بانکی همواره از سوی کارشناسان و نهادهای نظارتی موردانتقاد بوده و هست. آن‌ها معتقدند که این تعداد شبه برای بانک‌ها نه‌تنها هزینه‌بر است بلکه غیرضروری نیز هست.
هزینه‌هایی چون نگهداری شعبه و نیروی انسانی برای بانک‌ها باوجود تعدد شعبات ، بالا رفته و در سودآوری آن‌ها تأثیر گذاشته است. و درزمانی که بانکداری الکترونیک از هر زمان دیگری توسعه بیشتری یافته است، لزوم تعدد شعبه کمرنگ‌تر از همیشه شده است .
به همین دلیل از اسفندماه سال ۱۳۹۱ بانک مرکزی با ابلاغ مصوبه‌ای بانک‌ها و مؤسسات مالی و اعتباری را موظف کرد تا شعب خود را تا چند ماه ۲۰ درصد کاهش دهند. اما به دنبال ابلاغ این مصوبه، اغلب بانک‌ها و مؤسسات ضمن مثبت دانستن اصل مصوبه، نسبت جزئیات آن انتقاد داشتند. ولی بااین‌وجود سال گذشته ۲۵۰ شعبه تعطیل شد.
در حال حاضر در ایران به ازای هر 100هزار نفر در کشور ، تعداد 7/27 شعبه بانکی وجود دارد. این آمار در سطح کشورهای با جمعیت و وسعت بالا قرار دارد. در کشوری چون فرانسه در هر 100هزار نفر تعداد 7/38 شعبه وجود دارد.
بر اساس آمار اداره مجوزهاي بانکي بانک مرکزی تا پايان شهريور 1394 تعداد کل شعب داراي مجوز بانک‌ها و مؤسسات اعتباري غیر بانکی21هزار 656شعبه در کشور است. این در حالی است که بانک ملي با 3هزار و 192 شعبه و صادرات با 2هزار و کشاورزی با 1هزار و 906شعبه بالاترین شعبات بانکی کشور را در ایران دارند
در حال حاضر استان‌های تهران، اصفهان و خراسان رضوی بیشترین و استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، خراسان شمالی و ایلام کمترین آمار شعب را دارا هستند. تعداد شعب بانک‌ها برحسب جمعیت محله‌ای مشخص و محدود گردد و شورای پولی و اعتبار موظف به تهیه و ابلاغ آن گردد. حضور بانک‌ها در شهرها و مناطق شهری محدود گردد و در مناطق روستایی و شهرهای زیر 15 هزار نفر جمعیت آزاد اعلام شود.
نظر شما
